Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

GREEK RESTAURANT-THE BEST IN THE CITY- NEW YORK 253-17 NORTHERN BLVD

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

Ενώ η Υπουργός Εξωτερικών της Αγγλίας φαίνεται να μην γνωρίζει το όνομα του Ελληνα Υπουργού Εξωτερικών, η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σημείωσε μία «επιτυχία» φιλοξενώντας στο έδαφός της την πρώτη συνάντηση μεταξύ των Υπουργών Εξωτερικών της Ρωσίας και της Ουκρανίας.
Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που να περιμένει ότι θα μπορούσε να προκύψει κάποια σημαντική εξέλιξη από τη συνάντηση αυτή.
Ασφαλώς ούτε κατά φαντασία θα μπορούσε να περιμένει κανείς ότι θα συμφωνούσαν για τον τερματισμό του πολέμου.
Υπήρχαν όμως ορισμένες ελπίδες ότι, υπό το βάρος του βομβαρδισμού του Νοσοκομείου Παίδων, θα μπορούσε να προκύψει μια συμφωνία για την διευκόλυνση των αμάχων που είναι εγκλωβισμένοι σε πόλεις και πλέον στερούνται τα βασικά, όπως φαγητό και νερό.
Δυστυχώς, όμως, ούτε αυτό έχει καταστεί δυνατόν.
Ασχετα από αυτό, για τον Ερντογάν η συνάντηση αυτή επί τουρκικού εδάφους ήταν θεόπεμπτη.
Του δίνει την ευκαιρία να πανηγυρίσει. Να ισχυριστεί με τη γνωστή τουρκική… ταπεινότητα που τον διακρίνει, ότι επί των ημερών του η Τουρκία είναι μία χώρα που υπολογίζεται. Που είναι σεβαστή. Που παίζει σημαντικό ρόλο σε διεθνή βάση.
Και δεν θα μπορούσε η «επιτυχία» αυτή να ερχόταν σε πιο κατάλληλη για αυτόν στιγμή. Τώρα που η Οικονομία της Τουρκίας συντρίβεται. Που η δημοτικότητά του είναι αισθητά μειωμένη.
Ωστόσο, ο μέσος παρατηρητής στην Αμερική, και αλλού, δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί με ποια πλευρά είναι η Τουρκία;
Πώς είναι δυνατόν μία χώρα του ΝΑΤΟ να είναι αποδεκτή και από την Ουκρανία και από τη Ρωσία; Σίγουρα, θα σκεφτεί, κάτι δεν πάει καλά.
Και όντως έτσι είναι. Από τη μία η Τουρκία προμηθεύει την Ουκρανία τα περιζήτητα drones της -που σύμφωνα με διάφορα δημοσιεύματα είναι αποτελεσματικά στο πεδίο της μάχης- και από την άλλη, διευκολύνει τους Ρώσους με όποιο τρόπο και όποια δικαιολογία μπορεί.
Ο Ερντογάν δικαιολόγησε την πολιτική αυτή στη βάση ότι έχει συμφέροντα με τη Ρωσία. Ασφαλώς και θα έχει. Είναι όμως η μόνη χώρα που έχει συμφέροντα με την Ρωσία;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό που τώρα μοιάζει σαν μεγάλη επιτυχία της Τουρκίας θα ερμηνευθεί στις πρωτεύουσες διαφόρων χωρών, μεταξύ των οποίων και της Αμερικής, ως ένας ακόμα λόγος για τον οποίο δεν μπορεί κανείς να εμπιστεύεται την Τουρκία.
Γιατί η Τουρκία σε κάθε πόλεμο παίζει σε δύο ταμπλό. Είναι πάντα μια επιτήδεια ουδέτερη.