Αναστασία Φωκά

Ο φόβος δεν φεύγει αν του κρύβεσαι

Φεύγει μόνο αν τον κοιτάς στα μάτια….

Και φτάνει μια στιγμή που απλά δεν φοβάσαι. Ψάχνεις να βρεις ίχνος από φόβο μέσα σου, αλλά δεν υπάρχει πουθενά. Δεν είναι μαγεία. Ειναι απλώς το αποτέλεσμα της απογοήτευσης. Στην αρχή πονάς. Στη συνέχεια και πάλι πονάς. Μετά από όλον αυτόν τον πόνο, που πλέον αρχίζει και ξεθυμαίνει, διαπιστώνεις πως δεν υπάρχει τίποτα πια. Δεν νιώθεις τίποτα.

Άσχημο πολύ να μην νιώθεις. Αλλά δεν έρχεται μόνο του όλο αυτο. Η απογοήτευση από τον άνθρωπο που αγάπησες τον εμπιστεύκηκες ξανά και ξανά και εκείνος σου φέρθηκε με τον ίδιο τρόπο, απλά σε φέρνει σε αυτή την κατάσταση. Ίσως είναι καλύτερα έτσι. Ίσως και να μην είναι. Από κάποιο σημείο και μετά, το λάθος παύει να είναι λάθος και λέγεται βλακεία.

Κάποτε, κάθε φορά που ερχόταν η απογοήτευση, υπήρχε αγάπη μέσα σου. Έψαχνες λοιπόν, απο κάπου να πιαστείς. Να την νιώσεις και πάλι, χωρίς κανένα σημάδι θυμού, και έδιωχνες κάθε αρνητικό συναίσθημα. Φτάνει ωστόσο μια στιγμή, που από μόνη της η καρδιά διώχνει κάθε ίχνος αγάπης. Γιατί; Γιατι δεν θέλει να πιαστεί από πουθενά πια. Δεν θέλει να αγαπήσει ξανά αυτόν τον άνθρωπο, με το ίδιο πάθος, με την ίδια ένταση, τόσο απόλυτα και ολοκληρωτικά. Γιατί αυτή η αγάπη μόνο πόνο έχει. Και η αγάπη δεν αξίζει να σε πονάει. Μένει σε όσα έζησε και κατανοεί πως η αγάπη δεν αρκεί. Χρειάζονται κι αλλά πραγματα…

Μένει απλώς με την αγάπη που νιώθει και προχωρεί τη ζωή του. Γιατί η αγάπη δεν σβήνει. Δεν αγαπάς την μια και την άλλη ξε-αγαπάς! Είναι παντοτεινη. Ούτε παίρνεις χάπια για να θεραπευτείς από αυτήν. Μια που έρχεται και μία που μένει για παντα στην καρδιά σου.

Η ζωή όμως, δεν σταματά. Κι αν κάνεις το λάθος και τη διακόψεις, να εύχεσαι να ανήκεις στους τυχερούς. Σε αυτούς που θα τους δοθεί για κάποιο λόγο μια ευκαιρία ακόμα. Και που ξέρεις ίσως, πιο κάτω βρεθεί μια άλλη αγάπη. Μπορεί και ήδη να υπάρχει, αλλά να μην βρίσκει το έδαφος που χρειάζεται για να αναπτυχθεί. Όχι τόσο δυνατή, αλλά σίγουρα αληθινή και αμοιβαία! Μόνο η αμοιβαία αγάπη επιβιώνει. Η άλλη είναι απλά μια ψευδαίσθηση. Μια ουτοπία φυτεμένη όμορφα στην καρδιά και το μυαλό σου. Δεν άξιζε και δεν αξίζει να συνεχίσεις έτσι. Όλα τα ταξίδια στη ζωή έχουν ένα τέλος. Ίσως αυτό το ταξίδι να έφτασε στο τέλος του…

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr