21 Δεκεμβρίου. Η μεγαλύτερη νύχτα του χρόνου. Το πιο βαθύ σκοτάδι για την αντίστροφη μέτρηση. Την επέκταση του φωτός, τον ερχομό των Χριστουγέννων της ωραιότερης γιορτής του χρόνου, τον ερχομό της νέας χρονιάς, τον ερχομό της Άνοιξης.

Η πόλη έγινε γιορτινή. Παντού λαμπιόνια, πολλά αλεξανδρινά φυτά φυτεμένα στις πλατείες της πόλης, το ωραιότερο χριστουγεννιάτικο χωριό με τα ελάφια και το έλκηθρο, με το καρουζέλ και τους λουκουμάδες μπρος στο Δημαρχιακό Μέγαρο.

Η Ρόδος και φέτος είναι η ωραιότερα φωτισμένη πόλη. Με αισθητική, με καλαίσθητη υπεροχή, χαρούμενη, φωτεινή, παραμυθένια, αρχοντική.

Είναι αυτό αξία; Είναι. Γιατί δεν στολίζουν όλοι οι Δήμαρχοι της Ελλάδας καλαίσθητα τις πόλεις τους.

Αν η Πατρίδα μας «πάσχει» από κάτι είναι και από την έλλειψη ευγένειας και αισθητικής.

«Σε έσχατο βάθος Τέχνη και Ηθική συμπίπτουν» έγραψε ο φιλόσοφος Βιττγκενστάϊν.

«Σε έσχατο βάθος Αισθητική και Ηθική συμπίπτουν» παραφράζει η γράφουσα.

Για κείνον που δεν διαθέτει ευγένεια, ποιότητα, καλλιέργεια, αισθητική είναι δύσκολο να δημιουργήσει όμορφα περιβάλλοντα. Ανθρώπινα και μη.

Και μπορεί να λάβει συμβουλές και υποδείξεις από ντεκορατέρ και συμβούλους Τέχνης για να στολίσει μια πόλη. Αλλά εάν η δημαρχιακή στρατηγική στερείται σεβασμού προς τη φύση, στερείται ροπής και ανάγκης προς την ποιότητα, ευελιξίας και υλοποίησης θετικών αποφάσεων που ενέχουν ρίσκο και πρωτοπορία, δεν μπορεί να μιλήσει για επιτυχία. Διότι η επιτυχία ενός Δημάρχου – και Περιφερειάρχη και Βουλευτή και Υπουργού κ.ο.κ. – καταγράφεται όταν θέτει στόχους ο ίδιος και σε ορισμένο χρόνο τους υλοποιεί. Υλοποιεί τους δικούς του στόχους. Δεν νοείται ως επιτυχία η παράδοση έργων που έχουν σχεδιάσει και «τρέξει» οι προηγούμενοι, που έχουν κοπιάσει οι προκαθήμενοι, και οι συγκυρίες δίνουν την περάτωση των έργων στους επόμενους. Είναι κλεμμένη επιτυχία αυτό, εσκεμμένη εκμετάλλευση και εξαπάτηση της κοινής λογικής. Εκτός αν μιλάμε για τηγανητές πατάτες. Και αυγά μελάτα.

Ο Δήμαρχος Ρόδου κος Φώτης Χατζηδιάκος πήρε στους ώμους του για πρώτη φορά το Σεπτέμβριο του 2014 τον ενιαίο Δήμο Ρόδου. Κανείς δεν ήξερε περισσότερο από τον ίδιο πόσο δύσκολο εγχείρημα ήταν αυτό. Πόσο τεράστια ευθύνη αναλάμβανε όταν οι δέκα Δήμοι (Καποδιστριακού Προγράμματος) συγχωνεύονταν σε έναν διαδικασία που ξεκίνησε επί κου Στάθη Κουσουρνά και ολοκληρώθηκε επί Χατζηδιάκου. Κλήθηκε να το διαχειριστεί με τους συνεργάτες του. Πιθανόν ακόμη και σήμερα  οι πολίτες να μην έχουν κατανοήσει την δυσκολία να «ρολάρει» ομαλά μια τόσο δύσκολη συγχώνευση.

Πιθανόν, επίσης, να μην έχουν πληροφορηθεί σωστά ότι τα περισσότερα έργα που υλοποιήθηκαν και υλοποιούνται είναι έργα πρωτοβουλιών του νυν Δημάρχου Ρόδου κου Χατζηδιάκου, ενώ κάποια τελματωμένα για χρόνια, ενεργοποιήθηκαν την τελευταία τριετία και οδηγούνται σε λύσεις.

