Δημήτρης Κατσούλας

Αν όχι κανονικό σπίτι, τουλάχιστον ένα που να είχε μια σκηνή για τοίχους και σκεπή ή τουλάχιστον μια κατασκευή πάνω σε δέντρο με σανίδες και σκάλα για να περνά εκεί σε πρώτη φάση τα μεσημέρια του κι ύστερα θα έβλεπε τι θα γινόταν για τις υπόλοιπες εποχές που θα ακολουθούσαν, πάντα το ήθελε. Το φανταζόταν έτσι που να καλύπτει όλες του τις ανάγκες, τι κι αν ακόμη ήταν μικρός.

Περνώντας στην εφηβεία – εκεί γύρω στα δέκα εννέα – άρχισε να υλοποιεί το όνειρό του ψάχνοντας ταυτόχρονα και τα κατάλληλα δομικά υλικά με τα οποία θα το έκτιζε. Σκέφτηκε ότι το σκυρόδεμα (μπετόν) εκτός του ότι ήταν κοστοβόρο, σύνηθες αλλά και ψυχρό ως υλικό, το απέρριψε αμέσως. Το ίδιο και για τα τούβλα τα οποία δεν ξέφευγαν από το σύνηθες χτίσιμο αποτελώντας μια συμβιβαστική λύση την οποία και απέρριψε αμέσως. Αναζητούσε υλικά τέτοια που τρόπον τινά να έχουν μια άμεση σχέση μαζί του και να τον εκφράζουν όσον το δυνατόν περισσότερο. Ακόμα και το ξύλο το οποίο λάτρευε, ως υλικό ζωντανό και προερχόμενο άμεσα από τη φύση, κι αυτό το απέρριψε τελικώς λόγω της μικρής του διάρκειας ζωής και τις απαιτήσεις που θα είχε (βερνικώματα και λοιπά), οπότε μετά από σκέψεις πολλές του ήρθε η φαεινή ιδέα να χτίσει το σπίτι του από βιβλία.

Πέραν αυτών των σκληρόδετων τόμων που είχε στην πατρική του αποθήκη αλλά και σε σπίτια φίλων ξεχασμένα βιβλία από τις καλοκαιρινές του διακοπές που τον φιλοξενούσαν, άρχισε να συγκεντρώνει βιβλία κατάλληλα τόσο σε ποιότητα αλλά και σε επαρκή αριθμό, οπότε τοποθετώντας τα με τον ιδανικό τρόπο κτισίματος το οίκημα να ήταν ευσταθές μεν αλλά και άρτιο αισθητικά. Για τις μικρές ανοχές που θα προέκυπταν κατά την τοποθέτηση, επόμενο ήταν να αγοράσει και μικρού σχήματος βιβλία αρκεί να πληρούσαν το κριτήριο της ποιότητας περιεχομένου τους αλλά και της αισθητικής τους γενικότερα. Σκέφτηκε δε ότι για να στεριώσει το σπίτι και να μη βρεθεί κάποια στιγμή προ δυσάρεστων εκπλήξεων (ενός κρημνού, παραδείγματος χάρη), φρονιμότερο θα ήταν τα βιβλία να είχαν διαβαστεί προηγουμένως. Κατά αυτόν τον τρόπο, βάζοντας εμπρός το σχέδιο που είχε καταστρώσει με επιμέλεια, στα θεμέλια θα έπρεπε να τοποθετηθούν βιβλία από χοντρούς τόμους – συνήθως αρχαίων τραγωδιών και φιλοσοφίας – για να αποτελούν κατά βάση τους ακρογωνιαίους λίθους μιας στιβαρής κατασκευής.

Αρχίζοντας το χτίσιμο από την ανατολική πλευρά του οικοδομήματος, εκεί δηλαδή που είχε προσδιορίσει και την κρεβατοκάμαρα, χρησιμοποίησε τόμους βιβλίων κατά βάση του Σαίξπηρ και του Όσκαρ Ουάιλντ. Κατά τον τρόπο αυτό θα επετρέπετο η διέλευση του πρωινού φωτός στο δωμάτιο αλλά και της εν συνεχεία ημέρας να το λούζει διάπλατα, δίνοντας ταυτόχρονα και με αύρα ερωτισμού να διαχέεται επί αρκετή ώρα μετά το πρωινό ή απογευματινό ξύπνημα. Την βορεινή πλευρά – εκεί που το οίκημα θα δέχεται το ανελέητο ανεμοβρόχι – τοποθετήθηκαν τόμοι βιβλίων Γερμανών συγγραφέων όπως του Νίτσε και του Σαρτρ. Προχωρώντας προς την δυτική πλευρά και όπως προέβλεπε το σχέδιο, εδώ χρησιμοποιήθηκαν έργα κατά βάση του Κάφκα. Για το χτίσιμο της νότιας πλευράς του οικοδομήματος – καθότι άγρια θυμωμένος οσάκις φυσούσε Νοτιάς – χρησιμοποιήθηκαν βιβλία μαθηματικού περιεχομένου και φυσικής κυρίως του Αϊστάϊν και λοιπών διεθνώς γνωστών επιστημόνων. Περατώνοντας το οικοδόμημα μια ανακούφιση πλημμύρισε ολόκληρο το σώμα του και την ψυχή του, βλέποντας επιτέλους μετά από τόσα χρόνια τον πόθο του να γίνεται πραγματικότητα. Κι όμως, αυτό το σπίτι που τόσο επεθύμισε και έδωσε την ψυχή του μέχρι να το δει να ορθώνεται, σε καμία των περιπτώσεων δεν ήταν τόσο θωρακισμένο όσο οι καιροί απαιτούσαν και οι απειλές θέριευαν. Συν τω χρόνω και με την πάροδο τα βιβλία άρχισαν να φεύγουν από τη θέση τους, τα μικρά επίσης που είχαν χρησιμοποιηθεί ως σφήνες μέρα με τη μέρα έπεφταν και τρύπες εμφανίζονταν, οπότε κρίθηκε ασύμφορη η επισκευή του καθότι τα νέα βιβλία δεν ήσαν αρκετά για να καλύπτουν τις ανάγκες που κάθε τόσο προέκυπταν.

Το μυαλό του θόλωσε. Άρχισε να επιζητεί λύση αναζητώντας στην αγορά το υλικό εκείνο με το οποίο θα συνέδεε όλα τα βιβλία μαζί δημιουργώντας έτσι ένα στέρεο οικοδόμημα ικανό να ανταπεξέρχεται τα άγρια στοιχεία της φύσεως και μάλιστα καθηλώνοντας τα. Νωρίς όμως κατάλαβε ότι εκείνο που στην ουσία έλειπε μεταξύ των βιβλίων και της ανάγνωσης που προηγήθηκε πριν την χρησιμοποίησή τους ως υλικά, ήταν το ότι στην ουσία έλειπε η απαραίτητη ψυχική του σύνδεση με αυτά και των συναισθημάτων του για λόγους που ούτε αυτός δεν ήταν επαρκής να δώσει καθαρή λύση. Κατάλαβε δηλαδή ότι για να χτιστεί κάτι αποτελούμενο από βιβλία μόνο χωρίς την αλληλουχία από βιωματικά στοιχεία και εμπειρίες που αποτελούν κύριο στοιχείο της ζωής, δεν είναι τίποτα το ουσιώδες, εάν δεν αρπάξεις τη ζωή στα ίδια σου τα χέρια  αποδεσμευόμενος από όποια συμπλέγματα του περιγύρου ορθώνονται εμπρός σου, έτοιμα να ανακόψουν την πορεία προς την πραγματική ζωή που στέκεται δίπλα και σε περιμένει ασθμαίνουσα.

DELIVERY  2241003600  8:00-16:00 & 19:00-22:00