DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

Catering-Συνέδρια-Γάμοι-Βαπτίσεις-Εκδηλώσεις

Απ.Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στ.Διαγόρας)-Ρόδου-Λίνδου (ΙΚΑ)-Λεωφ.Κρεμαστής-Πηγές Καλλιθέας (Μάϊος-Οκτώβριος)

GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

«Η Μικροοικονομία έχει να κάνει με λεφτά που δεν έχεις εσύ, ενώ η Μακροοικονομία έχει να κάνει με λεφτά που δεν έχει η κυβέρνηση» διάβασα απο έναν αμερικανό συγγραφέα( O’Rourke). Η αλήθεια είναι ότι η πανδημία σχεδόν ακύρωσε το σκεπτικό του. Βρέθηκαν λεφτά από το πουθενά και έμειναν σχετικά όρθιες οι οικονομίες. Αλλά τι γίνεται με τις κοινωνίες; Ποσό «επιδοτήθηκε» η κοινωνική συνοχή και ο συλλογικός δεσμός; Ποσό εντυπώθηκαν στο συλλογικό ασυνείδητο;

Να γίνω συγκεκριμένος. Οι γνωστές πένες και φωνές στις συστημικές στήλες μιλάνε για αλλαγή, επιτάχυνση, μετασχηματισμό. Χρησιμοποιούν ηχηρά σημαίνοντα για να φτιαχτεί κλίμα αισιοδοξίας, δηλαδή για να γίνουν επενδύσεις. Καλά κάνουν. Αλλά δεν μας εξηγούν τι θα συμβεί αν δεν γίνουν επενδύσεις. Αν δεν επικρατήσει ο δήθεν κανόνας του καπιταλισμού(« το κεφάλαιο πάντα ψάχνει αποδόσεις»).

Οι συστημικοί αναλυτές – και σκοπίμως τους αποκαλώ έτσι- δεν παραθέτουν ένα δεδομένο που σχετίζεται με αυτό το δήθεν αξίωμα περί αναζήτησης αποδόσεων : γιατί επι τρία χρόνια πριν την πανδημία, οπότε και έγιναν μηδενικά τα επιτόκια, δεν είχαμε δυναμική αύξηση επενδύσεων διεθνώς ; Γιατί το χρήμα δεν βγήκε από τους μεγάλους off shore τραπεζικούς λογαριασμούς, έστω και με μορφή πίστωσης, να προσλάβει περισσότερους ανθρώπους  ;

Μην ψάχνετε την απάντηση. Το χρήμα δεν διατάσσεται. Διατάζει μόνο. Ακόμα και με αρνητικό επιτόκιο, το χρήμα μαζεύτηκε από λίγους και κρύφτηκε. Δεν νοιάζεται για αποδόσεις. Μόνο για ασφάλεια ψάχνει και κρυψώνες.

Αυτό δε το χρήμα που μας μοιράστηκε στην πανδημία είναι χρήμα-χρέος. Αυτό όμως που μας υπόσχονται τώρα, σε όλη την Ευρώπη, είναι χρήμα θυσίας και προτεσταντικής ηθικής συμμόρφωσης: « να κάνετε μεταρρυθμίσεις για να το πάρετε». Και μεταρρυθμίσεις σημαίνει προσαρμογή, δηλαδή περικοπές και λιτότητα. Αλλά σχεδόν πάντα αυτά τα δις των περιώνυμων ταμείων ανάκαμψης δεν βελτιώνουν το εισόδημα του μικρομεσαίου : προτεραιότητα έχουν και θα έχουν οι μεγάλοι όμιλοι. «Να τρέξουν πρώτα τα μεγάλα σχέδια γιατί μόνο έτσι θα προσληφθεί κόσμος». Ωραίο δεν ακούγεται ;

