Ο Γιώργος Αρκουλής είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Πρόσφατα βιβλία του: Οι Πανιώνιοι δεν πλήττουν ποτέ-50 χρόνια παρασκήνιο” και “Εθνικός Πειραιώς: Ιστορία γράφουν και οι δεύτεροι”. Το βιβλίο του “Για τον Απόλλωνα που αγαπήσαμε” διατίθεται από το γήπεδο του Ριζούπολης «Γεώργιος Καμάρας», με ευθύνη του ΔΣ του ερασιτέχνη Απόλλωνα, αλλά και από ορισμένα επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Έχει ενταχθεί ως έργο, στο πλαίσιο του εορτασμού μνήμης για τα 100 χρόνια από την καταστροφή της Σμύρνης.

Επ, να και μια δημοσκόπηση που «είπε» την αλήθεια. Είναι αυτή της Focus Bari, για τα επακόλουθα του πληθωρισμού και της ακρίβειας στην δύστυχη χώρα που ονομάζεται Ελλάδα. ‘Όπως δημοσιεύτηκε, λοιπόν,  χθες,  το 80% των ερωτηθέντων έχει μειώσει την κατανάλωση ρεύματος, ενώ το 77% μείωσε αισθητά τα έξοδα στο σούπερ μάρκετ και στα καύσιμα. 

Η δημοσκοπική έρευνα αποφεύγει να θυμίσει ότι είμαστε η ακριβότερη χώρα της Ευρωζώνης σε όλες τις παροχές, και στην φορολογία, αλλά κομμάτια να γίνει, δεν είναι αυτή η δουλειά της. Ούτε βεβαίως γίνεται μνεία για την φοβερή κερδοσκοπία της κλασική επιχειρηματικότητας, η οποία μόνιμα βρίσκει τον τρόπο να ρουφάει το αίμα του καταναλωτή.

Στο ράφι του Σκλαβενίτη, το γάλα μακράς διαρκείας 1,5 λίτρου έπαιζε στα 2.80 ευρώ. Δηλαδή η αύξηση σε σχέση με τις τιμές του καλοκαιριού είχαν ανηφορήσει κάπου 40%.

Με την ευκαιρία που αναφέρθηκα στους επιχειρηματίες (πληγή βαθύτερη από τους πολιτικούς εν Ελλάδι) να σημειώσω κι’ αυτό:

Φίλος μου, πήγε χθες σε πολυεθνικό κατάστημα που εμπορεύεται ηλεκτρονικά, βιβλία, παιχνίδια, και κινητά τηλέφωνα. Επέλεξε ένα μοντέλο της «Σάμσουνγκ» – Γκάλαξι, διότι -διάβολε- αυτή η μάρκα του ταιριάζει και την έχει συνηθίσει. Μη νομιστεί ότι ήθελε κάποιο από τα πανάκριβα, αλλά ένα τηλέφωνο σχετικά απλό. Η τιμή του 329.99 ευρώ (βλέπετε έπαιζε η μείωση του ενός λεπτού -μέθοδος εβραίϊκη και   πασίγνωστη για να τσιμπάνε οι ηλίθιοι). Διαμαρτυρήθηκε ότι ίδια μάρκα αλλά προηγούμενο μοντέλο το είχε πάρει εκατό ευρώ φθηνότερα, αλλά αντί απάντησης εισέπραξε ένα περίεργο χαμόγελο από την υπάλληλο, λες και τον θεωρούσε εξωγήϊνο.

Εν πάση περιπτώσει, πήγε στο ταμείο, πλήρωσε και άνοιξε το μικρό κουτί της συσκευασίας προκειμένου να περιεργαστεί -ικανοποιημένος- το νέο του εργαλείο! 

Η πρώτη έκπληξη ήρθε με το καλώδιο του φορτιστή. Μόλις ένα μέτρο. Που σημαίνει ότι αν είσαι στο γραφείο σου και η πιο κοντινή μπρίζα βρίσκεται στο ενάμισι μέτρο, πρέπει να μετακινήσεις έπιπλα για να γίνει η δουλειά 

Δεύτερη έκπληξη, αφορούσε την έλλειψη της κλασικής μπρίζας – μετασχηματιστή, για την φόρτιση του τηλεφώνου. 

Θυμωμένος, επέστρεψε στο πολυκατάστημα.

«Βρέ παιδιά, από το κουτί λείπει η μπριζούλα»

-Κύριε, εδώ και καιρό η εν λόγω μάρκα πουλάει χωρίς μπριζούλα.

«Και εγώ που θα βρω, αφού η προηγούμενη που έχω δεν ταιριάζει;» (Σιγά μην ταίριαζε…)

-Μην ανησυχείτε, έχουμε εμείς.

«Πόσο κοστίζει;»

-Δεκαπέντε ευρώ!

«Και το καλώδιο, είναι μικρό, μόλις ένα μέτρο, δεν φτάνει»

-Κι’ αυτό το διαθέτουμε, στο ένα μέτρο και ογδόντα εκατοστά…

Δεν απάντησε ο φίλος μου, και καλά έκανε γιατί είχε -όπως μου είπε- έτοιμη μια «χοντρή κουβέντα» από αυτές που δεν δικαιολογούνται, καθώς η αγανάκτηση δεν αποτελεί άλλοθι. .

Πλήρωσε το «καπέλο» για την μπρίζα -μη μπορώντας να κάνει αλλιώς- και έφυγε για να πάει για τσάϊ μήπως και ηρεμήσει.

Συμπέρασμα: η επιχειρηματικότητα ζει και βασιλεύει και σκαρφίζεται διάφορα κόλπα για να κλέβει -με οποιαδήποτε κυβέρνηση- την εκλεκτή πελατεία. Όπως παλιά, που αγοράζαμε αυτοκινητάκι και έλειπαν οι ζώνες ασφαλείας.

Τις οποίες οι ευγενικοί έμποροι, τις αφαιρούσαν ρίχνοντας το φταίξιμο στον κατασκευαστή που τις έστελνε έξτρα!

ΥΓ: Ο μπαγάσας!!