Ο κος Γιώργος Σάββενας είναι Αρχιτέκτονας μηχανικός.

Έχει πολύ ενδιαφέρον να αναλύσει  κανείς δυο φαινόμενα που εξελίσσονται παράλληλα αυτόν τον καιρό.

Από την μία φοβόμαστε για ενδεχόμενη επίπτωση, ακόμα και με υγειονομικά πρωτόκολλα, που μπορεί να έχει στην υγεία μας η επανεκκίνηση της αγοράς και από την άλλη  φοβόμαστε για τις οικονομικές επιπτώσεις από αργοπορημένη  επανεκκίνηση.

Ήρθε η ώρα να ακούσουμε τους οικονομολόγους περισσότερο από ό,τι ακούγαμε τους επιδημιολόγους μέχρι σήμερα. Η ανάπτυξη ενός εμβολίου φαίνεται να διαρκέσει πολύ περισσότερο από όσο διάστημα μπορούν οι  οικονομίες να αντέξουν το πλήγμα που έχουν υποστεί.

Παρατηρώντας ένας μέσος νους τις σχετικές οδηγίες θα προσέξει ότι, ανάλογα με την στόχευση κάθε φορά, αξιοποιείται η αντίστοιχη επιστημονική εκτίμηση για να μας καθησυχάσει ή να μας ανησυχήσει.

Και λέω εκτίμηση γιατί ,από ότι διαφαίνεται ακόμα, τίποτα δεν είναι απόλυτο.

Έτσι για παράδειγμα, για να μπορέσουν οι αεροπορικές εταιρίες να εξυπηρετήσουν και να εξυπηρετηθούν, επιτρέπεται να κάθεται ο ένας δίπλα στον άλλο με μάσκα σε χώρο που κλιματίζεται. Πράγμα που όχι μόνο δεν ισχύει τόσο κοντά για άλλους χώρους αλλά αποτρέπεται και με πρόστιμο.

Δεν θα αναλύσω μια σειρά από αντιφατικά φαινόμενα της περιόδου του εγκλεισμού μας, που δείχνουν ολοφάνερα ότι η στόχευση εξαρτιόταν και από το πολιτικό κόστος. Επίσης, το κράτος απέδειξε ότι αφενός μπορεί  να επιβληθεί σε όλους όταν πραγματικά το θέλει και αφετέρου μπορεί να κάνει την υπέρβαση αρκεί να επενδύει και στον φόβο.

Σε αυτόν τον φόβο ποντάρει και τώρα, που θέλει να επανεκκινήσει την οικονομία.

Ο φόβος για την μετάδοση του ιού, μεταμορφώνεται σε φόβο οικονομικής κατάρρευσης. Δηλαδή, “μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα”, όπως έλεγαν οι παλιοί.

Δύσκολη εξίσωση όπως λένε οι ειδικοί.

Όπως όμως και να ειπωθεί ένα είναι το σίγουρο, “στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό”. 

Βέβαια δεν μπορεί να σταματήσει η ζωή μας, γιατί οι συνέπειες σε όλα τα επίπεδα δράσης του ανθρώπου θα ήταν δυσμενείς.

Οφείλουν όμως αυτοί που αποφασίζουν για εμάς, να βλέπουν μακροπρόθεσμα και να επενδύουν στο νέο σύγχρονο περιβάλλον που ξεκίνησε να διαμορφώνεται.

Κάτω από τέτοιες έκτακτες  συνθήκες είναι η καλύτερη ευκαιρία  να προβληματιστούν, να μελετήσουν και να αναθεωρήσουν  αρκετά από αυτά που μας οδηγούσαν στο παρελθόν σε γκρίνια.

Γιατί σε τοπικό επίπεδο να συνεχίσουμε να επενδύουμε στον μαζικό και όχι στον ποιοτικό τουρισμό;

Γιατί σε τοπικό επίπεδο να συνεχίσουμε να επενδύουμε στην μονοκαλλιέργεια του τουρισμού;

Γιατί σε τοπικό επίπεδο να συνεχίσουμε να επενδύουμε σε πρακτικές που ήδη έχουν εξαλειφθεί παντού;

Γιατί  σε κεντρικό επίπεδο να μην μπορούμε  να αναβαθμίσουμε ουσιαστικά το ρόλο της περιφερειακής αυτοδιοίκησης;

Ένα σωρό γιατί έχουν ήδη προκύψει και άλλα τόσα γιατί θα προκύψουν όταν ολοκληρωθεί το πείραμα επανεκκίνησής μας.

19 Οκτωβρίου 2020

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

The article expresses the views of the author

iPorta.gr