Η πραγματικότητα είναι ότι κάποιες οικονομίες δεν τρέξανε επι δεκαετίες με μεγάλα ιδιωτικά projects και υψηλούς μισθούς. Τρέχανε δυστυχώς με μια δομική ανισορροπία μεταξύ υπερχρέωσης (δημόσιας  αλλά και ιδιωτικής), λόγω ανορθολογικών τραπεζικών πιστώσεων του μικρομεσαίου επιχειρείν. Η Ελλάδα είναι τέτοιο παράδειγμα και γι αυτό αυτοί που έφθασαν σήμερα να έχουν άδεια μαγαζιά σχεδόν ξεπερνούν αυτούς που είναι πελάτες στα μαγαζιά! Όσο δεν καινοτομούμε και ανοίγουμε καφετέριες και εστιατόρια, τόσο θα μαραζώνουμε με χαμηλά εισοδήματα και ανασφάλεια, όσο και αν πέσουν οι φόροι. Αλλά καινοτομία δεν σημαίνει πάντα μεγάλα σχέδια. Η μικρή ιδέα είναι που χρειάζεται ρευστότητα για να κινήσει την οικονομική μηχανή.

Ίσως να δούμε  μια μέρα ουρανοξύστες στο Ελληνικό, αλλά δεν ξέρω πως θα καταντήσουν οι δυτικές συνοικίες στην Αττική. Ισως σε κάθε πόλη να βλέπουμε εμπορικά κέντρα να πουλάνε ακριβές φίρμες, αλλά δεν ξέρω αν μπορούν να τις αγοράζουν οι μικρομαγαζάτορες που θα κλείσουν και οι εργαζόμενοι που θα δουλεύουν για λίγα ευρώ.

Λόγω του κορονοϊού, ξεχάσαμε τι σημαίνει ουσιαστική «αλλαγή» νοοτροπίας. Και με τις διαφημίσεις για πράσινη ενέργεια, ηλεκτρικά αυτοκίνητα και 5G, αυτά που παράγουν άλλοι δηλαδή, κάνουμε πως δεν βλέπουμε την αλλαγή που πρέπει να γίνει : να ανακοπεί η αύξηση των ανισοτήτων στις ευκαιρίες, ειδικά στους νέους.

Η αλλαγή της δομής σε οικονομίες σαν την δική μας θα είναι δύσκολη. Και αυτό διότι οι χαμηλοί μισθοί είναι μπροστά μας. Θα είναι μια πραγματικότητα, μια δήθεν ανελαστική επιβαλλόμενη αναγκαιότητα για να μειωθεί η ανεργία, ακόμα και αν γίνουν μεγάλα ιδιωτικά έργα.

Εξακολουθούν οι τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες (των τραπεζών και των βιομηχανιών) να θεωρούν ότι το κέρδος κινεί την οικονομία και όχι ο μισθός. Να θεωρούν ότι οι πιστώσεις πρέπει να πάνε στις κερδοφορίες των μεγάλων  ομίλων και όχι στην μικρομεσαία επιχειρηματικότητα.

Γιατί μπορεί να έχουν φτιαχτεί δεκάδες δεξαμενές πιστώσεων σε όλη την ΕΕ για τους μικρούς αλλά πρόκειται για μια υπερδομή ημιλειτουργικότητας. Αυτή φταίει που  οι περισσότεροι ελεύθεροι επαγγελματίες στήνονται μπροστά στις οθόνες νομίζοντας ότι κάτι θα βρέξει και γι αυτούς.

Αυτή η υπερδομή της αέναης δυνητικής επιδότησης, που πάντα αποκλείει τους πολλούς και καταλήγει στους λίγους, μειώνει την παραγωγικότητα και ταυτόχρονα  είναι η αρχιτεκτονική των ανισοτήτων. Και οι μηχανικοί της μάλλον θα δικαιώσουν μια μέρα την ρήση του Καναδού συγγραφέα Peter για όλους εμάς τους δήθεν ειδικούς : « Οι οικονομολόγοι είναι εκείνοι οι ειδικοί που θα ξέρουν αύριο γιατί τα πράγματα που πρόβλεψαν χθες δεν συνέβησαν σήμερα»