Τζίνα Δαβιλά

Αφιερωμένο σε όσους κάνουν την υπέρβαση 

Στην έξοχη ταινία “Chinatown” του 1974 με την ευρηματική σκηνοθεσία του Ρόμαν Πολάνσκι, ο Νίκολσον, το μεγαθήριο υποκριτικής, ψιθυρίζει τη φράση “The least possible” .  Απογοητευμένος από την επικράτηση του κακού, μπρος στην αιφνίδια τροπή της υπόθεσης που έχει αναλάβει ως ιδιωτικός ντετέκτιβ, μένει σχεδόν άναυδος. Ποιος νίκησε το χάος; Ποιος νίκησε το σκοτάδι; Ποιος δεν λιγοψύχησε στον ανελέητο πόλεμο του ισχυρού που επιβάλλει το δίκαιο του; “Το λιγότερο δυνατό” η απάντηση ενός αστυνομικού για την πόλη του L.A  ήταν η φράση που οδήγησε τον σεναριογράφο στην έμπνευση της ταινίας. Στη χαοτική δεκαετία του 1930 κανείς δεν μπορούσε να βρει το δίκιο του, αφού και η αστυνομία λίγα μπορούσε να κάνει, μιας και ήταν εξαγορασμένη ή υπό το φόβο της απειλής έκανε τα στραβά μάτια . «Το λιγότερο δυνατό».

Μας αρκεί να αρκεστούμε στο λιγότερο δυνατό; Όταν δεν αποφασίσουμε να δοθούμε σε κάτι υψηλό, αυτό που μας υπερβαίνει, αυτό που είναι πάνω απ’όλα τα ποταπά, τα μέτρια, τα εύκολα, τα βαρετά, τα αναμενόμενα, είμαστε συνεπείς με τους εαυτούς μας; Προφανώς ναι, για όσους αρκούνται στο λίγο, στο λιγότερο ή σε αυτό που κάνουν οι πολλοί, δηλαδή το λιγότερο που θα μπορούσαν. Προφανώς όχι για όσους επιζητούν κάτι που θα αλλάξει το ρουν των πραγμάτων, για εκείνους που αφοσιώνονται στο υψηλό που έχει μόνο θετικό πρόσημο. To κοινό καλό, ο στόχος που υπερβαίνει τα μικρά και αναμενόμενα, τα ασφαλή και μέτρια, τα επιταγμένα και κατευθυνόμενα.

Όπου δεν υπάρχουν κανόνες υπάρχει χάος. Όπου δεν υπάρχουν νόμοι υπάρχει χάος. Κι εκεί που δεν εφαρμόζονται οι νόμοι, χάος υπάρχει. Το χάος προκαλεί σύγχυση, αστάθεια, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Ο  θαρραλέος που θα ανακατευτεί με τη σκοτεινιά του χάους συχνά ή θα σβήσει ή θα τον σβήσουν. Στη σκοτεινιά που προετοιμάζει το χάος επιτρέπονται παρατυπίες, παρανομίες, δολοπλοκίες, αγριότητες.  Τον Μεσαίωνα που έκαιγαν γάτες, ανθρώπους, δούλους, επαναστάτες,  τον αποκαλούμε σκοτεινό αιώνα. Την Αναγέννηση την συνδέσαμε με το φως, την πρόοδο, την πνευματική καλλιέργεια, τον Ανθρωπισμό. Είναι ο αιώνας που εξυψώνεται ο Άνθρωπος. Γίνεται κανονικός άνθρωπος. Με γνώση και αξίες, με ιδανικά.

Κάπως έτσι είναι και τούτη η εποχή. Σκοτεινή και άγρια. Περίπου σαν το βαθύτερο σκοτάδι πριν το χάραμα. Ο Ντύλαν Τόμας έγραφε «Do not go gentle into that good night. / Rage, rage against the dying of the light».  «Μην μπεις μαλακός στην καλή νυχτιά… Οργή, οργή ενάντια στο θάνατο του φωτός» .

Ας είναι τούτος ο μήνας, που το εκκλησιαστικό ημερολόγιο δέχεται ως την νέα Πρωτοχρονιά, η αρχή για το φως. Η αρχή για υγιείς και ευγενείς στόχους πέρα από τις ποταπότητες που διαδραματίζονται στο σκοτάδι. Καθαρό, διαυγές φως, σαν χάδι στις πληγές μας, σαν θαλπωρή στις ψυχές μας. Δεν είναι τόσο δύσκολο, όσο φαίνεται . Μοναχά μια απόφαση. Να μην υπηρετήσουμε το λιγότερο δυνατό. Να μην καταδεχτούμε την ήττα να πούμε “It’s Chinatown”

Καλή συνέχεια, Εκλεκτές και Εκλεκτοί.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.   

The article expresses the views of the author      

iPorta.gr