Σε περικαλώ καλέ Θεούλιακα… αν δεις να τριγυρνά όξω απ’ τ ‘ Αρχοντικό Σου ένας κιμπάρης μάγκας, ένα λεβεντόπαιδο, είναι ο φίλος μου ο Σπύρος. Πάρ’τον μέσα… Σε περικαλώ να του συγχωρέσεις την ξετσιπωσιά του να ζήσει χίλιες ζωές, ενώ εσύ Του ‘δωσες μόνο μια… Άν ήσουν περαστικός καμιά φορά στου λιμανιού τον καφενέ, θα τον θυμάσαι. Τάϊζε το γυναικάκι του, το Μαρινάκι, ακόμα στο στόμα… 30 χρόνια και βάλε που την είχε στεφανωθεί και ακόμα καμάκι της έκανε… σαν να ταν η πρώτη φορά… Κατάκοπος απ’ της μέρας τον κάματο αλλά εκείνος εκεί…τρισευτυχισμένος που χανόταν στο βάθος των ματιών της… άσε το άλλο καλέ μου Θεούλιακα… θα μάθει και στους Αγγέλους σου να φτιάχνουν δακτυλιδάκια από καπνό σέρτικου τσιγάρου… να σπάνε την βαρεμάρα της παραδεισένιας Σου τελειότητας… Μπορεί και να σε πείσει πως αξίζει του λόγου Σου ν’ αφήνεις να ζουν λίγο παραπάνω αυτοί που δροσίζουν τον κόσμο μας με τα καθάρια ανθρώπινα συστατικά τους… Σ’Ευχαριστώ… παραφράζοντας Λουντέμη για τον φίλο μου Σ.Κ. που’ φυγε νωρίς.

Η Άννα Κοντοπίδη είναι Συμβολαιογράφος και ζει στη Νάξο

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr