Κάρτα δημιουργημένη από τον Κωστή Α.Μακρή
Άδειασε μπρος στα πόδια του πανάκριβο Μύρο. Τού τα έπλυνε και τα σφούγγισε με τα μαλλιά της. Ο Ιησούς την άφησε να καθαρθεί η ψυχή της που βρισκόταν στην σκοτεινιά, όπως έγραψε η Μελωδός Κασσιανή στο Τροπάριό της που ψάλλεται την Μεγάλη Τρίτη και αποτελεί έναν από τους ωραιότερους ύμνους της παγκόσμιας χριστιανικής δοξολογίας.
Η πράξη της πόρνης, ως πράξη ταπείνωσης, μα και μετάνοιας είναι ο δρόμος προς το το Θείο Πάθος και την Ανάστασή Του. Ο Ιησούς θυμίζει ότι κανενός ο δρόμος δεν είναι κλειστός για την σωτηρία και την απελευθέρωσή του. Και αφήνει την πόρνη να μπει στη ζωή της αιωνιότητας.
Εξαιρετική η δυναμική της μελωδίας, μοναδική η μοναχή Κασσιάνη, η οποία με το εύστροφο πνεύμα της φόβησε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο όταν της έδωσε το χρυσό μήλο ανάμεσα στις ωραιότερες νεαρές κοπέλες της Αυτοκρατορίας του και λέγοντάς της για να διαπιστώσει αν η ομορφιά της συνοδευόταν και από το αντίστοιχο μυαλό: «Ως άρα δια γυναικός ερρύη τα φαύλα» («Από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα»), υπονοώντας την Εύα. Η Κασσιανή απάντησε: «Αλλά και δια γυναικός πηγάζει τα κρείττονα» («Και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα»), υπονοώντας την Παναγία, που έφερε στον κόσμο το μεγαλύτερο αγαθό. Έτσι ο Θεόφιλος θεωρώντας την απάντηση επιπόλαιη, έδωσε το μήλο στη σεμνή Θεοδώρα.
Η Κασσιανή απογοητευμενη αποφάσισε να μονάσει. Με δικά της χρήματα έχτισε ένα μοναστήρι, που πήρε αργότερα το όνομά της, ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και αφιερώθηκε στη λατρεία του Χριστού και στην ποίηση, συνδυάζοντας έτσι τη βαθειά ευσέβεια και την κλίση της στα γράμματα. Λέγεται μάλιστα ότι μετά την αποτυχία της είπε: «Επειδή δεν έγινα βασίλισσα του προσκαίρου τούτου κόσμου, θα γίνω υπήκοος της αιωνίας Βασιλείας του Χριστού».
Οι Ευαγγελιστές Λουκάς, Ματθαίος, Μάρκος μιλούν για την επίσκεψη της πεσούσης γυναικός στην αμαρτία στο σπίτι του λεπρού για να Τον ευχαριστήσει, που την έσωσε από τον λιθοβολισμό των υποκριτών Φαρισαίων. Τότε είπε ο Ιησού “ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω επ’αυτής”. Η πόρνη σε μια πράξη απόλυτης οικειοθελούς αυτοδιάθεσης και υποταγής, με σεμνότητα και ενσυναίσθηση ζήτησε την επιστροφή στο Φως, στην Ελπίδα, στην Ζωή.
Το παράδειγμα της είναι η απάντηση σε όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει το δρόμο προς την προσωπική απελευθέρωση, σωτηρία, ζωή. Είναι η επιλογή στην αληθινή ελευθερία και αυτοδιάθεση.
Καλή Ανάσταση, πνευματικά, ψυχικά, ατομικά και συλλογικά
Ακολουθεί ο Τροπάριο της ποιήτριας Κασσιανής, μοναχής της περιόδου του 830 μΧ. περίπου
Σημ: Υλικό πληροφοριακό συνελέχθη από το διαδίκτυο.
| Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, | Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, |
| τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, | σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα |
| ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. | και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου |
| Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, | κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη |
| ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας. | και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας. |
| Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, | Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, |
| ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· | εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. |
| κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, | Λύγισε στ’ αναστενάγματα της καρδιάς μου, |
| ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει. | εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης. |
| Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, | Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, |
| ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις· | και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· |
| ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, | αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, |
| κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. | τ’ άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε. |
| Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους | Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, |
| τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; | ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; |
| Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος. | Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ’ αμέτρητο έλεος |
| (Μεταγραφή: Φώτης Κόντογλου) |
SHARE
Στηρίξτε-Ενισχύστε την iΠόρτα με τη δική σας χορηγία…
Το σκίτσο είναι του Βαγγέλη Παυλίδη
