Οκ. Βασίλειος Μαστρογιάννης είναι Διδάκτωρ Δημοσίου- Διοικητικού Δικαίου.

Στο πρόσφατο παρελθόν έγραψα για την ατομική και συλλογική ευθύνη καθώς και για την υπευθυνότητα και την ενσυναίσθηση. Σήμερα φαίνεται περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να τηρήσουμε τις παραπάνω αρχές, αλλιώς η Πολιτεία πρέπει να λάβει πιο αυστηρά μέτρα για τους λίγους “απείθαρχους”.

Η επίδειξη συνειδητής υπευθυνότητας και ο αυτοπεριορισμός είναι πλέον αναγκαία και η πρόταξη του κοινού καλού, έναντι του ατομικού αποτελεί “υποχρεωτική” επιλογή.

Πρέπει σε κάθε περίπτωση να υποδηλώνουμε ότι αντιλαμβανόμαστε την υπάρχουσα κατάσταση και οφείλουμε να δρούμε με πνεύμα αλληλεγγύης και συλλογικότητας.

Η ευθύνη για ο,τιδήποτε κάνουμε ή παραλείπουμε, εμείς προσωπικά,  είναι ατομική, αλλά η υποχρεωτική συλλογική μας δράση, με τήρηση των κανόνων του συν-ανήκειν, είναι το αναγκαίο “τίμημα” που οφείλουμε να πληρώσουμε ως μέλη μιας κοινότητας.

Επειδή βλέπουμε ότι κάποιοι συνεχίζουν να λειτουργούν με αίσθημα “εγωισμού” και “ωχαδερφισμού”, να θυμίσω στους υπεύθυνους ότι για τέτοιες περιπτώσεις η ισχύουσα στην Ελλάδα νομοθεσία προβλέπει συγκεκριμένα πράγματα, όπως για παράδειγμα στο άρθρο 285 του Ν 4619/2019 -Παραβίαση μέτρων για την πρόληψη ασθενειών- όπου αναφέρονται κυρώσεις για τη διάδοση μεταδοτικής ασθένειας.

Κατά την άποψή μου στην περίπτωση της παρούσας επιδημιολογικής κρίσης δεν χωρεί αμέλεια, γιατί ουδείς μπορεί να την επικαλεστεί μετά την αναλυτική προειδοποίηση της Πολιτείας  και τα απτά αποτελέσματα της πανδημίας σε όλο τον κόσμο, με τους εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους.

Συνεπώς, ο δόλος ( τουλάχιστον ο ενδεχόμενος) βρίσκει έρεισμα στο επελθόν αποτέλεσμα, που προβλέπεται στις παραγράφους 2 και 3 του παραπάνω άρθρου, οι οποίες αφορούν τις επιβαρυντικές περιπτώσεις.

Πιστεύω με τη εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας σε περιπτώσεις που έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας τελευταία, θα έβαζε σε δεύτερες σκέψεις όσους σκέφτονται να διοργανώσουν ή να συμμετέχουν σε  χλιδάτα πάρτι ή σε όσους αρνούνται να εφαρμόσουν τα προστατευτικά μέτρα.

Οι αναπτυσσόμενες τώρα θεωρίες συνωμοσίας ( μας ψεκάζουν;) που μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εξέλιξη της κρίσης ή μεταφυσικές αιτιάσεις για τη μη λήψη προστατευτικών μέτρων, (μεταδίδεται ο ιός δια των “μυστηρίων (;) και μάλιστα από “επιστήμονες”!!!) εκτός της Επιστήμης του Δικαίου, πιστεύω ότι είναι αντικείμενο και άλλης επιστήμης.

Εξηγείται δε από την  έλλειψη παιδείας και από το γεγονός ότι διαχρονικά προσπαθούμε να ισορροπήσουμε ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση, χωρίς όμως επιτυχές αποτέλεσμα. Ίσως μια κρυφή ματιά σε όσα έγραψαν ( και κατάφεραν να διασωθούν από τους τότε φανατισμούς και σκοταδισμούς)  αυτοί που τους θεωρούμε προγόνους μας, θα μας βοηθούσε να πάρουμε κάποιες απαντήσεις.

Διευκρινίζω για να μην παρεξηγηθώ, ότι είμαι υπέρ των εκδηλώσεων ( κοινωνικών, πολιτιστικών κ.λπ.) και της συνέχισης της κοινωνικοοικονομικής ζωής σε κάποια “κανονικότητα”, αλλά αυτό πρέπει να γίνεται με αυστηρά μέτρα προφύλαξης ( μέτρα αυτοπροστασίας, τήρηση αποστάσεων, ιεράρχηση αναγκών και φυσικά πάντα σε ανοιχτούς μεγάλους χώρους που δεν θα δημιουργείται συνωστισμός).

Θα μπορέσει η Πολιτεία να ανταποκριθεί στις ανάγκες και να εγγυηθεί αφενός την υγεία όλων όσων βρίσκονται στην Επικράτεια της Χώρας, αλλά και την μερική έστω λειτουργία της αγοράς;

Έχει το σχέδιο και τη θέληση να λειτουργήσει με αξιοπιστία, και να εγγυηθεί την ασφαλή (εσωτερική και εξωτερική) τουριστική κίνηση που την εποχή αυτή είναι και το μεγάλο ζητούμενο και ( πρέπει να είναι) το μεγάλο διακύβευμα, για να μην ξαναζήσουμε lockdown και πλήρη κατάρρευση των εσόδων από την τουριστική ( κι όχι μόνο) περίοδο;

Ας το ελπίσουμε!

Υ.Γ.

Σημειώνεται ότι τα δεδομένα δεν δείχνουν διαφοροποίηση της κατάστασης, γι΄ αυτό θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι για το Φθινόπωρο και τον Χειμώνα που πρέπει να διαχειριστούμε την κατάσταση και να ισορροπήσουμε ανάμεσα στο αγαθό της υγείας που είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά και την λειτουργία της κοινωνίας και της αγοράς που δεν θα αντέξει νέο lockdown. Με ορθολογισμό, σχέδιο, συνεχή εξέταση των επιδημιολογικών δεδομένων, ικανούς διαχειριστές, ενίσχυση όσων πλήττονται από την κρίση, πιστεύω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

6 .8.2020

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Διαβάστε επίσης:

Ατομική και συλλογική ευθύνη, του Δρ Βασιλείου Μαστρογιάννη

23 Μαρτίου 2020