Πόρτα στον Κόσμο

Η αποχώρηση της Μέρκελ και το Λυκόφως των Θεών, του Νίκου Βασιλειάδη

Spread the love

  GREEK RESTAURANT – NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Νίκος Βασιλειάδης

llll.png

Στην πολιτική λέμε πως ισχύει το αξίωμα πως ο καλός ηγέτης φαίνεται από το ποιόν αφήνει σαν διάδοχό του, ή για να είμαστε πιο ακριβείς όπως είχε πει και ο Elbert Hubbard, ένας διάσημος Αμερικανός συγγραφέας, είναι ωραίο να έχεις ικανότητες, αλλά το κλειδί είναι να έχεις την ικανότητα να ανακαλύπτεις τις ικανότητες των άλλων. Και αυτά τα δύο έρχονται να πάρουν την θέση τους στην κουβέντα περί διαδοχής της γερμανίδας καγκελαρίου Αγκέλα Μέρκελ η οποία αδιαμφισβήτητα μετά από 15 ολόκληρα χρόνια στο τιμόνι της Ομοσπονδιακής Γερμανίας, αν και έχει αποδειχθεί εξαιρετικά “ανθεκτική” ιδίως σε περιόδους, κατά τις οποίες ο «Μεγάλος Συνασπισμός» της χώρας δοκιμαζόταν από έντονες διαφωνίες, ακόμη και ρήξεις, έχει αρχίσει να προετοιμάζει το έδαφος για την διαδοχή της. Δεν θα μπλέξουμε στην κουβέντα μας αναλύσεις περί ισορροπιών και διαφορών μεταξύ των γερμανικών κομμάτων που διαγκωνίζονται για την εξουσία στο δίχως αντίρρηση, σημαντικότερο κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Θα προσπαθήσουμε να δούμε τα πράγματα όσο πιο απλά γίνονται. Μία πρώτη διαπίστωση είναι ότι η Γερμανία δεν είναι πλέον αυτό που ήταν κάποτε και ιδίως από το 2005, όταν η Μέρκελ ανέλαβε τα ηνία της χώρας. Πολλά έχουν αλλάξει και κυρίως η Γερμανία στα 15 αυτά χρόνια απέδειξε πως μπορεί και ηγείται της Ε.Ε. δίχως μεγάλες αμφισβητήσεις. Βέβαια καμμιά πορεία δεν είναι ανεμπόδιστη και χωρίς προβλήματα. Είναι κοινό μυστικό πως στην Γερμανία τα ποσοστά των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών / Χριστιανοκοινωνιστών (CDU/CSU) όσο και των Σοσιαλδημοκρατών (SPD) διαγράφουν ολοένα και περισσότερο μια φθίνουσα πορεία, τη στιγμή που οι φωνές του λαϊκισμού, της μισαλλοδοξίας και της ξενοφοβίας δείχνουν να δυναμώνουν. Πρόσφατο παράδειγμα η Θουριγγία. Η Θουριγγία είναι ένα ομόσπονδο κρατίδιο της Γερμανίας. με έκταση 16.172,14 τετρ. χλμ., 2,14 εκατομμύρια κατοίκους και πρωτεύουσα την Ερφούρτη. Αν δεν σας λέει τίποτε η Ερφούρτη τότε η Βαϊμάρη που είναι μία από τις ιστορικές πόλεις του κρατιδίου σίγουρα θα σας θυμίζει την Δημοκρατία της Βαϊμάρης, όταν μετά την λήξη του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και την ήττα της Αυτοκρατορικής Γερμανίας, τη θέση της μοναρχίας πήρε το Δημοκρατικό πολίτευμα, ως αποτέλεσμα των σοσιαλδημοκρατών, των κεντρώων και των φιλελεύθερων.

