Έχω γράψει πολλές φορές για τη Μόρια της Λέσβου και σήμερα ακόμα μια φορά γιατί όπως σας έχω πει εδώ και πολλά χρόνια είναι η ιδιαίτερή μου πατρίδα και ο ασίγαστος νόστος της καρδιάς μου βλέποντάς την σήμερα σε χαοτική κατάσταση, μετατρέπεται σε θλίψη αφόρητη. Βέβαια η κατάσταση ήταν γνωστή, αλλά αυτές τις μέρες πια κορυφώθηκε το χάος. Η οργή και η αγανάκτηση ξεχείλισαν από τις καρδιές των φιλήσυχων κατοίκων της βλέποντας το χωριό τους κυριολεκτικά να καίγεται, αφού τώρα πια δεν καίγονται μόνο ελαιόδεντρα και χωράφια, αλλά και σπίτια.

Οι κάτοικοι νιώθουν αποκαρδιωμένοι και προδομένοι από την σημερινή κυβέρνηση και τους υπευθύνους της στους οποίους είχαν εναποθέσει όνειρα και ελπίδες, αλλά δυστυχώς αποδεικνύονται ανεπαρκείς ακόμα και για βασική αντιμετώπιση. Κρίμα.

Τον Αύγουστο που ήμουν εκεί οι πρόσφυγες και μετανάστες κάθε λογής και διαλογής ανέρχονταν στις 11.600, ενώ σήμερα έχουν φτάσει τις 22.000 οπότε είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τι γίνεται εκεί. Παρακολούθησα την ανοικτή συνάντηση που είχαν στη Μόρια οι αυτοδιοικητικοί υπεύθυνοι του νησιού με τους κατοίκους της και ειλικρινά ένιωσα βαθιά θλίψη, βλέποντας και ακούγοντας τον δήμαρχο Στρατή Κύτελη να προσπαθεί απεγνωσμένα να βάλει σε ανοικτή ακρόαση τον υπουργό μετανάστευσης Νότη Μηταράκη για να δώσει αυτός τηλεφωνικώς λύση. Όπως ήταν βέβαια αναμενόμενο, οι κάτοικοι του έδωσαν να καταλάβει ότι οι υποσχέσεις είναι απλά λόγια πτερόεντα, φώναξαν, διαμαρτυρήθηκαν, αυτός έκλεισε την τηλεφωνική γραμμή κι απόμεινε ο κύριος δήμαρχος με το κινητό στο χέρι.

Μέσα σ’ όλα ανακάλυψε τη Μόρια και το χάος της κι ο Πολάκης, ο οποίος επισκέφθηκε τον καταυλισμό και στη συνέχεια πήγε στα μπουζούκια για ζεϊμπέκικο. Τραγελαφικές καταστάσεις γενικώς.

Θ.Κ.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στον  “Ε.Κ.” .

The article expresses the views of the author

iPorta.gr