Δημήτρης Κατσούλας

Χάσαμε πλέον τον αριθμό, το πόσες δηλαδή φορές έχει καεί η Πάρνηθα, η Πελοπόννησος, η Ήπειρος, τα νησιά Ιονίου και Αιγαίου Πελάγους, τα νησιά του Αργοσαρωνικού, η Κρήτη, η Θράκη (με αποκορύφωση το Δάσος  της Δαδιάς) και άλλων περιοχών, ων ουκ έστιν αριθμός. Μια μαυρίλα και μια θλίψη συναντάς ταξιδεύοντας την Ελλάδα από την μια άκρη της ως την άλλη. Κι αν θα μου πεις ότι τον θυμόμαστε τον αριθμό, θα είχε κάποια σημασία; Απολύτως καμία. Το έργο πάντως των Ιδιωτικών Εταιρειών – έχον κοινωφελή σκοπό, διατείνονται – ακάθεκτο προχωρεί, πότε με την στρατιά τοποθέτησης ανεμογεννητριών επί των κορυφών των καμένων βουνών κι άλλοτε με την μεταμόρφωση της Γυάρου σε προσβάσιμο τόπο αξιοποίησης τουριστικών καταλυμάτων (Hub), αλλάζοντας άρδην την εικόνα του μαρτυρικού νησιού, θάβοντας ταυτοχρόνως μια ιστορία 27 ετών (1947-1974) με ενδιάμεσες μικρές παύσεις, και όλα αυτά τελούντα υπό την έγκριση και εποπτεία των συναρμοδίων υπουργείων Εθνικής Άμυνας, Περιβάλλοντος, Πολιτισμού και Τ.Ε.Ε (Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος).

«Σώθηκε η Πάρνηθα χάρις στην τοποθέτηση θερμικών καμερών οι οποίες συνέλαβαν τη φωτιά εν τη γενέσει της», διαβάζουμε στις ειδήσεις. Αυτή είναι η μισή αλήθεια, η υπολειπόμενη – που δεν τολμούν οι αρμόδιοι να πουν – είναι το ότι: αφού κατά την πορεία της συνέπεσε να συναντήσει καμένα, πόσον άλλο και πώς να εξαπλωνόταν; Ανθρώπινο χέρι εμπρηστή αυτή τη φορά, δεν βρέθηκε πάντως, βρέθηκε όμως σε κάποιο κότερο εφοπλιστή όσον αφορά στην φωτιά στην Ύδρα όπου στην περίπτωση αυτή μπαγλάρωσαν κάποιους μούτσους οδηγώντας τους στα δικαστήρια, οι οποίοι με την συνδρομή ορισμένων  μεγαλοδικηγόρων μάλλον θα «ξεκαθαρίσουν» με κάποια επιβαλλόμενα χρηματικά πρόστιμα. 

Όσον αφορά στην Πάρνηθα, μπορεί και ετέρα εκδοχή να υφίσταται: Επειδή τα αγριογούρουνα εκδιώχθηκαν από την Εκάλη όπου είχαν προστρέξει για νερό και φαγητό ανηφορίζοντας το βουνό, υπάρχει η περίπτωση – καθ’ ον χρόνον έσκαβαν για να βρούνε υγρασία – οι πέτρες που έρχονταν στην επιφάνεια εν τη τριβή τους να δημιούργησαν σπινθήρες μεταδίδοντας το λαμπάδιασμα στα ξερόχορτα, καθότι κάτι το χλοερό αραιά και που θα συναντήσεις στις κορυφές του βουνού παρά μόνο κατηφορίζοντας προς Τατόι, Ροδόπολη, Ιπποκράτειο Πολιτεία και Θρακομακεδόνες αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του το πράσινο ακόμη. 

Κάποτε και εν έτει 2007 – όπου όμοιό του να μη ζήσουμε ποτέ – οι  ευθύνες επιρρίπτονταν στον «Στρατηγό άνεμο», στα «Κουκουνάρια, όπου καιγόμενα πετάγονταν χιλιόμετρα μακριά μεταδίδοντας την φωτιά» αλλά και σε Τούρκους πράκτορες, κάτι το οποίο δεν αποδείχθηκε ποτέ. Σήμερα και πέρυσι και πρόπερσι και για τις προηγούμενες χρονιές, τι έχετε να προβάλλετε ως δικαιολογία ανεπαρκέστατοί μου; Μήπως η εβδομαδιαία «Ενημέρωση» Μητσοτάκη μέσω των media που χρησιμοποιεί για να επι-κοινωνήσει τις απόψεις του αποκοιμίζοντας έναν λαό, και έως πότε αυτό το μοτίβο διακυβέρνησης θα έχει πέραση, Πρωθυπουργέ ευεργέτη μας; 

Εσείς οι διανοούμενοι, οι ποιητές, οι θεατράνθρωποι, οι εργάτες του πνεύματος, έως πότε θα αοριστολογείτε; Η αποσάθρωση (αργά μεν αλλά σταθερά) των πάντων καταφθάνει, και τότε όλοι όχι απλώς θα εκπλαγούμε αλλά σώσμα κανένα δεν θα υπάρχει ούτε την ύπαρξή μας  να δικαιολογήσουμε. Γρηγορείτε, λοιπόν. 

https://www.youtube.com/watch?v=ZsVzFnateWE