Πόρτα σε ιστορίες/χρονογραφήματα/διηγήματα

Το χριστουγεννιάτικο δέντρο ως δώρο των Χριστουγέννων, του Αντώνη Η.Διαματάρη

Spread the love

Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

Τα Χριστούγεννα έχουν εμπορευματοποιηθεί σε βαθμό που να χάνουμε το μήνυμά τους, όπως δεν κουραζόμαστε να λέμε κάθε χρόνο.
Κι όμως, με αρκετή δόση υποκρισίας, συνεχίζουμε κάθε χρόνο να κάνουμε το ίδιο. Συνεχίζουμε να δίνουμε μεγαλύτερη έμφαση στα δώρα από ό,τι στην ουσία, δηλαδή στην Γέννηση του Ιησού Χριστού, στην Γέννηση της Ελπίδας, στην μεγάλη ευκαιρία που μας δίνεται να αλλάξουμε πορεία στη ζωή μας.
Ωστόσο, για μένα ένα από τα «δώρα» των Χριστουγέννων είναι απαραίτητο. Δεν νοούνται Χριστούγεννα χωρίς αυτό. Χωρίς το χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Κι αυτό γιατί το έχω βαθιά συνδέσει με την έννοια της οικογένειας. Μαζί το αγοράζουμε, μαζί το στολίζουμε, τριγύρω του φωτογραφιζόμαστε.

Για δεκαετίας τώρα αγοράζουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο από τον ίδιο κήπο.
Οι άνθρωποι εκεί έχουν γίνει φίλοι μας.
Μας υποδέχονται με χαρά. Πέρυσι λόγω της πανδημίας τα δέντρα πουλήθηκαν νωρίτερα από ό,τι συνήθως και οι άνθρωποι είχαν την καλοσύνη να μας τηλεφωνήσουν και να μας πουν να τρέξουμε για να προλάβουμε.
H αγορά του χριστουγεννιάτικου δέντρου είναι μια βαθιά ριζωμένη δημοκρατική οικογενειακή διαδικασία.
Δεν μπορεί να απουσιάζει κανείς μας από αυτή. Και γίνεται με ομόφωνη απόφαση.
Φέτος φροντίσαμε να το αγοράσουμε νωρίτερα. Οι φίλοι μας εκεί μας είχαν φυλάξει δύο δέντρα για να διαλέξουμε. Και τα δύο ήταν καλά.
Συνηθισμένος για δεκαετίες να το στολίζω με τα μικρά φωτάκια προστατεύω το κεκτημένο αυτό δικαίωμά μου με ζήλο. Είναι μία δουλειά που την παίρνω πολύ σοβαρά. Δεν παίρνει πολλή ώρα αλλά απαιτεί προσοχή και αφοσίωση. Μοιράζω τα φωτάκια αρμονικά. Δεν θέλω να αδικήσω καμία πλευρά του.
Και τι χαρά και -κρυφή- υπερηφάνεια όταν τα ανάψουμε…
«Η Γέννησή Σου Χριστέ ο Θεός ημών…». Είναι η ταπεινή Γέννηση του Χριστού στην φάτνη μεν, αλλά είναι και μια μεγάλη οικογενειακή στιγμή για τον Θεάνθρωπο.

Τα Χριστούγεννα δίνουν την ευκαιρία στον άνθρωπο να ξαναγεννηθεί.
Οπως δίνουν την ευκαιρία και στα μέλη μιας οικογένειας, να κάνουν μια παύση από το τρέξιμο της καθημερινότητας και να περάσουν μερικές ώρες και ει δυνατόν και μερικές μέρες μαζί. Να νιώσουν την ζεστασιά του κοινού παρελθόντος και να δημιουργήσουν νέες στιγμές, νέες αναμνήσεις. Γιατί στο τέλος της ημέρας αυτά μένουν.
Και το χριστουγεννιάτικο δέντρο, ευθυτενές, σαν λαμπάδα, ντυμένο, περιποιημένο παρακολουθεί και χαίρεται.
Χαίρεται γιατί το κόψιμό του από τις ρίζες του δεν πήγε χαμένο. Εγινε σημείο αναφοράς. Προσφέρει φως και ομορφιά στο σπίτι, σαν να είναι ένα ζωντανό, διακριτικό μέλος της οικογένειας.

Καλά Χριστούγεννα, αδέλφια!

SHARE
RELATED POSTS
Οι αντοχές μου σε μια πόλη που πνίγεται καθημερινά, του Δημήτρη Κατσούλα
Παλιοσίδερα ψυχές, του Μανώλη Δημελλά
Το παλιό μου παλτό, της Ματίνας Ράπτη-Μιληλή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.