Δημήτρης Κατσούλας

Δεν λέω, έχεις και ‘συ έτοιμες τις δικαιολογίες σου, σ’ απασχολούν τα δικά σου προβλήματα, κάνεις το κουμάντο σου και τον μακρόπνοο σχεδιασμό σου.

Σύμφωνοι, δεν αντιλέγω. Κι αν θες ακόμη να συμφωνήσω μαζί σου ότι δικαιούσαι να έχεις τα δικά σου σιωπητήρια, τον κύκλο σου που δεν θες να τον χαλάσεις, άντε ακόμη να σου δικαιολογήσω και την περισυλλογή σου, κι αν προχωρήσω και λίγο παραπέρα, γιατί όχι, και το ατομικό σου κουκούλι στο οποίο χρόνια επωάζεσαι. Κι αν δεν σου φθάνουν όλα αυτά να σου χαρίσω ακόμη και την ατομική σου κρύπτη μέσα από την οποία όταν και εάν και εφόσον και όποτε εσύ κρίνεις κάποτε να βγεις να μιλήσεις.  Ναι, εκείνη την κρυψώνα σου που τέλεια ζεσταίνεις και κρίνεις από εκεί για ό, τι  γύρω σε χαλάει.

Το γνωρίζω πολύ καλά ότι περισσότερο σ’ ενδιαφέρει η αρχή της οξείδωσης ενός σκαλοπατιού της σκάλας που ανεβαίνεις και κάτι μπάζα που πήγαν κι έριξαν μερικοί ανόητοι στο δρόμο που διαβαίνεις κι μποδίζουν την μεγαλοπρεπή τσάρκα σου και συλλογιέσαι πώς τη νύχτα θα επιστρέψεις στο σπίτι μη τυχόν και σκουντουφλήσεις πάνω τους, αν και οι λάμπες του δημοτικού φωτισμού αλλάχτηκαν μόλις προχθές.

Σε βλέπω ότι μεγαλύτερο βάρος και σημασία δίνεις στα δέντρα τα ακλάδευτα της πλατείας όπου πέφτουν στα ποτήρια των θαμώνων καθώς απολαμβάνουν τον πρωινό τους καφέ αλλά και σε κείνα που χαλούν την τούφα των μαλλιών σου κατά το διάβα σου ή αν θες για ακόμη πιο σημαντικότερα θέματα όπως η κρίση της γλώσσας που διέρχεται, η ηθική διαφθορά των νέων κι αν θες και για ακόμη πιο σημαντικά  όπως οι μικροί και οι μεγάλοι φασισμοί που μέλλονται για την κοινωνία και τον λαό σου. Τώρα με έπεισες, τώρα συμφωνώ ότι για όλα αυτά που σε απασχολούν έχεις τα δίκια σου, υπό μία μόνο προϋπόθεση, αν μου το επιτρέπεις, με μία και μόνη όμως ένσταση ως προς το τελευταίο. Έως πότε πια θα αυταπατάσαι κακομοίρη; Ουδείς πλέον μέλλεται.

Βγες πια από την κρύπτη σου, παράτησε επιτέλους τη ζεστασιά του αχυρώνα σου, μη βαθουλώνεις κι άλλο τη γούβα του καναπέ σου. Πόσο πια θα παίζεις το ρόλο του ανήξερου; Δεν βλέπεις τάχα ότι παντού τριγύρω σε ζώνουν οι φασισμοί; Δεν αντιλαμβάνεσαι τάχα ότι τα κανάλια – σε πρώτο πλάνο ναι, αυτά – περί άλλων τυρβάζουν κι εσύ ωσάν χάνος μετέωρος στέκεις ή είναι και φορές που άθελά σου μετατρέπεσαι σε χειροκροτητή; Και…, ξέρεις κάτι που πολύ φοβούμαι  ότι αγνοείς, αλλά ευθαρσώς σου το λέω; Φοβούμαι ότι κατά τον χρόνο που εσύ ως ενδιαφέροντα κρίνεις όλα τα παραπάνω, μάλλον παρεισέφρησαν και εντός σου και ούτε καν το έχεις αντιληφθεί καημένε.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr