Γιώργος Αρκουλής

Πρόσφατα ασχολήθηκε η στήλη με τον σπουδαίο ποδοσφαιριστή Μέσσι, εκφράζοντας ίχνος από λύπη που ο Αργεντινός -32 ετών πλέον- μεγαλώνει! Φαίνεται, όμως,  πως μέχρι να φτάσει η στιγμή που θα σταματήσει να μας γοητεύει, έχει να μας χαρίσει αρκετές υπέροχες βραδιές. Όπως η χθεσινή, που ήταν εμφάνιση λίγο ροκ. Και να το εξηγήσω. Στο αρχικό κομμάτι του πρώτου μέρους, ο Μέσσι ήταν σχεδόν κρυμμένος για να μην πως εξαφανισμένος από την «διπλοφρουρά» που είχε σχεδιάσει ο προπονητής Κλοπ, ώστε να φτάνει δύσκολα μπροστά στον κορυφαίο αμυντικό της Λίβερπουλ, Ολλανδό Βαν Ντάικ.

Συχνά η κάμερα έπιασε την έκφραση του σολίστ της Μπαρτσελόνα που έδινε την εντύπωση ότι φοβόταν τον αγώνα. Μετά το γκολ, πάντως, που σημείωσε ο Σουάρεζ σε εξαιρετική πάσα του Άλμπα, ο Αργεντινός λες και ξεπέρασε το αρχικό του άγχος. Οπότε στην επανάληψη, ήταν σχεδόν βέβαιο πως θα εύρισκε τον τρόπο να γίνει και πάλι ο πρωταγωνιστής και –ως συνήθως- εκείνος που θα έκλεβε την παράσταση. Κάτι που ήρθε μάλλον φυσιολογικά μέσα σε ένα οκτάλεπτο (75-82’). Φοβάμαι ότι με τα δύο γκολ που σημείωσε, δίνει στη ρεβάνς διαδικαστικό χαρακτήρα. Ξέρετε γιατί; Διότι, μπορεί η άμυνα να μην είναι το δυνατό χαρτί των Καταλανών, όμως θεωρώ δύσκολο έως απίθανο0 να δεχτούν τέσσερα γκολ και να χάσουν την πρόκριση. Από μια Λίβερπουλ, όπως την είδα λίγο κουρασμένη και με κάποια κενά, που χθες τα πλήρωσε για τα καλά.

ΥΓ: Η Λίβερπουλ μετράει μια απίστευτη ανατροπή στην διοργάνωση, όταν σε τελικό με την Μίλαν έχανε 3-0 και κατάφερε να πάρει το τρόπαιο στα πέναλτι. Όμως, μην ξεχνάμε, εκείνη η Μίλαν δεν διέθετε Μέσσι. Ούτε καν κάποιον να του μοιάζει λιγάκι…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr