Η Ωραιοζήλη Τζίνα Δαβιλά είναι Θεολόγος (Msc “Η Θεολογία στον Σύγχρονο Κόσμο”), αρθρογράφος/ραδιοφωνική παραγωγός/εκδότρια του iPorta.gr.

«Σε έσχατο βάθος Αισθητική και Ηθική συμπίπτουν»

Λούντβιχ Βιτγκενστάϊν

Το έργο«Next Fall» του Geoffrey Nauffts της βρετανικής θεατρικής σκηνής μετά την επιτυχία της πρώτης χρονιάς το 2009 ανέλαβε να το προωθήσει ο Elton John περιοδεύοντάς στον θεατρικό κόσμο της Αυστραλίας και της Ιταλίας. Γιατί ένα έργο τόσο σύγχρονο, μη κλασικό,  κάνει τεράστια επιτυχία; Προφανώς γιατί είναι αποτέλεσμα της εποχής του. Η καταπιεσμένη καθωσπρεπική κοινωνία του Λονδίνου και της Ευρώπης εν γενει, ξεδιπλώνεται γύρω από ένα αιφνίδιο ατύχημα που κρατά τα πάντα γύρω από μία θολή γραμμή αλήθειας και ψεύδους. Μια εύθραυστη κλωστή έτοιμη να κοπεί. Κρυμμένα μυστικά, κρυφές ζωές, σταθερές απόψεις, ακλόνητες σαν τους βράχους και η αγάπη στο κέντρο που αναζητά την δικαίωσή της μέσα από τις αντιδράσεις των πρωταγωνιστών. Η κρυφή σχέση των δύο αγοριών που συγκατοικούν για μία πενταετία δίνοντας χρώμα και μουσική στην καθημερινότητα, είναι ό,τι δεν γνωρίζει ή πιο σωστά δεν θέλει να γνωρίζει η οικογένεια του Λουκ  που είναι αυστηρά εγκλωβισμένη στα θρησκευτικά δεδομένα αποκλεισμού των ομοφιλοφύλων. Η ανοχή και η ανοιχτωσιά της κοινωνίας και του θρησκευτικού συναισθήματος μπαλατζάρουν μπρος την ελευθερία και την αγάπη. Ο Ιησούς Χριστός είναι ελευθερία και ανατροπή, είναι δεκτικότητα και κατανόηση, πώς γίνεται οι άνθρωποι που Τον μνημονεύουν να αρνούνται το διαφορετικό;

Το έργο διαθέτει έξυπνη, ευρηματική και πολύ πρακτική σκηνοθεσία. Πράγματι εντυπωσιακή. Ο χώρος του Θέατρου Εν Αθήναις  εξαιρετικός είναι στο Γκάζι και πολύ εύκολα προσβάσιμος.  Οι ερμηνείες είναι πολύ καλές με συγκλονιστικούς τους γονείς και τους φίλους του γκέι ζευγαριού, του Λουκ και του Αντάμ. Το ζευγάρι κερδίζει το στοίχημα στις ερμηνείες χωρίς ακρότητες σκηνοθετικές που θα σοκάρουν το κοινό.

Το “Κράτα με” είναι βαθιά συναισθηματικό έργο και ιδιαιτέρως σύγχρονο με προοπτική διαχρονικότητας. “Ξαναμοιράζει την τράπουλα” της αποδοχής των σταθερών, εν είδει συμβίωσης και γάμου, ομοφιλοφυλικών σχέσεων εστιάζοντας σε ένα τυχαίο απρόβλεπτο γεγονός, όπως είναι η κομματώδης κατάσταση ενός ανθρώπου και η αγωνία των αγαπημένων του έξω από την ΜΕΘ. Εκεί ξεδιπλώνονται οι σχέσεις, οι ανασφάλειες, οι προβληματισμοί, οι κρυμμένες αλήθειες, οι αρνήσεις, τα συναισθήματα, η αξία της ζωής του ανθρώπου που υπερτερεί της ανθρώπινης επιθυμίας για οτιδήποτε, κοινώς αποδεκτό ή μη αποδεκτό. Είναι αυτό που λέμε συχνά, όταν κάτι μας ενοχλεί πολύ: τι προτιμάς, τον άνθρωπο ζωντανό με το “κουσούρι’ του ή στο μνήμα και χωρίς αυτό;

Η βάση του έργου είναι η αντιφατικότητα στην οποία περιπίπτουν οι γονείς, για κυρίως ο αυστηρός, καθωσπρεπικός πατέρας μεταξύ θρησκευτικού συναισθήματος και πατρότητας. Το έργο έχει δυνατές συναισθηματικές στιγμές και καταπληκτική μουσική. Παραδεισένια.

Αξίζει; Φυσικά και αξίζει να το δει κάποιος όσο κι αν τον ενοχλεί, ενδεχομένως, η θεματολογία των γκέι. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ως κοινωνία και αντίληψη να μάθουμε να μπαίνουμε στην θέση των άλλων. Στην πραγματικότητα, και το υπογράφω ως θεολόγος, το “μη κρίνετε, ίνα μην κριθείτε” είναι η χειροπιαστή  βάση της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας.  Η βαθιά και εντελώς άϋλη είναι η τρυφερή, ανιδιοτελής  αγάπη που εν τέλει ελάχιστοι γινόμαστε μιμητές και μυητές της. Στην αγγλικανική καθωσπρεπική εκκλησία, από όπου το έργο του Geoffrey Nauffts πηγάζει, η αγάπη στριμώχνεται στην τυπικότητα και την απαίτηση. Το έργο, βαθιά κοινωνικό έχει επιδραστικότητα και ευνοεί την αυτοκριτική. Τελικά, είμαστε τόσο δεκτικοί και δοτικοί όσο θέλουμε να λέμε ότι είμαστε;

Στην παράσταση που παρακολούθησα παρόντες – μάλλον τυχαία και μεταξύ άλλων σημαντικών ηθοποιών όπως ο Ρήγας Αξελός και ο Νίκος Νίκας – ήταν ο Στέφανος Κασσελάκης  μετά του συζύγου του. Δεν γνωρίζω αν έχει κάποια σημασία να πω ότι υπήρξαν και οι δυο τους άψογοι σε ένα έργο που τους αφορούσε προσωπικά. Αν και καθετί κοινωνικό είναι κάτι που αφορά τον καθένα μας προσωπικά. Πόσω μάλλον όταν δίνεται με αξιοπρέπεια και χωρίς επιτήδευση βοηθώντας μας να δούμε αυτό που η αόρατη άμυνα των εγκατεστημένων ιδεολογιών και ιδεών μας απομακρύνει από την γενναιοδωρία και την γενναιότητα του να μπούμε στην θέση των άλλων.

Ωραιοζήλη-Τζίνα Δαβιλά

29 Νοεμβρίου 2024

Ταυτότητα παράστασης:

Σκηνοθεσία: Βασίλης Μυριανθόπουλος
Ηθοποιοί: Μανώλης Εμμανουήλ, Δημήτρης Καραβιώτης, Δημήτρης Λιακόπουλος, Άλκης Μπακογιάννης, Τζίνη Παπαδοπούλου, Άντρια Ράπτη
Τοποθεσία: Θέατρο Εν Αθήναις, Ιάκχου 19, Γκάζι, από 14 Οκτωβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 για 24 παραστάσεις