Γιώργος Αρκουλής

Διάβασα σε οικονομικό ένθετο έγκυρης (όταν δεν προπαγανδίζει υπερβολικά κάποια πολιτική παράταξη…) εφημερίδας, το ρεπορτάζ γύρω από την αύξηση κεφαλαίου της  εταιρίας Lamda Denelopment του 73χρονου επιχειρηματία Σπύρου Λάτση (κίνηση απαραίτητη ώστε να χρηματοδοτηθεί το μέγα έργο στο Ελληνικό). Ολοκληρώνοντας την ανάγνωση θυμήθηκα τον αυτοδημιούργητο πατέρα του, τον συμπαθή «καπετάνΓιάννη» που φορώντας ναυτικό κασκέτο την δεκαετία του 1950 φώναζε στο υποψήφιοι επιβατικό κοινό για Αίγινα – Μέθανα- Πόρο να προτιμήσει το δικό του πλοιάριο, που μόλις είχε φέρει στον Πειραιά. Το ιστορικό –μουσείο πλέον- ταχύτατο για την εποχή εκείνη ατμόπλοιο «Νεράϊδα».

Σήμερα, βέβαια, δεν χρειάζεται να κάνει κάποιος τον «τελάλη» προκειμένου να πουλήσει εισιτήρια. Με κινήσεις που προφανώς δεν μπορούν ν’ ακολουθήσουν άλλοι, χτυπάς την δουλειά και ακολούθως σπεύδεις στο Χρηματιστήριο να αντλήσεις κεφάλαια προκειμένου να αυξήσεις την περιουσία σου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η αύξηση κεφαλαίου της ανάδοχης εταιρίας για τα έργα στο Ελληνικό εμφάνισε ευρύτατο αγοραστικό ενδιαφέρον ως την Παρασευή που έληξαν οι προθεσμίες. Δηλαδή δώσε και μένα μπάρμπα…Και πλέον, ο Λάτσης (ο οποίος έχει απλωθεί τα τελευταία χρόνια σε Τράπεζες, πολυκαταστήματα κλπ. στην Ελλάδα) φοβάμαι πως θα εκνευρίζεται επειδή αργεί το «σύστημα» να ολοκληρώσει τις διαδικασίες για το σε ποιον θα δώσει την άδεια του τεράστιου καζίνο στον χώρο (λεπτομέρεια που ‘τρενάρει’ όλη την μπίζνα).

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι ο Λάτσης και οι μεγάλοι μέτοχοι της εταιρίας του θα γίνουν από πλούσιοι – πλουσιότεροι, αφού τα κέρδη θεωρούνται εξασφαλισμένα. Οσο για την δημιουργία του καζίνο; Η όποια καθυστέρηση, νομίζω πως συμφέρει την υποψήφια πελατεία. Δηλαδή τα πλήθη των ηλιθίων οι οποίοι  θα σπεύδουν επί 24ώρου βάσεως να καταθέτουν την βλακώδη αδυναμία τους, μήπως και ζήσουν το κλασικό «η ελπίδα πεθαίνει τελευταία»…

ΥΓ: Όποτε μνημονεύω μεγαλοεπιχειρηματίες, χωρίς να το θέλω μου έρχεται στο νου η μεγαλειώδης ταινία του Μάρκο Φερέρι «Το μεγάλο φαγοπότι», που γυρίστηκε το 1973 (όταν ο διάδοχος του «καπετανΓιάννη» ήταν 27 χρόνων…) Τέσσερις μεγαλοαστοί (Μαστρογιάννι, Τονιάτσι, Πικολί, Νουαρέ) νοιώθοντας να τους έχει κυριεύσει η πλήξη, απομονώνονται  σε μια βίλα κοντά στο Παρίσι και για μερικά 24ωρα τρώνε του σκασμού, με κάποια διαλείμματα για να κάνουν σεξ σε κάτι τροφαντές ντάμες πολυτελείας, από τις οποίες ξεχωρίζει η πληθωρική Αντρέα Φερεόλ. Τι συμβαίνει στο φινάλε; Τρώνε καλά, αλλά σκάνε  ά π α ν τ ε ς ένεκα υπερβολής…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr