Συγκινητικές ήταν οι εκδηλώσεις για το θλιβερό συμβάν της Θεσσαλονίκης, με την εκτέλεση (αυτή η λέξη πλησιάζει το γεγονός που συνέβη και ανήκει στον ποινικολόγο Κούγια) σε βάρος του 19χρονου Άλκη. Από ψηφίσματα, συνθήματα, ευχές να είναι αυτός ο τελευταίος θάνατος εξ αιτίας της οπαδικής βίας και ενός λεπτού σιγή σε όλα τα γήπεδα για το αδικοχαμένο παιδί, άλλο τίποτα!.

Στο μεταξύ, η Πολιτεία, υποτίθεται ότι θα αντεπιτεθεί τώρα προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα φαινόμενο που αποδεδειγμένα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΗ να αναχαιτίσει για πολλούς και διάφορους λόγους. Για σήμερα, έγινε γνωστό ότι θα υπάρξει συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρμόδιο υπουργό των σπορ Αυγενάκη και τον υπεύθυνο -επίσης υπουργό- για την προστασία του πολίτη Θεοδωρικάκο. Και λοιπόν; Θα επιχειρήσει η ηγεσία που μας κυβερνά να βάλει λουκέτο στους Συνδέσμους οργανωμένων οπαδών, σε λέσχες των οποίων βρέθηκαν μπόλικα πολεμοφόδια; Καλύτερα να ρωτήσουμε τους προέδρους – ηγέτες των (μεγάλων κυρίως) ποδοσφαιρικών δυνάμεων της χώρας. Το γκουβέρνο, πιθανότατα θα υποσχεθεί νομοθετικές διατάξεις προκειμένου να τιμωρηθούν αυστηρά οι θύτες; Κομμάτι δύσκολο δείχνει κάτι τέτοιο.

‘Ερευνα του αθλητικού σάϊτ SDNA αποκάλυψε χθες κάποια εφιαλτικά στοιχεία (Παπαθεοδώρου): Περίπου 200 παραβατικές ενέργειες προκύπτουν ετησίως στον χώρο του αθλητισμού (με το ποδόσφαιρο να πιστώνεται την μερίδα του λέοντος…). ‘Οσο για τις συνέπειες της οπαδικής βίας; Προσέξτε: στις 100 συλλήψεις παραβατών, μόνο ένας οδηγείται στην φυλακή. Κατά συνέπεια, τόσο ο Κώστας Χαλκιάς, όσο και ο Νίκος Νταμπίζας -καλεσμένοι χθες αργά της τηλεοπτικής εκπομπής ΄τόταλ-φούτμπολ’ του «Όπεν», δικαίως διέγνωσαν το αυτονόητο. Ότι δηλαδή, ο ‘Αλκης έπεσε θύμα της ατιμωρησίας για την οποία διαχρονικά υπεύθυνο είναι το κράτος.

Κατά τα άλλα, το ελληνικό  ποδόσφαιρο συνεχίζεται μέσα στην υποκρισία του, ένα δείγμα της οποίας ήταν η αναγγελία φιλικού (!) αγώνα μεταξύ ΠΑΟΚ και Άρη, ως ένδειξη φιλίας δύο αποδεδειγμένα εχθρικών σωματείων.