Ο πίνακας ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή.

Η γυναίκα είναι μια αίσθηση, ένα δέρμα, μια μυρωδιά, ένα χαμόγελο, ένα φως μέσα σε μια σκιά, μια θάλασσα ταραγμένη, μια φουρτούνα…
… ένας πνιγμός και ταυτόχρονα είναι ηρεμία, ένα νερό που τρέχει σε ένα ποτάμι, είναι τα αστέρια.
Είναι ένας γρίφος. Είναι όλα αυτά. Είναι η Μητέρα. Αυτή θα μας σώσει! Πιστεύω βαθιά ότι το μέλλον της ανθρωπότητας είναι στα χέρια των γυναικών. Γιατί μόνο η μάνα μπορεί να καταλάβει να χάνεις έναν άνθρωπο. Τη δημιουργία σου. Οι γυναίκες θα προστατέψουν τη δημιουργία του κόσμου.
Σαν άντρας προσπαθώ να μπω όσο μπορώ στη θέση της γυναίκας, να κατανοήσω τη μοναξιά της, όταν τελειώνει μια σχέση και μένει μόνη της. Αυτό το συναίσθημα που αισθάνεται γύρω της, μ’ όλα αυτά τα προσωπικά αντικείμενα που κάποια στιγμή παίζουν σημαντικό ρόλο για την ευτυχία της. Όμως τελικά αυτά φεύγουν και μένει μόνη στην ακροθαλασσιά, σχεδόν γυμνή χωρίς καμία προστασία, προσπαθώντας να πνίξει το δάκρυ της στον καπνό του τσιγάρου της, σαν μια ποιητική μεταφορά της κατάστασης που ζει η Ελλάδα σήμερα.

Παύλος Σάμιος, Περιμένοντας 1983

Ακολουθεί σε δύο μέρη η συνέντευξη του καθηγητή της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚ και ζωγράφου Παύλου Σάμιου στην Ωραιοζήλη (Τζίνα) Δαβιλά-Δαμασκηνού τον Ιούνιο του 2017 και στην εκπομπή “Πρόσωπα και Τραγούδια” (Παλμός 99.5)

& PANE DI CAPO ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ- ΑΡΧΟΝΤΙΚΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