Ελπίδα Νούσα

“Αν υπάρχουν όνειρα για μία όμορφη Νότιο Αφρική, τότε υπάρχουν και οι δρόμοι που οδηγούν στον στόχο τους. Οι δύο από αυτούς τους δρόμους, θα μπορούσαν να ονομάζονται “καλοσύνη” και “συγχώρεση”.
Κατά την διάρκεια της ζωής μου έχω αφοσιώσει το εαυτό μου στον αγώνα … Έχω πολεμήσει εναντίον της λευκής κυριαρχίας, και έχω πολεμήσει εναντίον της μαύρης κυριαρχίας.
Έχω λατρέψει το ιδανικό μίας δημοκρατικής και ελεύθερης κοινωνίας όπου όλα τα άτομα θα ζήσουν για πάντα μαζί αρμονικά και με ίσες ευκαιρίες.
Είναι ένα ιδανικό που ελπίζω να ζήσω γι’ αυτό. Αλλά, Θεέ μου, εάν χρειαστεί, είναι και ένα ιδανικό που είμαι προετοιμασμένος να πεθάνω γι’ αυτό”

(ΝΕΛΣΟΝ ΜΑΝΤΕΛΑ)

Στις 5 Δεκέμβρη πριν πέντε χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 95 ετών, ο άνθρωπος -σύμβολο, ο πατέρας της Δημοκρατίας, Νέλσον Μαντέλα, ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής, βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης.

Από τα πιο δημοφιλή τραγούδια για τον Νέλσον Μαντέλα είναι εκείνο του βρετανικού συγκροτήματος “The Specials”, που κυκλοφόρησε το 1984 ως ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της φυλάκισής του από το Απαρτχάιντ.

Παρότι είναι τραγούδι διαμαρτυρίας, το “σώμα” του, μελωδία, αρμονία και ρυθμός αναδύουν αισιοδοξία και χαρακτήρα εορταστικό, αντλώντας έμπνευση από τα μουσικά χαρακτηριστικά των τραγουδιών της Νότιας Αφρικής.

Ένα επίμονο μελωδικό οστινάτο πάνω στον τίτλο του τραγουδιού “Free Nelson Mandela” ακούγεται από μια ολιγομελή χορωδία κοριτσιών, που στην αρχική εκτέλεση του τραγουδιού ήταν έγχρωμα, καλλίφωνα κορίτσια που ο αρχηγός του συγκροτήματος είχε ανακαλύψει στο Camden του Λονδίνου, συνοικία γνωστή για το alternative στυλ της…

“Free Nelson Mandela

Twenty-one years in captivity…

His body abused but his mind is still free

Are you so blind that you cannot see?

Are you so deaf that you cannot hear his plea?

Are you so dumb that you cannot speak?

Free Nelson Mandela!”