Ο  Άγγελος Κουτσούκης είναι Ραδιοφωνικός Παραγωγός και Δημοσιογράφος.

Ο Παναγιώτης Δεληγιάννης είναι πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας και με τον “Στόχο”, το πρώτο του μυθιστόρημα που είναι ο πρώτος τόμος από μια τριλογία πετυχαίνει απολύτως τον δικό του στόχο.

Να γράψει ένα αστυνομικό θρίλερ που κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.

Πώς το καταφέρνει αυτό; Έχοντας γνώση του τι ακριβώς θέλει να γράψει και σαν κάτοικος Βαρυμπόμπης, γνωρίζοντας πολύ καλά την περιοχή που ζει από όλες τις απόψεις. Κυρίως, βέβαια, ιστορικά. Με αυτόν τον τρόπο μπορεί και ζωντανεύει με λέξεις μπροστά στα μάτια μας μια εποχή που πέρασε αφήνοντας πίσω της καλά κρυμμένα μυστικά που όμως ο κεντρικός ήρωας του “Στόχου” καταφέρνει και διακρίνει τα σημάδια τους. Η ιστορία συμβαίνει στις μέρες μας.

Ο Βίτο εργάζεται σε ένα περιοδικό εναλλακτικού τουρισμού στο Μιλάνο. Του ζητούν να ταξιδέψει στην Ελλάδα-την πατρίδα της μητέρας του-μαζί με μια νέα συνάδελφό του, τη Λάουρα, για να γράψουν ένα κείμενο για το περιοδικό,που θα προβάλλει λιγότερο γνωστές πλευρές της Αθήνας που έχουν ενδιαφέρον για έναν εναλλακτικό τουρίστα. Οδηγούνται στα δύσβατα μονοπάτια της Πάρνηθας, στην σημερινή Βαρυμπόμπη που είναι η αρχαία Δεκέλεια.

Μπαίνουν σε ένα εγκαταλειμμένο αρχοντικό και εκεί αρχίζει η περιπέτεια, που πρέπει κανείς να την διαβάσει στις σελίδες του “Στόχου”. Κάπως έτσι ο κεντρικός ήρωας ανακαλύπτει τα μονοπάτια που συνδέουν την εποχή μας με το παρελθόν. Ένα καλογραμμένο θρίλερ που διαβάζεται με κομμένη την ανάσα από την πρώτη μέχρι την τελευταία του σελίδα. Ένα θρίλερ που ο συγγραφέας του έχει μελετήσει την ιστορία της περιοχής και τα κρυμμένα μυστικά της. Ο τάφος του Σοφοκλή που βρίσκεται στην αρχαία Δεκέλεια, η ανακάλυψή του το 1958, η σχέση του με το εγκαταλειμμένο αρχοντικό και τους κατοίκους του, συνθέτουν μια αληθοφανή ατμόσφαιρα όπου τα πάντα είναι πιθανά.

Μία “δεύτερη” ματιά, όπου ο “υποψιασμένος” αναγνώστης μπορεί να συνδέσει το εγκαταλειμμένο αρχοντικό με υπαρκτό αρχοντικό στο Τατόι, κάνει την ανάγνωση ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Το ίδιο και η ανακάλυψη του τάφου του Σοφοκλή από τις πριγκίπισσες- τότε-Σοφία και Ειρήνη. Ο Παναγιώτης Δεληγιάννης καταφέρνει στο πρώτο του μυθιστόρημα να γράψει ένα καλοστημένο θρίλερ, εφάμιλλο με αυτά της ξένης λογοτεχνίας που γίνονται best sellers.

Περιμένω με ενδιαφέρον τον δεύτερο τόμο του “Στόχου”. Μέχρι τότε το παρόν έργο του, σου κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα.