Ο Γιάννης Πανούσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών.

Διαβάστε όλα τα άρθρα του Γιάννη Πανούση ΕΔΩ

Κάθε χρονιά αλλάζουνε τα πόστα τους οι δύο:

Ο ένας στην Επιτροπή

Ο άλλος το Βραβείο

Δ.Ξένος, Κρατικά Βραβεία

Τραγικά ερωτήματα:

1. Αναρωτιέμαι αν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι που εμφανίζονται στα ΜΜΕ ή γράφουν στις εφημερίδες πιστεύουν οι ίδιοι όσα λένε. Αν μεν δεν τα πιστεύουν επειδή γνωρίζουν ότι είναι ψευδή, τότε πρόκειται για ‘κοινούς απατεώνες’. Αν  τα πιστεύουν, αγνοώντας την αλήθεια, τότε πρόκειται για αφελείς ανεγκέφαλους [ή απλώς για χρήσιμους ηλίθιους].

Σε κάθε περίπτωση επειδή οι ειδήσεις[sic] δια-μορφώνουν συνειδήσεις , σκόπιμο κρίνω να ψηφιστεί νόμος που ν’απαγορεύει, για μία τουλάχιστον τετραετία, να είναι υποψήφιοι όσοι πολιτικοί ψεύδονται ή συκοφαντούν συνειδητά.

2. Αναρωτιέμαι τι ακριβώς θέλει η [λεγόμενη] κοινή γνώμη

Να ζητάνε συγνώμη οι υπαίτιοι ή όχι; να παραιτούνται ή όχι; να συγκινούνται ή όχι; να επισκέπτονται τους τόπους ή όχι;

Γιατί αν τους υποπτεύονται ή τους καθυβρίζουν ό,τι κι αν κάνουν, το πρόβλημα μετακινείται από τους δίκαια κατα-κρινόμενους στους ανερμάτιστους επι-κριτές.

3. Αναρωτιέμαι αν στις Νομικές σχολές διδάσκεται ορθά το Ποινικό Δίκαιο. Δεν εννοώ ότι το ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν διαθέτει εξαιρετικούς ποινικολόγους, αλλά δεν εξηγείται το ότι οι περισσότεροι δικηγόροι που βγαίνουν στα ΜΜΕ λένε τόσες νομικές ανακρίβειες. Δεν είναι δυνατόν να μη γνωρίζουν. Άρα κάνουν άγρα πελατών κι όχι αντικειμενική ενημέρωση.

Αυτά και θα επανέλθω [ελπίζω προλαβαίνοντας τους αναμενόμενους συμψηφισμούς].

ΥΓ.: Το ότι επικροτούμε ηθικά τον κάθε αναξιόπιστο [λαμόγιο ή επαγγελματία ψεύτη], επειδή καταφέρεται κατά του πολιτικού μας αντιπάλου, με ξεπερνάει…ιδίως αν συμβαίνει στο χώρο της Αριστεράς.