Μόνο στη Ρόδο: Αποστόλου Παύλου 50 (Ανάληψη)-Βενετοκλέων (Στάδιο ΔΙΑΓΟΡΑΣ)-Ρόδου-Λίνδου (ύψος ΙΚΑ)-Λεωφόρος Κρεμαστής – Πηγές Καλλιθέας (από Μάιο-Οκτώβριο) & catering Γάμοι-Βαπτίσεις, Συνέδρια, Εκδηλώσεις

Αναστασία Φωκά

Μην το ζορίζεις πια! Μην προσπαθείς και μην ελπίζεις!

Αυτά τα λόγια είχαν χαραχτεί βαθειά μέσα στην ψυχή του. Είναι ανώφελο να προσπαθείς για κάτι που έχει πεθάνει. Όσο κι αν πονάει το μόνο που κατάφερνε μένοντας εκεί, είναι να χάνει την αυτοεκτίμηση του, τον αυτοσεβασμό του και φυσικά τον ίδιο του τον εαυτό. Όσο κι αν δεν ήθελε να το δει, είχε γίνει ένας άλλος. Ούτε ο ίδιος δεν αναγνώριζε αυτό στο οποίο είχε μεταμορφωθεί.
Δεν έχουν αξία ούτε τα φουστάνια, ούτε τα παπούτσια. Όλα ήταν μια παγίδα στο μυαλό του για να εγκλωβίζεται ακόμα πιο πολύ στην αρρώστια. Άργησε να το καταλάβει, αλλά κάθε φουστάνι που αγόραζε, το ίδιο λεπτό έχανε τον εαυτό του. Ο άνθρωπος όσα όμορφα φουστάνια κι αν φορέσει το μέσα του δεν θα ομορφύνει. Ίσα ίσα…

Αλλά τι τον έπιασε ξαφνικά; Ίσως ήταν μια στιγμή αποδοχής. Περσινά ξινά σταφύλια.