Πόρτα στον Κόσμο

Ο αμέτρητος πόνος των γονιών ενός εγκληματία, του Αντώνη Η.Διαματάρη

Spread the love

Ο  Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

H είδηση ήταν απάνθρωπη, φοβερή, ασύλληπτη στην εκτέλεσή της, αλλά δεν διέφερε και πολύ από κάποιο παρόμοιο μακελειό από τα τόσα που γίνονται στην Αμερική με συνεχώς αυξανόμενη συχνότητα.
Κάποιος σκότωσε, με όπλο, πέντε άτομα στην Βόρεια Καρολίνα. Πέντε άτομα! Αυτό όμως που την έκανε εντελώς ανατριχιαστική, πέρα από τον αριθμό των δολοφονηθέντων, που την τοποθέτησε πάνω από τα όρια της αντοχής του ανθρώπου να την αποδεχθεί, είναι η αποκάλυψη του κατηγορούμενου ως δολοφόνου: Είναι ένα αγόρι 15 ετών! Μάλιστα, μόλις 15 ετών!
Εσείς κι εγώ στα 15 μας χρόνια παίζαμε, διαβάζαμε, ονειρευόμασταν. Το παιδί αυτό, ο Οστιν Τόμσον (Austin Thompson), στην ηλικία αυτή σκότωσε πέντε άτομα. Και μεταξύ αυτών σκότωσε και έναν αδελφό του, μόλις 16 ετών.
Οι Αρχές αναζητούν το… κίνητρο, τι ήταν εκείνο που έκανε το παιδί αυτό να διαπράξει τέτοιο μακελειό. Αυτή είναι βέβαια η δουλειά τους.
Εγώ δεν σκέφτηκα το… κίνητρο. Τι άλλο θα μπορούσε να ήταν, παρά ότι το παιδί αυτό είχε βαθιά ψυχολογικά προβλήματα;
Σκέφτηκα τους γονείς του. Τι άνθρωποι είναι; Μέσα σε τι συνθήκες -για αρχές δεν μιλάμε- το μεγάλωσαν; Αν και δεν πρόλαβε να μεγαλώσει αυτό το παιδί.
Και πόσο μεγάλη ευθύνη φέρουν γι’ αυτό που το παιδί τους έκανε;
Τα ερωτήματα -και ο θυμός μου- γι’ αυτούς τους γονείς απαντήθηκαν, τουλάχιστον σε ένα βαθμό, με μια ανακοίνωση που εξέδωσαν:
«Ο γιος μας, Oστιν», είπαν, «επέφερε αμέτρητο πόνο στην κοινότητα του Ράλι και εμείς έχουμε καταρρεύσει από την θλίψη μας για τις αθώες ζωές που χάθηκαν.
Δεν υπήρχε καμία ένδειξη ή προειδοποιητικά σημάδια που να δείχνουν ότι ο Αστιν ήταν ικανός να κάνει κάτι τέτοιο» κατέληξαν, προφανώς για να βγάλουν από πάνω τους την ευθύνη.
Ο,τι έγινε, έγινε. Δεν αντιστρέφεται. Ομως η δήλωση των γονέων θα βοηθήσει να απαλύνει κάπως ο πόνος των συγγενών των θυμάτων. Και σίγουρα απαντά στο ερώτημα τι είδους γονείς είναι.
Οχι αυτό που αρχικά φαινόταν.

SHARE
RELATED POSTS
“Για μια χούφτα…τουρκικές λίρες”! “For a fistful of…Turkish Liras”!, του Γιώργου Σαράφογλου
Προς τι ο προβληματισμός…, του Νικήτα Οικονόμου
Μέτρα και σταθμά, του Νότη Μαυρουδή

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.