Αυτό είναι το όνομα που επέλεξε το Ποτάμι για τις υποτροφίες που θα δοθούν με τα χρήματα που έκανε δωρεά στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Tον Οκτώβριο το Ποτάμι προσέφερε στο ΕΚΠΑ μισό εκατομμύριο ευρώ με τον όρο ότι τα χρήματα θα ενισχύσουν νέους ερευνητές Υποψηφίους Διδακτόρες οι οποίοι σε αντίθετη περίπτωση πιθανότατα να συνέχιζαν τις σπουδές τους στο εξωτερικό. Στην συνέχεια μετά από πρόταση του Σταύρου Θεοδωράκη που έγινε αποδεκτή από τον πρύτανη Αθανάσιο Δημόπουλο, η Σύγκλητος αποφάσισε οι υποτροφίες να έχουν την επωνυμία «Υποτροφίες Σταύρος Τσακυράκης», εις μνήμη  του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Σταύρου Τσακυράκη, ο οποίος υπήρξε και υποψήφιος ευρωβουλευτής του Ποταμιού το 2014. Πίστευε αταλάντευτα στις ιδέες της δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Συγκέντρωνε στο πρόσωπό του σπάνιες πνευµατικές και ηθικές αρετές. Υπήρξε ένας γοητευτικός πανεπιστηµιακός δάσκαλος και συνοµιλητής, που έγινε µαγνήτης εκλεκτών ανθρώπων των γραµµάτων και των τεχνών της εποχής µας.

Ποιός ήταν Σταύρος Τσακυράκης:

Ο Σταύρος Τσακυράκης υπήρξε διακεκριµένος Καθηγητής Συνταγµατικού Δικαίου και εκ των πρωταγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα. Γεννήθηκε στη Μήθυµνα (Μόλυβο) της Λέσβου το 1951. Φοίτησε µε υποτροφία στο Κολλέγιο Αθηνών και σπούδασε στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, όπου και δραστηριοποιήθηκε πολιτικά. Κατά την περίοδο της Χούντας διετέλεσε γραµµατέας της «ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος» (της νεολαίας του ΚΚΕ Εσωτερικού) και υπήρξε µέλος της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου.

Για την αντιδικτατορική του δράση συνελήφθη, φυλακίστηκε και βασανίστηκε στα κρατητήρια ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ακολούθησαν µεταπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήµιο της Ρώµης, αλλά και στο Παρίσι. Το 1990 αναγορεύεται διδάκτορας Συνταγµατικού Δικαίου στη Νοµική Σχολή του Πανεπιστηµίου Αθηνών, όπου και στη συνέχεια θα γίνει Καθηγητής του Συνταγµατικού Δικαίου. Αµέτρητοι οι φοιτητές που τον παρακολουθούσαν φανατικά και τον αγαπούσαν. Αναγνώριζαν αµέσως τη σπάνια πνευµατική εντιµότητα, την ανθρώπινη ποιότητα και την ελευθερία πνεύµατος που τον διέκριναν.

Τον Απρίλιο του 2018 θα δώσει το τελευταίο του µάθηµα στη Νοµική Σχολή Αθήνας σε µία αίθουσα κατάµεστη από φοιτητές, συναδέλφους και φίλους του. Υπήρξε ακαδηµαϊκός επισκέπτης σε κορυφαία Πανεπιστήµια ανά τον κόσµο, όπως στα Πανεπιστήµια του Χάρβαρντ, του Κολούµπια και της Νέας Υόρκης. Μέσα από τις επιστηµονικές του µελέτες γνώρισε διεθνή αναγνώριση. Η πολιτική τον απασχολούσε ήδη από τα χρόνια των φοιτητικών του αγώνων. Στις ευρωεκλογές του 2014 παίρνει τη µεγάλη απόφαση και θέτει υποψηφιότητα µε ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ. Η συµµετοχή του στα δηµόσια πράγµατα υπήρξε αδιάλειπτη και πάντα θαρραλέα.

Επί δεκαετίες αρθρογραφούσε τακτικά στον ηµερήσιο τύπο (Ελευθεροτυπία, Τα Νέα, Η Καθηµερινή, Το Βήµα κ.α.) και ήταν µέλος της επιστηµονικής επιτροπής της επιθεώρησης The Books’ Journal. Την 1η Φεβρουαρίου 2016 η Βασιλική Θάνου, τότε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου, κατέθεσε έγκληση εναντίον του για εξύβριση και δυσφήµηση, λόγω της κριτικής που της είχε ασκήσει σε άρθρο στο προσωπικό του ιστολόγιο. Με ανακοίνωσή τους, η Νοµική Σχολή Αθήνας αλλά και 14 καθηγητές Συνταγµατικού Δικαίου στάθηκαν στο πλευρό του, εκφράζοντας την αντίθεσή τους προς την κίνηση της τότε Προέδρου του Αρείου Πάγου. Ασφαλώς ο ίδιος δεν υποχώρησε ούτε κεραία.

Ήταν παντρεµένος µε την Καλλιόπη Ρουσοµάνη, σταθερή σύντροφο της ζωής του. Άφησε την τελευταία του πνοή στις 21 Ιουλίου 2018 στη Μυτιλήνη, κάποια χιλιόµετρα µακριά από την αγαπηµένη του γενέθλια γη, τον Μόλυβο.

Στο βιβλίο “Δικαιοσύνη, η ουσία της Πολιτικής” από τις εκδόσεις Μεταίχμιο συγκεντρώνει τα κυριότερα γραπτά που δηµοσίευσε στην τελευταία δεκαετία της ζωής του τα οποία αποτελούν µια σπάνια και πολύτιµη τράπεζα γνώσης αφού, όπως παραδεχόταν και ο ίδιος, καταγράφουν τις σκέψεις και τις αγωνίες του κατά τη γονιµότερη ίσως και πιο παραγωγική του περίοδο. Στα κείµενα αυτά ο αναγνώστης έχει την ευκαιρία να έρθει σε επαφή µε τις ξεχωριστές ιδέες του Καθηγητή για µια πληθώρα ζητηµάτων, από τη δηµοκρατία, την πολιτική και το Σύνταγµα µέχρι τα ανθρώπινα δικαιώµατα, την ελευθερία του λόγου και τη δικαιοσύνη.