Πιθανόν να μην γνωρίζουν οι πολίτες ότι  ο Δήμος Ρόδου είναι ο πρώτος «πράσινος» Δήμος της Ελλάδας που αποσπά θερμών συγχαρητηρίων για την υλοποίηση απόφασης σύμπραξης Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα με όφελος για το νησί σε βάθος τριετίας που ξεπερνά τα 2.5 εκατομμυρία ευρώ, μεταφέροντας τις μισθοδοσίες των εργαζομένων στην καθαριότητα στον Ιδιώτη, επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα την καθαριότητα της Ρόδου, του νησιού Ρόδου. Από τους σημαντικότερους στόχους που έθεσε και υλοποίησε ο νυν Δήμαρχος το 2016 είναι η Καθαριότητα και η κουλτούρα της Ανακύκλωσης. Κάτι λέει ο λαός μας περί Καθαριότητας και Αρχοντιάς…

Πιθανόν οι πολίτες να μην γνωρίζουν το γεγονός ότι ήδη ο Δήμαρχος Ρόδου με τους συνεργάτες του έχει αποστείλει στα κεντρικά όργανα τη μελέτη αναθεώρησης του Σχεδίου Κωνσταντίνου Δοξιάδη, του κορυφαίου Αρχιτέκτονα και Οραματιστή που εντυπωσίασε άπαντες με το σχέδιό του το 1974, το οποίο δεν υλοποιήθηκε ποτέ.  Για τη συγκεκριμένη μελέτη που αφορά σε οικιστικό σύνολο βιώσιμο από όλες τις πλευρές, υπάρχει ήδη θετική γνώμη από την Αθήνα. Και υπάρχουν και άλλα και άλλα και άλλα που όποιος επισκεφθεί την ιστοσελίδα του Δήμου θα έχει καθαρή εικόνα για το τι έχει κάνει σε τέσσερα χρόνια ο Δήμος Ρόδου με Δήμαρχο τον κο Φώτη Χατζηδιάκο.

Και αν ο κος Χατζηδιάκος επιμένει να μην εγκαταλείψει τον Δήμο είναι επειδή έχει ήδη χαράξει επιτυχημένη στρατηγική, την οποία υλοποιεί επιτυχώς, και επειδή θέλει να αφήσει έργο στο νησί του. Έργο διαχρονικό και ουσιαστικό. Όχι τηγανητές πατάτες. Και αυγά μελάτα.

Ο καλός συνεργάτης του iPorta.gr, ο εξαιρετικός Γιάννης Καραχισαρίδης, Οικονομολόγος, Σκηνοθέτης και ο πιο μακρόβιος και επιτυχημένος Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης και επιτυχημένος Γενικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών για μια πενταετία, μού είχε πει πριν χρόνια για τις ικανότητες του επιτυχημένου Διευθυντή: «Δύο είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένα καλλιτεχνικός διευθυντής: α) καλλιτεχνική επάρκεια και β) ουσιαστική οικονομική γνώση, γνώση management, ικανότητα διοίκησης». Ο Δήμαρχος Ρόδου αντιστοίχως και αποδεδειγμένα διαθέτει βαθιά καλλιέργεια και γνώση περί Αισθητικής και Τέχνης (δική του επιτυχία η δωρεά της θαυμάσιας συλλογής του Βάλια Σεμερτζίδη στο Δήμο Ρόδου, έχοντας εμπιστοσύνη στον ίδιο δώρισε τα έργα της στο Δήμο Ρόδου η Αγιογράφος Αθηνά Γιομπλάκη, δική του η πρωτοβουλία να βγουν από τις αποθήκες τα αυθεντικά Iznik του 15^ου αιώνα για να εκτεθούν σε ειδικές προθήκες στην Πινακοθήκη Ρόδου κα).  Διαθέτει όμως και πνεύμα πολυεπίπεδο, ευρηματικό, ρεαλιστικό και υγιώς επιθετικό για να υλοποιήσει τους στόχους του για την ανάπτυξη της νήσου Ρόδου. Αν αποφάσιζε να διευκολύνει τον εαυτό του θα έθετε υποψηφιότητα για Περιφερειάρχης, που τον εκτιμούν και τον υπολήπτονται στα νησιά από την εποχή που ήταν Αντιπεριφερειάρχης Δωδεκανήσου. Περίπατος θα ήταν για τον Φώτη Χατζηδιάκο η διεκδίκηση της Περιφέρειας Ν.Αιγαίου. Εν τούτοις, ων πεισματάρης και σταθερός, επιμένει να επαναδιεκδικήσει το Δήμο Ρόδου για να υλοποιήσει τους στόχους του. Και είναι ασφαλές για τους πολίτες και δίκαιο για τον ίδιο να παραμείνει Δήμαρχος. Γιατί το χουμε ξαναδεί το κινηματογραφικό με άλλους που βερμπαλίζουν ανοήτως ότι υλοποιούν έργα με πόρους ΕΣΠΑ και επαφές, συμφωνίες και υπογραφές των προηγούμενων. Δεν αξίζει αυτή η προοπτική για τον Δήμαρχο κο Φώτη Χατζηδιάκο που πήρε το νησί των δέκα Δήμων και το έφερε «βόλτα» σε μια τετραετία επιτυχώς με έργα διαχρονικά και υπολήψιμα ανά την Επικράτεια, με δράσεις πρωτοπόρες και σεβάσμιες πρακτικά, καλλιτεχνικά, πνευματικά, πολιτιστικά. Διότι ένα νησί, και όλα τα νησιά, οι άνθρωποι τα επισκέπτονται για το πλαίσιο της αισθητικής και της Ποιότητας που αναδύουν. Ποτέ δεν αποτέλεσε κίνητρο η τηγανητή του πατάτα.

Και του χρόνου κύριε Δήμαρχε στο ίδιο γραφείο. Χρωστάτε στην πόλη να ολοκληρώσετε το δύσκολο έργο σας.

Καλά Χριστούγεννα, Χρόνια Πολλά!

21.12.2018

Τζίνα Δαβιλά

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr