Δημήτρης Κατσούλας

Δυο φίλες, δυο συμμαθήτριες, δυο πορτοκαλάδες στο σχολείο τους, δυο συμπεριφορές: Άκουσε να σου πω, λέει η Φιλιώ στην Deema  ( την κόρη μου) σε ένα διάλειμμα της τάξης τους. Σκέφτηκα ότι είναι αρκετές οι φορές που έχουμε έρθει στο σπίτι σας μαζί με τους γονείς μου και την αδελφή μου την Παναγιώτα και μας έχετε κάνει το τραπέζι, είναι σειρά μας νομίζω να μας επισκεφτείτε και σεις κάποιο μεσημέρι για να σας ανταποδώσουμε με μεγάλη χαρά και ευχαρίστηση αυτή την υποχρέωση. Είναι δική μου ιδέα, η μαμά και ο μπαμπάς δεν ξέρουν τίποτα, δεν τους έχω ενημερώσει αλλά είμαι σίγουρη ότι θα το δεχτούν με μεγάλη ευχαρίστηση αρκεί να συμπέσει και οι δυο να είναι στο σπίτι διότι ξέρεις…τώρα τα ωράριά τους και ειδικά αυτό της μαμάς μου. Εγώ έχω επιλέξει ακόμα και το φαγητό που θα κάνει η μαμά: κατσικάκι στο φούρνο με πατάτες, σαλάτα μαρούλι ανάμεικτο πράσινο και κόκκινο με σάλτσα κρέμα βαλσάμικο ρόδι, κρουτόν και καρύδια. Ως γλυκό θα το φροντίσουμε εγώ με την αδελφή μου: καρυδόπιτα με παγωτό κρέμα από το καινούριο ζαχαροπλαστείο που άνοιξε στη γειτονιά μας.

Ο μπαμπάς της Φιλιώς, ο κύριος Σταμάτης έχει αρχίσει δίαιτα – οπότε προσέχει πολύ τη διατροφή του – και όπως έμαθα κάνει κάπου κάπου παρατήρηση στην γυναίκα του εν είδει τήρησης υγιεινής – τις πατάτες να μη τις βάζει στο φούρνο μαζί με το κατσικάκι διότι το κρέας ρουφάει το άμυλο και γεμίζει λιπαρά επιβλαβή για την υγεία. Ο κύριος Σταμάτης επειδή εργάζεται σε κατάστημα που βρίσκεται δίπλα στην παραλία (ηλεκτρονικά είδη πουλάει αλλά αυτός είναι στο τμήμα επισκευών) πολλές φορές μόλις βγουν οι ψαράδες με τα καϊκια αρκετές φορές που προλαβαίνει  αγοράζει ψάρια. Ψάρι να τρώμε Μυρσίνη είναι πολύ καλό και για μας αλλά πολύ  περισσότερο για τα παιδιά ό, τι καλύτερο υπάρχει, της έλεγε από την αρχή της δίαιτάς του. Ψάρι και μάλιστα ψητό διότι αποφεύγεις και τη φασαρία του αλευρώματος αλλά περισσότερο δεν μυρίζει το σπίτι τηγανίλα ούτε τσίκνα από τον καπνό γεμίζει. Τον άκουγε η Μυρσίνη και γελούσε αντί να νευριάζει που ο χρόνος δεν της φτάνει για την εργασία της να έχει και το Σταμάτη με τα «ιδιαίτερα» του.

Ίσα ίσα που της έφτανε ο χρόνος ένα απόγευμα της εβδομάδας να περιποιηθεί τα νύχια της και να φτιάξει και τη φράντζα της στο μαλλί διότι εργάζεται ως εργαλειοδότρια στο νοσοκομείο τα πρωινά και τα απογεύματα στο ιατρείο του γιατρού να κλείνει ραντεβού, να δίνει τα αποτελέσματα των εξετάσεων ή να τα προωθεί μέσω email ή fax προς τους εξεταζόμενους. Φυσικό ήταν να είναι στην πένα, να λάμπει από κορυφή έως νύχια, να μοσχοβολά διακριτικά στο περιβάλλον της. Από το άγχος της μη τυχόν και δεν προλάβει κάποιο πρωινό από το βράδυ ετοίμαζε με τις κρεμάστρες έξω από τα χερούλια της ντουλάπας το τι θα έβαζε το πρωί, ετοίμαζε την καφετιέρα έτσι που το πρωί να χρειαζόταν μόνο ένα πάτημα του κουμπιού. Ο Σταμάτης το έριχνε στα αστεία για να την κάνει να γελάσει αλλά πού η Μυρσίνη που θόλωνε με τις τόσες ασχολίες. Όμορφη γυναίκα, κρατιόταν μια χαρά και αδύνατη ταυτοχρόνως κάτι που πολύ ήθελε και ο άντρας της. Κατά νου είχε να γραφόταν κάποια στιγμή σε ένα γυμναστήριο αλλά η Μάριον η γυναίκα μου την είχε πείσει να κάνει χορό και να τελειοποιούσε και τα αγγλικά της λόγω νοσοκομείου που εργαζόταν όπου και διευκόλυνση μεγαλύτερη θα είχε στο εργαστήριο του γιατρού για την απογευματινή της εργασία και την εξέλιξή της γενικά.

Στο σπίτι τους πήγαμε Τρίτη μεσημέρι. Όλα στην εντέλεια κύλησαν όπως η Φιλιώ τα είχε κανονίσει. Παιχνίδι τα παιδιά στα δωμάτια και ‘μεις να σχολιάζουμε την καθημερινότητα με τον κορονοϊό, τους διασωληνωμένους και τους θανάτους, τα πείσματα του Τσιόδρα ότι θα εμφανίζεται οσάκις τα ημερήσια κρούσματα περνούν κάποιον ορισμένο αριθμό προκειμένου να κατέβει ως άγγελος εξ ουρανού ψάλλοντας και εξορκίζοντάς τα καθότι στο μέσον εκάστης εβδομάδος θα επισκέπτεται το Άγιον Όρος για να αντλεί δυνάμεις από τον ηγούμενο πνευματικό του, ακόμα και τραγούδια παίξαμε στην κιθάρα, μέχρι τη στιγμή που ακούστηκε το σύρσιμο της εκτύπωσης στον υπολογιστή μεταφέροντας τις εξετάσεις στις οποίες είχε υποβληθεί η Μυρσίνη για μαστογραφία. Για ένα δυο λεπτά χάθηκε ο κόσμος από γύρω της, θόλωσε, ένιωσε ότι προς το παρόν βούλιαζε σιγά σιγά και προς το άγνωστο. Βρήκε πάντως το κουράγιο και φώναξε τα παιδιά κοντά της. Τα αγκάλιασε με το αριστερό της χέρι ενώ με το άλλο σκούπιζε τα δάκριά της διακριτικά να μη την αντιληφθούν. Τη στιγμή που θολωμένη έψαχνε να βρει και το Σταμάτη, εκείνος σκυφτός κάτω από το γραφείο και προς τη θέση του εκτυπωτή στραμμένος παρελάμβανε και τη δεύτερη σελίδα των εξετάσεων με το συμπέρασμα όπου αναγραφόταν: «Εκ του συγκριτικού ελέγχου δεν παρατηρούνται επιπρόσθετες σκιάσεις ύποπτες για κακοήθεια. Επανελέγχονται οι μίκρο και μάκροαποτιτανώσεις καλοήθους αιτιολογίας… Φυσιολογική απεικόνιση θηλών και δέρματος. Μασχαλιαίοι λεμφαδένες αμφοτερόπλευρα φυσιολογικής ακτινομορφολογίας. Επόμενος έλεγχος με μαστογραφία μετά έτους».

Η Μυρσίνη άρχισε σιγά σιγά να ανακτά το φυσιολογικό της χρώμα στο πρόσωπο, ο Σταμάτης να κάνει πλάκα ότι αύριο που θα παραλάβουν και το CD που συνοδεύει τα φίλμς θα το βάλει να ακούσει τα τραγούδια, η Φιλιώ να αρχίσει να σερβίρει τις καρυδόπιτες με το παγωτό κρέμα από επάνω και σε μένα τον θεριακλή να ετοιμάζει η αδελφή της η Παναγιώτα ένα freddo cappuccino με μπόλικη φυτική κρέμα πασπαλισμένο το μισό με κανέλα και το άλλο μισό με σοκολάτα…