* Ο Γιάννης Πανούσης είναι Καθηγητής Εγκληματολογίας του Παν/μιου Αθηνών

Αν ήταν η εξουσία ν’ασκείται χωρίς τις καταχρήσεις της,οι ενδιαφερόμενοι θα ήσαν λιγότεροι ακόμα κι απ’τους ελάχιστους που την αρνούνται

Ν.Γ.Μουρτζούχος, Οδοιπορικό ιδεών

Η Ελλάδα είναι η χώρα των χαμένων ευκαιριών. Από τότε που κατάλαβα σε ποιο τόπο ζω, ακούω συνεχώς να μιλάνε γύρω μου [όχι πάντοτε οι ίδιοι] για ‘αστοχίες πολιτικής’ [εσωτερικής κι εξωτερικής]. Κομματικές επιλογές και κυβερνητικές αποφάσεις, συνήθως κατά παράβασιν κάθε ιδεο-λογικής γραμμής, σπαταλάνε το όποιο εθνικό κεφάλαιο σε ασκήσεις σκοπιμοτήτων, αντί να εξετάζονται σε μαθήματα της Δημοκρατίας.

Διχασμός, εσωστρέφεια και λαϊκισμός δεν επιτρέπουν στην Πατρίδα να ωριμάσει, ν’απαλλαγεί από τις παθογένειες του δημοσίου χώρου κι από τα φαντάσματα του παρελθόντος με αποτέλεσμα όχι μόνο να μετράμε τις αλλεπάλληλες ήττες αλλά να δίνουμε και την εντύπωση ότι ηδονιζόμαστε με “τις νίλες των άλλων”, πιστεύοντας αφελώς ότι δεν θα μας αγγίξουν.

Τοξίνες κατά της αστικής Δημοκρατίας, φοβία για την /από την αστική Αριστερά, βίαιη άρνηση του αισθήματος του συν-ανήκειν προκαλούν ένα τεράστιο πολιτικο-κοινωνικό κενό.

Περιοδευτές μάγοι της οικονομίας έρχονται θριαμβευτικά και απέρχονται νύχτα, δευτεροσκόποι, οι οποίοι έχοντας διπλή όραση βλέπουν (ανύπαρκτες) διεξόδους από την ανομική κρίση, μας μαγεύουν δι’ολίγον πριν τους διώξουμε κλωτσηδόν, αόρατοι κυβερνήτες μας στέλνουν μηνύματα αισιοδοξίας κι όμως οι περισσότεροι νομίζουμε ότι ο κύκλος της ευημερίας έχει κλείσει. Όσο κι αν κάποιοι κοκορο-μαχούντες , μαζί με αετο-νύχηδες και γεφυρο-χτίστες, τάζουν καθεστωτική παλινόρθωση άπαντες πλέον γνωρίζουν ότι ακόμα και τα θαύματα χρειάζονται κάποια ηθική υπο-στήριξη.

Οι ανερυθρίαστες κωλοτούμπες, οι αθεμελίωτες πολιτικές προβλέψεις, οι αλλοπρόσαλλες συμμαχίες, οι ατυχείς στρατηγικές κινήσεις, η ανάδειξη πολιτικάντηδων-φούσκα, η μη-ανάληψη προσωπικής και συλλογικής ευθύνης για τα λάθη,η αναμάσηση πεθαμένων τσιτάτων μπορεί να κινούνται στις γκρίζες ζώνες της [άτεχνης] προπαγάνδας αλλά δεν συνιστούν γνωρίσματα του Νέου. Ο στομφώδης ρητορισμός που δεν χρησιμοποιεί επιχειρήματα για να πείσει αλλά αναμοχλεύει άλογα στοιχεία ή πάθη για να πιέσει, εκφεύγει ακόμα κι από το πεδίο των κανόνων της Δημοκρατίας.

Η μη-έλλογη άρνηση του Λόγου,η ιστορική απομόνωση από το διεθνές γίγνεσθαι και η πολιτική απολυτοποίηση κάποιων εξαιρετικών γεγονότων, η υποδούλωση πολιτικών, διανοουμένων και μέρος του λαού σε ξένα πρότυπα έχουν οδηγήσει σε σουρεαλιστικά αποτελέσματα. Κοινωνικός χυλός με πολιτικούς κακομαγειρευτές.

Ουδείς κόπτεται για τον τομέα των Ιδεών γιατί όλοι προτιμούν να εμφανίζονται ως καταστροφείς των παλαιών μύθων. Ουδείς τολμάει να παρέμβει διορθωτικά [έστω και ουτοπικά] στα κακώς κείμενα καθώς οι παραμορφωτικοί καθρέφτες της πραγματικότητας συμφέρουν κομματικά περισσότερο [αφού δίνουν την ευκαιρία στους μεν να χρεώσουν την ετεροτοπία ή τη δυστοπία στους δε] [και τούμπαλιν]. Επειδή κατά το Νοστράδαμο [βλ.εξαιρετικό βιβλίο καθηγητή Γ.Ανδρούτσου]’’ το να είσαι τσαρλατάνος δεν ήταν πολύ δύσκολο. Αρκούσε να είσαι άτιμος, να μπορείς να λες ψέματα διανθισμένα με όμορφες υποσχέσεις, να μπορείς να εξαπατάς τον κόσμο, να έχεις ευχάριστη φάτσα με γλυκά λόγια πάντοτε’,  δεν βλέπω πώς θ’αλλάξει αυτή η συμπαιγνία πολιτικού συστήματος-πολιτών χωρίς να σπάσουν αυγά ή να κοπεί ο γόρδιος δεσμός του ένθεν/κακείθεν πελατειασμού.

ΥΓ.: Δις=επανάληψη αποτυχούσας ενέργειας, συχνή υποτροπή, ίδιο βιολί, ίδιος χαβάς, λάϊτμοτίβ, παλιλλογία
Τύχη=σύμπτωση, συγκυρία, κορώνα-γράμματα….ή ….μοίρα, πεπρωμένο, γραμμένο, αναπότρεπτο, Θεού θέλημα,  ομφαλοσκοπία [Θ.Βοσταντζόγλου, Αντιλεξικόν]
Διαλέγετε και παίρνετε…

ΥΓ2.: “Το να μάθεις είναι σημαντικό, αλλά το να καταλάβεις είναι το παν”  [Ν.Γ.Μουρτζούχος]

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr