Όχι δα, δεν τρελάθηκα να πετάγομαι από τον ύπνο μου σαν ρεκλάμα της τηλεόρασης, και να στήνομαι για να παρακολουθώ διαφημιζόμενες αλόες πασών των ειδών . Τα μάτια μου είναι κατάμαυρα από το προχθεσινοβραδινό ομαδικό κάπνισμα . Ξέρετε κάτι ; Το έχω παρατηρήσει ότι την  άλλη μέρα το πρωί είναι πιο σέξι . Δεν χρειάζεται να μου το επιβεβαιώσει κάποιος, εγώ νοιώθω πολύ ανεβασμένη πάντως . Η πρώτη μου κίνηση μόλις ξυπνήσω είναι να βάλω μουσική . Μετά φτιάχνω καφέ σ’ ένα ειδικά για μένα αγορασμένο φλιτζάνι από τις Ινδίες . Εδώ μέσα σ’ αυτό το σπίτι η μουσική παίζει όλη μέρα . Σας έχει τύχει να πάτε σε σπίτι εργένισσας και να δείτε πώς περνάει ; Ούτε πρόκειται να πάτε . Σας διαβεβαιώνω πάντως ότι είναι σκέτη απόλαυση, και δεν θα υπερβάλλω αν πω πως αγγίζει τα όρια της ηδονής .

Την ώρα που αλλάζω σεντόνια και στρώνω τα καθαρά μου – αυτό γίνεται σας πληροφορώ σε ημερήσια βάση – ταυτόχρονα χορεύω . Ο χορός είναι στο αίμα μου . Στο πικάπ παίζει That’s life με τον Sinatra κι εγώ με το εσώρουχο μόνο λικνίζομαι σαν καμπαρετζού πάνω και ολόγυρα από το κρεβάτι . Ούτε κι αυτό το έχετε δει ε ; Ούτε πρόκειται να το συναντήσετε, εκτός πια κι αν τύχει να είστε ο απέναντι διαμένων κι έχω τις κουρτίνες μου διάπλατα ανοιχτές . Όταν όμως ακολουθεί το Let’s never stop falling, in love, ούτε κι εγώ δεν μπορώ να καταλάβω το γιατί, βρίσκομαι μπροστά στον άλλο μου εαυτό, τον καθρέφτη, για να σιγουρευτώ αν το κούνημα των γοφών μου εξακολουθεί να παραμένει ελκυστικό .

Βαναυσότητες  πες τε το εσείς, και ποταπότητες ακόμα , αλλά μόνο εδώ μέσα στο δικό μου σπίτι συντελούνται αυτά, και μιλώ πάντα για τις δικές μου ε ; Ποτέ δεν επιτρέπω στον καναπέ μου να καθίσει κάποιος, εάν πρώτα δεν έχω τοποθετήσει τα ριχτάρια μου. Νόμος αυτός, κι αυτό, γιατί εγώ ξαπλώνω πάντα γυμνή. Όταν με βλέπεις να κυκλοφορώ έξω εκθαμβωτική μη νομίσεις ότι το σπίτι που άφησα πίσω είναι και για στούντιο φωτογράφισης. Να εξηγούμεθα. Όχι απλά δεν με νοιάζει αλλά δεκάρα τσακιστή δεν δίνω, και σε όποιον αρέσει. Όταν χτυπά το κουδούνι της θυροτηλεόρασης  δεν απαντώ αμέσως, είναι η χρονοκαθυστέρηση που λένε, γιατί σε αυτό το διάστημα τρέχω να μαζέψω τα σουτιέν από τραπεζάκια, κομοδινάκια, ανάμεσα στα προσκέφαλα πεταμένα, γιατί τα έκανα πρόβα .

Πρόκειται για πρωτότυπο σπίτι σας λέω . Και εξηγούμαι: μπορεί το τηλέφωνο όλη τη μέρα να είναι μουγγό, κατά τις τρεις όμως τα μεσάνυχτα σίγουρα θα χτυπήσει . Εδώ επικρατεί ο νόμος της κατάργησης των ωραρίων . Έρχονται μόνο οι εκλεκτοί μου, το ωράριο ύπνου ακολουθεί τις δικές μου εντολές, στα σεντόνια μου ξαπλώνω μόνο εγώ με αυτόν που γουστάρω . Καμιά φορά όταν έχω τις κλειστές μου και χρειάζομαι λίγη ανάσα να πάρω,  ευπρόσδεκτοι και δυο – τρεις εκλεκτοί φίλοι κατά τα χαράματα. Ευτυχώς που έχουμε και μερικούς τέτοιους φίλους . Πάντα υπάρχουν, ευτυχώς .

Συνεχίζω τον καφέ μου λοιπόν και πιάνω το τηλέφωνο . Δεν θα πω κάτι το πρωτότυπο, δεν έχω εξάλλου νεότερα να πω, δεν έχει περάσει και πολύς χρόνος από την προχθεσινή μας σύναξη. Θα μιλήσω για το προχθεσινό μου βράδυ και μην παραμυθιάζεσαι ότι οι γυναίκες λέμε λεπτομέρειες . Στα αστεία περιοριζόμαστε και ποτέ η μια δεν λέει στην άλλη τι έκανε με το φίλο της στο κρεβάτι . Όταν θέλουμε να μιλήσουμε γι’ αυτά έχουμε τους δικούς μας κώδικες επικοινωνίας . Η μια φίλη έχει σε μεγάλη υπόληψη την άλλη, γι αυτό σου λέω να προσέχεις τα λόγια σου και τα νοήματα σου, φίλε μου εσύ .

Όταν κάνω βόλτα στις πλατείες με το σινάφι μου, την κοριτσοπαρέα μου, μη νομίσεις ότι μιλάμε με τα κλισέ που ξέρεις , όπως για τα νύχια ας πούμε . Είμαστε κουμπωμένες στα λόγια μας και δεν περιμένουν χάιδεμα τα αυτιά μας . Τις πιο ωμές αλήθειες μου τις έχουν πει φίλες μου, γιατί και με αγαπούν και ούτε στήνουμε καυγάδες ποτέ. Πάντα χαμηλόφωνα συζητούμε . Τα μεγαλύτερα μαλλιοτραβήγματα μακριά από ‘μας, μόνο στις ταινίες θα τα δεις και στην ελληνική τηλεόραση . Μάθε και μια αλήθεια ακόμα : αν τύχει και σε προσέξουμε εσένα φίλε έξω στη βόλτα μας που είμαστε, αυτό θα σημαίνει ότι κάτι το ιδιαίτερο βρήκαν τα μάτια μας για να σταθούν  επάνω σου, οπότε με το βλέμμα μας παίρνουν γραμμή και οι υπόλοιπες  για να σε προσέξουν, αλλά μέχρι εκεί όμως .

Μια διαφορά ακόμη που έχουμε από τους άνδρες είναι το ότι δεν γινόμαστε κοπάδι στις παρέες μας . Οι άνδρες αποτελούν ομοιομορφία, είναι μονόχνωτοι, κανείς δεν παρεκκλίνει από την παρέα – πορεία , εμείς είμαστε όλες διαφορετικές εξ αρχής. Το μόνο κοινό που μας ενώνει είναι η φωνή της λογικής και της ηθικής . Ακόμα και αυτή η διαφορετικότητα που έχουμε μας κάνει να είμαστε μια πολύχρωμη παρέα με αλληλοσυμπληρώσεις . Απαιτώ να σταματήσει η αηδία που κυκλοφορεί ότι τάχα ανάμεσα στις  γυναίκες δεν υπάρχει φιλία γιατί η μια ανταγωνίζεται την άλλη . Ως εδώ το αστείο αυτό, γιατί και βαθιά κατανόηση μας διακρίνει και η  μια απέναντι στην άλλη διαθέτουμε την απαιτούμενη  εκτίμηση .  Μπορεί καμιά φορά λόγω των αναγκών να φθάνουμε στο σημείο εκείνο που θα πρέπει να αλλάξουμε έργο, για τις δικές μας φίλες όμως πάντα θα υπάρχει ρόλος .

Είμαστε ντόμπρες . Τους άνδρες φίλους τους έχουμε σε εκτίμηση και ποτέ δεν τους μοιραζόμαστε . Η κάθε μία από εμάς έχει τους δικούς της γιατί αυτή είναι η άποψή μας για το ανδρικό φύλλο . Ίσως ποτέ να μη μάθεις ποιο είναι εκείνο που μας δένει μαζί τους και το πιο πιθανό να μη τους γνωρίσεις  ποτέ .

Κι εδώ τίθεται το ερώτημα : είναι δηλαδή όλα τέλεια στη μοναδική ζωή μου ; Και φυσικά όχι, αλλά έχω δοκιμάσει και το διαφορετικό και προς το παρόν τουλάχιστον την απολαμβάνω έτσι, όσο τίποτα άλλο . Έχεις την πρόθεση να μου τα γυρίσεις όλα ανάποδα και να μου την αλλάξεις ; Μόνο και με τη δική μου συγκατάβαση, ίσως μπορέσεις . Εάν όμως μου γυρίσεις στα στερεότυπα και μου πεις ‘’ πάμε από την αρχή ‘’ , άφησέ το φίλε καλύτερα γιατί ξέρω πολύ πιο καλά από ‘σένα πώς να καθαρίζω το μανταρίνι μου και έχω επιλέξει και τον τρόπο που μου αρέσει και τον φορώ κοστούμι χρόνια τώρα .

Ο πρώτος καφές κρύωσε πια, φτιάχνω τον καλό τώρα . Ήδη στο πικάπ παίζει το Black wonderful life . Παίρνω το βιβλίο από πλάι μου, το κάνω χωνί και ανάβω το πρώτο μου τσιγάρο, το καλό . Στο πλυντήριο έχουν μπει ρούχα κι άρχισε το πρόγραμμα του. Στην κουζίνα βλέπω απέναντι τα πιάτα στοίβες από ημέρες . Στο ράφι του τζακιού παρατημένη η παλέτα με τα χρώματα . Έχουν ξεραθεί βλέπω . Πρέπει να την πλύνω, να βάλω καινούργια χρώματα από τα σωληνάρια τους γιατί πρέπει να τελειώσει κι αυτή η ζωγραφική. Είναι επείγον .

Δεν νομίζω να έχετε δει εργένισσα που να κάνει τις δουλειές της με τσεμπέρι και να συμπεριφέρεται σαν καλή νοικοκυρά με τις σαπουνάδες και τα γάντια στα χέρια ; Αποκλείεται σας βεβαιώνω, γιατί είμαστε τόσο νωχελικές που χωρίς να το επιδιώκουμε βγάζουμε κάτι  το αισθησιακό . Γιατί ; θα ερωτήσει κάποιος . Γιατί απλά το μπορούμε .

Το στομάχι μου γουργουρίζει. Προειδοποίηση ότι πεινάω . Στο σπίτι δεν μαγειρεύουμε προκαταβολικά ή από την επομένη. Δόξα σοι ο θεός στα ντουλάπια υπάρχουν όλων των ειδών οι λιχουδιές . Κανονικές και περίεργες . Ψωμί δεν μπαίνει εδώ, αλλά γάλα Ινδικής καρύδας, λάδι μαύρης τρούφας Κοζανίτικης και βούτυρο καριτέ, δεν μου λείπουν ποτέ . Η απόλαυση του φαγητού πάντως συνοδευόμενη και με ένα Παριζιάνικο κρασί είναι σαν ένα καλό sex . Ωχ ! το τηλέφωνο που έχω στο τραπεζάκι αρχίζει να δονείται και αναβοσβήνει . Ένδειξη ότι κάποιος με καλεί .Πρόταση για ούζα με χταπόδι και φαγητό μετά . Έτσι κι αλλιώς δεν είχα όρεξη για μαγείρεμα σήμερα . Κρίμα τον καφέ που έφτιαξα . Θα μείνει μισοπιωμένος . Πρέπει να ετοιμαστώ, να γίνω όμορφη . Κοιτάζομαι στον καθρέφτη . Μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι εκείνα τα μαυρισμένα μάτια από προχθές το βράδυ, είναι σίγουρα – και όχι δείχνουν – λάγνα . Βγαίνω στο πλατύσκαλο . Πάω να κλειδώσω . Το πλυντήριο μπορεί να τελειώσει και μόνο του . Δεν θα σκάσουμε για ψιλοπράγματα . Γιατί την πληρώνουμε την τεχνολογία άλλωστε;

Δημήτρης Κατσούλας

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr