Κείμενο από την Ιερά Μονή Παναγίας Υψενής στην Ρόδο

Η προσευχή που γίνεται με προθυμία είναι φως της διανοίας, φως άσβεστο και αδιάκοπο. Γι’ αυτό ο πονηρός βάζει στην διάνοια μας αναρίθμητους συρφετούς λογισμών, και εκείνα που ποτέ δεν λογισθήκαμε τα μαζεύει την ώρα της προσευχής και τα ρίχνει στην ψυχή μας. Ακόμη η προσευχή είναι μεγάλο όπλο, μεγάλη ασφάλεια. Και ο Θεολόγος (Γρηγόριος) σημειώνει: «να θυμάσαι τον Θεό περισσότερο από το να αναπνέεις». Και πάλι: «Να σκέφτεσαι τον Θεό συνέχεια παρά να αναπνέεις». Και ο Άγιος Ισαάκ λέει: «Χωρίς αδιάλειπτη προσευχή δεν μπορείς να πλησιάσεις τον Θεό. Και αν μετά τον κόπο της προσευχής έχεις στο νου σου μέριμνα για άλλα, δημιουργείται σκορπισμός της διανοίας.

Ακόμη κάθε προσευχή κατά την οποία δεν θα μοχθήσει το σώμα και δεν συντριβεί μέσα της η καρδιά θεωρείται έκτρωμα, γιατί εκείνη η προσευχή είναι χωρίς ψυχή».

Και ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακος γράφει: «Η προσευχή κατά την ποιότητά της (την ουσία της) είναι κοινωνία και ένωση με τον Θεό ενώ κατά την ενέργειά της είναι σύσταση του κόσμου, καταλλαγή του Θεού, μητέρα των δακρύων αλλά και θυγατέρα, συγχώρηση των αμαρτημάτων, γέφυρα που περνά τους πειρασμούς, φράγμα στην θλίψη, αναχαίτιση των πνευματικών πολέμων, έργο Αγγέλων, τροφή όλων των ασωμάτων, η μέλλουσα ευφροσύνη, εργασία απέραντη, πηγή των αρετών, πρόξενος των χαρισμάτων, αόρατη προκοπή, τροφή της ψυχής, φωτισμός του νου, πέλεκυς που κόβει την απόγνωση, απόδειξη της ελπίδας στον Θεό, λύτρωση από την λύπη, πλούτος των μοναχών, θησαυρός των ησυχαστών, ελάττωση του θυμού, καθρέπτης της προκοπής, παρουσίαση των πνευματικών μέτρων, φανέρωση της πνευματικής καταστάσεως, αποκάλυψη των μελλόντων, σημείο δόξας. Η προσευχή γι’ αυτόν που προσεύχεται πραγματικά είναι δικαστήριο και κριτήριο και βήμα Κυρίου πριν από το μελλοντικό βήμα».

(Αγίων Καλλίστου και Ιγνατίου Ξανθοπούλων, Περί προσευχής)Πηγή: Ι.Μ.Παναγιάς Υψενής