Ο Πάνος Καπώνης* είναι Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω, τ. Επ. Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών (Φαρμακευτική), ποιητής, συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας  Έχει συγγράψει οκτώ πανεπιστημιακά συγγράμματα φαρμακευτικού δικαίου.Λογοτεχνική ιστoσελίδα : http://logos.caponis.gr.

«ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και πράσινα άλογα … 

«Στο Μέγαρο Μαξίμου συλλέγουν στοιχεία για το τι έπραξαν και τι όχι από όσα όφειλαν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες των πληγεισών περιοχών, τόσο για τις πρόσφατες πλημμύρες όσο και για τις πυρκαγιές που προηγήθηκαν»                            [ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ}.  

Αναρωτιέμαι μερικές φορές τι σημαίνει στην Ελλάδα «δημόσιος διάλογος». Σημαίνει το να λέμε : «Ποιος φταίει για τις πλημμύρες;», «ποιος φταίει για τις πυρκαγιές;», «Υπάρχει κράτος;» 

Στα 76 μου χρόνια, με τέσσερα (χαμένα στην αχλύ του χρόνου) από αυτά στο Υπουργείο (κάποτε) Γεωργίας στον τομέα του δασικού περιβάλλοντος, είδα και έμαθα πολλά. Τα ίδια και τα ίδια :  κουβέντες και κουβέντες επί δεκαετίες, σχόλια και υποδείξεις άσχετων πολιτικών και μη, εξαγγελίες χωρίς αποτέλεσμα. Οι εν γένει πολιτικοί και σχολιαστές των ΜΜΕ ΟΛΟΙ διαπιστώνουν μετά τις καταστροφές ως «ειδικοί» σχολιαστές τί έφταιξε για την καταστροφή και ποιοι πρέπει να παραιτηθούν (η ανύπαρκτη αντιπολίτευση), πόσα άλλα μέσα θα αγοράσει η χώρα για την αντιμετώπιση των καταστροφών και πόσο θα στοιχίσουν οι αποζημιώσεις (η κυβέρνηση) και η ερήμωση της Ελλάδος συνεχίζεται. 

Κανείς όμως δεν μιλάει για το «αυτοδιοικητικό τέρας» [έκφραση άρθρου εφημερίδας political 10-9-2023) που δημιούργησαν οι άστοχες μεταρρυθμίσεις, κυρίως oi  του «Καλλικράτη» της κυβερνήσεως του  Γιώργου Παπανδρέου (ΓΑΠ) στην δεκαετία του 2010 και παλιότερα, στην δεκαετία του 1990 του «Καποδίστρια», οι οποίες δημιούργησαν ένα αυτοδιοικητικό χάος και δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα δημιούργησαν πολύ περισσότερα. Διαγραφή ονομασίας των Νομών (απλά με αλλαγή ονομάτων και όχι περιφέρειας), άχρηστες καταργήσεις και συνενώσεις δήμων σε τεράστιες περιφέρειες χωρίς κανένα οικονομικό και γεωγραφικό κριτήριο, μετακινήσεις πόρων από την κεντρική στην αποκεντρωμένη διοίκηση χωρίς έλεγχο. 

Είναι γνωστός εδώ και πάρα πολλά χρόνια ο υπερβολικός συγκεντρωτισμός της δημόσιας διοικήσεως της χώρας. Η γραφειοκρατία παρά τις τελευταίες «ψηφιακές» προσπάθειες, καλά κρατεί.  Η επικάλυψη στην κατανομή αρμοδιοτήτων, χρηματικών και άλλων πόρων και προσωπικού, συνεχίζεται. 

Η διοικητική δομή της Ελλάδος, πρέπει να αλλάξει με εξαίρεση ίσως την διοικητική διαίρεση των Περιφερειών, διότι  το πρόβλημα της διοικήσεως στην Ελλάδα είναι δομικό. Χρειάζεται ξήλωμα και νέο χτίσιμο σε νέες σύγχρονες βάσεις, ενεργητικές και αποτελεσματικές, Σκέφτηκε ποτέ κανείς – μόνο και μόνο – το κόστος μια αλλαγής σαν αυτή του ΓΑΠ στον διοικητικό χάρτη της χώρας ; Αμφιβάλλω. Η αλλαγή στην χαρτούρα (έντυπα, πινακίδες, κ.α.) πχ από Νομαρχία ΤΑΔΕ σε Περιφερειακή Ενότητα ΤΑΔΕ, θα στοίχισε κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, αν όχι παραπάνω…. 

Σταχυολογώ : Τι κέρδισαν π.χ. οι πολίτες από έναν τεράστιο Δήμο Αιγίου (τυχαίο το παράδειγμα, επειδή το έζησα), ως κάτοικοι του καταργηθέντος Δήμου Ακράτας & Αιγείρας ;  ΤΙΠΟΤΑ, παρά μόνον ταλαιπωρία.  

Τι κέρδισαν οι κάτοικοι του τεράστιου Δήμου Ρόδου ; (Στο δόγμα ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ) ΤΙΠΟΤΑ. Ποιοι ήταν οι «εγκέφαλοι» του σχεδιασμού του ΓΑΠ και κυρίως για ποιόν λόγο έγινε αυτή η διοικητική μεταρρύθμιση ?    

Νομίζω ότι χρειάζεται ένα «Νέο Δημόσιο Αυτοδιοικητικό Πρόσωπο» στην Ελλάδα, με την κεντρική εξουσία να αναδιαρθρώσει στεγανά και κατεστημένα δεκαετιών. Κατά τα άλλα ο όποιος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου, θα καίγεται κάθε καλοκαίρι στις φονικές πυρκαγιές και θα «λασπώνεται» στις αναπόφευκτες πλημύρες ….  

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