Στην γραφική λοιπόν Βαϊμάρη ο γερμανικός λαός συνέρχεται σε εθνοσυνέλευση προκειμένου να δημιουργήσει ένα νέο Σύνταγμα, το πιο σύγχρονο σύνταγμα του κόσμου σύμφωνα με την άποψη ενός μεγάλου πολιτικού επιστήμονα, του Μίχαελ Ντράιερ, διευθυντή του ερευνητικού κέντρου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στο Πανεπιστήμιο Γιένα. Η ∆ηµοκρατία της Βαϊμάρηςαναδύθηκε µέσα από τις στάχτες ενός µεγάλου πολέµου και διήρκησε δεκαπέντε χρόνια, ως το 1933 που καταλύθηκε µε την ανάδειξη του Χίτλερ σε καγκελάριο. Είχε να αντιμετωπίσει τις αντιφάσεις µιας χώρας που περνούσε από τη µοναρχία στη δηµοκρατία απροετοίµαστη, ηττηµένη και διηρημένη. Έτσι οι ακραίες δυνάμεις του ναζισμού βρήκαν πρόσφορο έδαφος να αναδειχθούν μέσα από κάποιες αδυναμίες του τολμηρού Συντάγματος της δημοκρατίας αλλά κυρίως μέσα από την οικονομική κρίση του 1929/30 που έριξε εκατομμύρια κόσμου στην εξαθλίωση. Αυτό λοιπόν το ιστορικό Ομόσπονδο κρατίδιο της Θουριγγίας , το τόσο φορτισμένο με ιστορικές μνήμες επανήλθε τώρα στην πολιτική σκηνή όταν οι εκπρόσωποι του CDU στην ανατολική Γερμανία αψήφησαν την απαγόρευση της έδρας του κόμματος να συνεργαστεί με την ακροδεξιά Alternative für Deutschland (AfD). Οι Χριστιανοδημοκράτες της Θουριγγίας, αψηφώντας τη γραμμή του κόμματος στήριξαν τον Τόμας Κέμεριχ για την πρωθυπουργία του κρατιδίου μαζί με τους βουλευτές του ακροδεξιού κόμματος Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) προκαλώντας πολιτικό σεισμό. Μάλιστα μετά τα αποτελέσματα η γερμανίδα Καγκελάριος δήλωσε πως “Ήταν μια κακή μέρα για την δημοκρατία. Ήταν μια μέρα που περιφρόνησε τις αξίες και τις πεποιθήσεις των Χριστιανοδημοκρατών. Πρέπει να γίνει σαφές ότι αυτό που συνέβη, δεν αποτελεί οδηγό και δεν εκφράζει την ιστορία και τις αρχές του κόμματος μας», πυροδοτώντας έτσι και την αντίδραση της Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ, επικεφαλής της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) του κόμματος της Γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και δελφίνου της, η οποία δυσκολεύεται να επιβληθεί στο κόμμα και αποφάσισε πως τελικά – σύμφωνα με πηγές της – δεν θα είναι υποψήφια για την καγκελαρία στις ομοσπονδιακές εκλογές του 2021 και θα αποχωρήσει και από την προεδρία του κόμματος.

Η Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ διαδέχθηκε τη Μέρκελ ως ηγέτης του CDU τον Δεκέμβριο του 2018 και μέχρι τώρα θεωρείτο ως η επικρατέστερη υποψήφια για την διαδοχή της Καγκελαρίας έχοντας μπροστά της την πρόκληση να επωμιστεί αλλά και να ανατρέψει ένα σημαντικό πολιτικό κόστος για χειρισμούς και αποφάσεις που «καταβαράθρωσαν», με την πάροδο των ετών, τη δημοτικότητα του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος. Η κενή θέση στην κορυφή του ισχυρότερου κόμματος της Γερμανίας από το 1945 ανοίγει μια μεγάλη συζήτηση για την πολιτική κατεύθυνση της χώρας μετά την Μέρκελ εποχή. Είναι μια δύσκολη εποχή για την Γερμανία. Εκτός από την άνοδο της Ακροδεξιάς, η Γερμανία δείχνει να αντιμετωπίζει και άλλα σοβαρά προβλήματα όπως μια αμφισβήτηση από πλευράς ΝΑΤΟ κυρίως από την πλευρά των ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος δείχνει να αμφισβητεί δημόσια το νόημα της Συμμαχίας. Επίσης μετά τη σαρωτική νίκη του Μπόρις Τζόνσον στις πρόσφατες βρετανικές εκλογές, και την υλοποίηση του Brexit, που απετέλεσε ένα μεγάλο πλήγμα στο γόητρο της Ε.Ε η γερμανική οικονομία ήδη δείχνει να κλυδωνίζεται με την Μέρκελ να κάνει λόγο για είσοδο της γερμανικής οικονομίας «σε δύσκολη φάση» και τα μεγαλύτερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Γερμανίας να μιλούν για ύφεση, με τις “καλές μέρες της οικονομίας να πλησιάζουν στο τέλος τους», όπως πρόσφατα προειδοποιεί το περιοδικό Der Spiegel.

Στα προβλήματα έρχεται να προστεθεί και το προσφυγικό όπου πολλοί είναι αυτοί που δεν έχουν συγχωρήσει την γερμανίδα Καγκελάριο για την απόφασή της το 2015, να ανοίξει τα γερμανικά σύνορα σε εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες χωρίς καν να συμβουλευθεί το γερμανικό κοινοβούλιο κάνοντάς την έτσι για πολλούς στο εσωτερικό της χώρας ένα μισητό πρόσωπο, αντί όπως η ίδια θα επιθυμούσε “σωτήρα” του δυτικού κόσμου. Σύμφωνα με τον Ραλφ Μπόλμαν, βιογράφος της Αγκέλα Μέρκελ, η γερμανίδα καγκελάριος αντιμετωπίζει τις εξελίξεις αυτές ως μια «πολύ σοβαρή κρίση των δυτικών δημοκρατιών» και στόχος της είναι να μην αφήσει την Γερμανία, την Ευρώπη, αλλά και τον υπόλοιπο κόσμο στο χάος».

Όμως πολλοί στην Ε.Ε. δεν δείχνουν να συμμερίζονται πια αυτούς τους στόχους της Γερμανίδας Καγκελαρίου, και είναι πια κυρίαρχη η αίσθηση ότι η καγκελάριος δεν μπορεί πλέον να διατυπώσει το μεγάλο όραμα για την Ευρώπη. Ο λόγος της δεν περνάει πλέον όσο παλαιότερα με πρόσφατο παράδειγμα την δυστοκία το περασμένο καλοκαίρι για την ανάδειξη του νέου προέδρου της Κομισιόν το πρόσωπο δηλαδή που θα έπαιρνε την θέση του Ζαν Κλοντ Γκούνκερ στην Κομισιόν. Με δεδομένο πως ο ή η διάδοχός της στην Γερμανία πολύ λίγα πράγματα μπορεί να αλλάξει, ο φόβος είναι πια πως η κατάσταση θα χειροτερεύσει εάν ο επόμενος καγκελάριος ή ηγέτης του κόμματος της κ.Μέρκελ – αν βεβαίως η Ανεγκρέτ Κραμπ-Κάρενμπάουερ επιμείνει στην απόφασή της να μην θέσει υποψηφιότητα για την Καγκελαρία, στραφεί προς ακροδεξιές δυνάμεις μέσα στη χώρα για να στηριχθεί – πράγμα που έγινε στην περίπτωση του κρατιδίου της Θουριγγίας, και αυτό θα είναι ένα γεγονός που θα ενδυναμώσει τις ακροδεξιές δυνάμεις και τα λαϊκιστικά ρεύματα στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτές δηλαδή που στρέφονται ουσιαστικά προς την κατάλυσή της, θέλουν να καταστρέψουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την προστασία των μειονοτήτων.

Τα σύννεφα της Γερμανίας φέρνουν έτσι πάνω από την Ευρώπη ένα Götterdämmerung, ένα Λυκόφως των θεών, όπως χαρακτηριστικά σημείωνε σε πρόσφατο κείμενό του ο Πάολο Βαλεντίνο, ανταποκριτής της Corriere della Sera στο Βερολίνο στο οποίο η μεν Γερμανίδα Καγκελάριος δίνει τις τελευταίες της μάχες με το μυαλό πάντα στο να διαφυλάξει την πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας στην ΕΕ αλλά δεν έχει πια το “αλάθητο” καθώς οι δύο άλλοι κορυφαίοι ευρωπαίοι ηγέτες, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν και ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ έχουν δείξει ήδη σοβαρά την πρόθεσή τους να βάλουν ένα τέλος στη γερμανική ηγεμονία εντός της ΕΕ, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός πως το άστρο της γερμανίδας καγκελαρίου έχει αρχίσει να δύει —και οι φήμες για την κλονισμένη υγεία της δεν βοηθάνε.

Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. Πρώτη δημοσίευση στο  ΜΠΑΜ ρεπορτάζ της Κυριακής.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr

Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

PANE DI CAPO – AT RHODES – ΣΤΗ ΡΟΔΟ – ΤΗΛ: 22410-69007

SHARE
RELATED POSTS
Ελβετία: η χώρα της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας!
O χειρότερος Πρόεδρος στην Ιστορία των Η.Π.Α., του Δρ Παναγιώτη Ιακωβή
Από την εποποιία της ανθρωπότητας στην ήττα της, του Δρ Γιώργου Γραμματικάκη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.