Ανοιχτή πόρτα

Ο τόπος της συμβολικής νέκρωσης, του Ηλία Καραβόλια

Spread the love

 

Ο Ηλίας Καραβόλιας είναι Οικονομολόγος  με ειδίκευση Γενικής Θεωρίας και Οικονομικής Πολιτικής. Κατέχει Master of Arts από το European Institute of Philosophical  Anthropology.

Η απαξία της ανθρώπινης ζωής. Το ξεχείλισμα της παράνοιας και των νευρώσεων. Ο ψυχωτικός κυνισμός της μικροεξουσίας που γεννάει το πόστο, ο ρόλος, η θέση.

Έχει όνομα όλο αυτό σκηνικό της συμβολικής νέκρωσης, αυτή η χυδαία και εγκληματική συμπεριφορά κάποιων, που στερεί ζωές στο όνομα του καθήκοντος και της κάθε εξουσίας( μικρής ή μεγάλης) πίσω από στολές και θώκους.

Η μιντιοκρατία φροντίζει την στοχευμένη εκλογίκευση της παράνοιας. Έτσι η κοινωνία χωνεύει τον θάνατο από παντού: από φυσικές καταστροφές και ατυχήματα σε στεριά και θάλασσα.

Τα ακραία συμβάντα πολλαπλασιάζονται και ο βίος έγινε εμπόρευμα με ραγδαίες αυξομειώσεις της τιμής του στο χρηματιστήριο της τύχης.

Τα γεγονότα ξεχνιούνται εύκολα επειδή τα ΜΜΕ τα μαζεύουν ως σκουπιδιάρηδες της εξουσίας και των επικεφαλής της  δημόσιας διοίκησης

Η ελλιπής κρατική εποπτεία σε θέματα πρόληψης και ασφάλειας, ο μονίμως ελλειμματικός έλεγχος που επιτρέπει την εγκληματική συμπεριφορά κάποιων κρατικών ή ιδιωτικών επιχειρήσεων, είναι εκεί ακριβώς : σε εκείνο το κενό μεταξύ καταπέλτη και θάλασσας, εκεί που πάλευε να μείνει στην ζωή ένας ανήμπορος συνάνθρωπος μας όταν πετάχτηκε στη θάλασσα σαν «υπέρβαρο», σαν λαθρεπιβάτης στο μέσο του κέρδους.

Η στολή του υπεύθυνου, το ρούχο της αρχής, δεν δικαιολογεί κανένα υπερβάλλοντα ζήλο, κανένα μικρό ή μεγάλο καθήκον μπροστά στην ανεκτίμητη και μοναδική αξία της ανθρώπινης ζωής.

Και δυστυχώς, ο βίος κοστολογείται πλέον όσο ένα εισιτήριο σε πλοίο, σε τρένο, σε γήπεδο.

Στον κόσμο που μας έτυχε, πρέπει να συνηθίσουμε ότι ζούμε τυχαία, και με τιμολόγιο…

ΥΓ : Όλο αυτό που συμβαίνει στον τόπο, αυτή η βάρβαρη απώθηση της ευθύνης για την ζωή των άλλων, θρέφει τον φασισμό. Οχι τον λαϊκισμό. Ας το καταλάβουμε…

Η εικόνα που στοιχειώνει. Μπορεί να είναι εικόνα 1 άτομο και σώμα νερού

SHARE
RELATED POSTS
Ένα ποδόσφαιρο γεμάτο τοξίνες…, του Γιώργου Αρκουλή
Ταρατατζούμ, κάνιστρα με άνθη και μάτια καρφωμένα στον ουρανό, του Δημήτρη Κατσούλα 
Σαράντα μέρες από τον όλεθρο στο Μάτι, του Νίκου Βασιλειάδη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.