Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, τέως Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Αυτό που πρόβλεπα από μέρες, με βάση τα μηνύματα που εξέπεμπε η Τουρκία, καθώς και από την αντίδραση του υπουργού των Εξωτερικών, Μάικ Πομπέο, έγινε, τραγικά, πραγματικότητα.

Η Αγ. Σοφία ισλαμοποιείται. Μετατρέπεται από μουσείο -με 3,7 εκατ. επισκέπτες τον χρόνο- σε τζαμί. Μετά από 86 ολόκληρα χρόνια.

Είναι μια μαύρη μέρα που θα μείνει στην κακοφημία -infamy κατά τον ιστορικό χαρακτηρισμό του Ρούσβελτ της είδησης της επίθεσης της Ιαπωνίας στο Περλ Χάρμπορ- για τον Ελληνισμό, την Χριστιανοσύνη, κάθε θρησκεία και κάθε άνθρωπο.

Είναι και μια μαύρη μέρα για την Τουρκία, η οποία κάνει ένα ακόμα μεγάλο βήμα από τον κεμαλισμό, την εκκοσμίκευση, την στροφή της προς την Δύση που είχε επιβάλει ο Κεμάλ Ατατούρκ, προς τον μουσουλμανικό φανατισμό και την Ασία.

Αποτελεί μια ντροπή, μια βεβήλωση τής πιο ιστορικής εκκλησίας της Χριστιανοσύνης και μια μεγάλη πρόκληση πρώτα από όλους κατά του Ελληνισμού.

Είναι μια γροθιά στο στομάχι της ανθρωπότητας. Δείχνει μια προκλητική αδιαφορία της τουρκικής ηγεσίας για ό,τι πολιτισμένο, κοσμικό, δυτικό.

Και πολύ φοβάμαι ότι η απόφαση αυτή λέει πολλά για τις προθέσεις του, κι εύχομαι να πέφτω έξω.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Ερντογάν γράφει τον κόσμο στα παλιά του τα υποδήματα. Το έχει κάνει πολλές φορές, από το Ιράκ μέχρι την αγορά των πυραύλων S-400 από την Ρωσία.

Είναι η πρώτη όμως φορά που στρέφει την Χριστιανοσύνη ενάντια στον μουσουλμανισμό. Είναι η πρώτη φορά που ακούει «τον δρόμο», αντί την λογική, που βάζει έτσι ωμά το πολιτικό του συμφέρον πάνω από οτιδήποτε άλλο.

Οτι έχει τη δυνατότητα να το κάνει αφού η Αγία Σοφία βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη δεν σημαίνει, κάτω από οποιαδήποτε φαντασία, ότι πρέπει και να το κάνει κιόλας.

Και είναι απαράδεκτο -το λιγότερο- ότι ο Πάπας της Ρώμης παραμένει σιωπηλός αναφορικά με την τύχη της Αγίας Σοφίας, όλες αυτές τις μέρες.

Και δεν είναι η πρώτη φορά. Το ίδιο έκαναν και το 1453 όταν ο σουλτάνος Μεχμέτ ΙΙ βρισκόταν στα πρόθυρα να καταλάβει την Πόλη και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία –ό,τι είχε απομείνει από αυτήν- ζητούσε εναγώνιες βοήθεια από την Δύση, η οποία δεν έκανε τίποτα.

Και όχι μόνο αυτό. Οι καθολικοί Επίσκοποι στην Τουρκία πήραν την πλευρά του Ερντογάν, λέγοντας πως η απόφαση για την Αγία Σοφία αποτελεί εσωτερική τουρκική υπόθεση.

Το αντίθετο έκανε ο Ρώσος Πατριάρχης. Και, ευτυχώς, και η αμερικανική κυβέρνηση.

Ο Τζο Μπάιντεν παραμένει ανεξήγητα σιωπηλός.

Ο βασικός ρεαλισμός επιβάλλει να δούμε την απόφαση για την Αγία Σοφία στο πλαίσιο μιας γενικότερης επιθετικής στρατηγικής της Τουρκίας σε βάρος της ελληνικής και κυπριακής κυριαρχίας και άλλων συμφερόντων του Ελληνισμού.

Οι κλιμακούμενες επιθετικές πράξεις αυτές δεν είναι «ομαλές». Δεν γίνονται τυχαία. Από τις καθημερινές παραβιάσεις της ελληνικής κυριαρχίας, τις γεωτρήσεις, την ανάμειξή της στη Λιβύη, την Αγία Σοφία.

Για μένα πια η ανοχή, το appeasement, είναι η πιο αδιέξοδη στρατηγική για την Ελλάδα.

Καιρός να επιβάλει κάποια αντίποινα σε βάρος τουρκικών συμφερόντων στον ελλαδικό χώρο. Ως μίνιμουμ.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Δημοσιεύεται και στον έντυπο “Ε.Κ.” των Η.Π.Α.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr