Ὁ Ἀντώνης Φουντῆς ἔχει Master Θεολογίας ἀπὸ τὸ ΕΚΠΑ. Ἐπίσης εἶναι Στατιστικολόγος καὶ καθηγητὴς Ἀγγλικῶν. Ἔχει παρακολουθήσει πληθώραθεολογικῶν συνεδρίων καὶ σεμιναρίων, ὅπως ἐπίσης καὶ τὸν διετῆ κύκλο Μαθημάτων Ἐκκλησιαστικῆς Λειτουργικῆς Γλώσσας τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν τὴ δεκαετία τοῦ 2000. Ἔχει δημοσιεύσει ἄρθρα στὰ περιοδικὰ Σύναξη καὶ Νέα Εὐθύνη. Τὸν δὲ Φεβρουάριο τοῦ 2025 κυκλοφόρησε ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις Ἐν Πλῷ τὸ βιβλίο του μὲ τίτλο Παναγιώτης Νέλλας: Ἡ συμβολή του στὴν ἀνανέωση τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας καὶ Παράδοσης

Πίνακας: «Ο Σταυρός» (Cross) της Kume Bryant. Κορεατικής-Αμερικανικής καταγωγής καλλιτέχνιδα από το Τουσόν της Αριζόνα των ΗΠΑ.

Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΣΧΑΤΩΝ

Στὴ θεολογικὴ γλῶσσα, ὀνομάζουμε Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἢ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἢ Βασιλεία τῶν Ἐσχάτων τὴν πραγματικότητα ποὺ προσδοκοῦν οἱ πιστοὶ καὶ ἡ ὁποία θὰ έγκαινιαστεῖ μὲ τὴν ἐκ νέου αἰσθητὴ καὶ ἀντιληπτὴ ἔλευση τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τὴ λεγόμενη Δευτέρα Παρουσία, τὴν Κοινὴ Ἀνάσταση ὅλων τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴν ἀνακαίνιση ὅλης τῆς Δημιουργίας.

Σύμφωνα μὲ αὐτὴ τὴν προσέγγιση, ὁ ὅρος Βασιλεία τῶν Ἐσχάτων ἀναφέρεται στὸ τέλος τῆς ἱστορίας. Ὅμως ὑπάρχει καὶ μία ἄλλη ἑρμηνεία, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὴ βασικὴ ἰδιότητα τῶν Πολιτῶν αὐτῆς τῆς Βασιλείας. Πρόκειται γιὰ τὴν ἰδιότητα τοῦ ταπεινοῦ, τοῦ ἔσχατου, τοῦ ἐλάχιστου ἀδελφοῦ. Καὶ ἐδῶ χρειάζεται μεγάλη προσοχὴ ὥστε νὰ μὴν ὑπάρξει παρεξήγηση. Ταπεινός, ἔσχατος καὶ ἐλάχιστος δὲν εἶναι αὐτὸς ποὺ διακατέχεται ἀπὸ κάποιο σύμπλεγμα κατωτερότητας, οὔτε ὁ ταπεινόσχημος, οὔτε ὅποιος νομίζει ὅτι ἁπλῶς ὀφείλει νὰ ἀκολουθήσει μερικὲς ἐξωτερικὲς ὁδηγίες ὥστε νὰ κερδίσει κάποιο ἔπαθλο ἢ νὰ λάβει κάποια ἀνταμοιβή. Ἡ Βασιλεία δὲν ἀπαιτεῖ κατορθώματα, δὲν εἶναι γιὰ τοὺς ἄξιους καὶ δὲν ἐξαγοράζεται. Δὲν εἶναι ἀντικείμενο συναλλαγῆς. Εἶναι δῶρο καὶ χαρίζεται.

Ὅταν ὁ Χριστὸς μᾶς ζητάει νὰ εἴμαστε ταπεινοί, ἔσχατοι καὶ ἐλάχιστοι καὶ ὅταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ζητάει νὰ μὴν διαπράξουμε τὴν ὕβρι τῆς καύχησης ὡς μὴ λαβόντες, οὐσιαστικὰ μᾶς ζητοῦν νὰ συνειδητοποιήσουμε καὶ νὰ ἀναγνωρίσουμε τὴν ἀνεπάρκειά μας. Μᾶς ζητοῦν νὰ θυμόμαστε πάντοτε ὅτι ὅλα εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό, ἄλλωστε, λέγονται καὶ χαρίσματα. Χαρίσματα τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ θέτουμε στὴν ὑπηρεσία τῶν ἀδελφῶν. Αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ἡ ἔμπρακτη πίστη καὶ οἱ πράξεις πίστεως. Αὐτὸ ἀκριβῶς ἀποτελεῖ καὶ τὴν ἀληθινὴ ταπεινότητα, ἡ ὁποία δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ἐξάσκηση στὸ νὰ εἴμαστε δεκτικοὶ τῆς χάριτος καὶ συμβατοὶ μὲ τὸν τρόπο ζωῆς ποὺ ἔχει ἑτοιμαστεῖ γιὰ ὅλους στὴ Βασιλεία. Χαρίζεται σὲ ὅλους καὶ ἐναπόκειται στὸν καθένα, ὡς μέλος τοῦ Λαοῦ τοῦ Θεοῦ, νὰ ἀποδεχτεῖ ἔμπρακτα τὴ δωρεά, ἐναρμονίζοντας τὸ θέλημα καὶ τὸ αὐτεξούσιό του μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μᾶς χαρίζεται περίσσεια ζωῆς, μετοχὴ στὴ ζωὴ τοῦ Θεοῦ κατὰ τὸ τριαδικὸ πρότυπο τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ἀλληλοπεριχώρησης. Μὲ τὴν ταπεινότητα ὅπως περιγράφηκε πιὸ πάνω, ἀποδεχόμαστε αὐτὰ τὰ ἀπαράμιλλα δῶρα καὶ γινόμαστε οἱ Ἔσχατοι τῆς Βασιλείας τῶν Ἐσχάτων.

Ἀντώνης Φουντῆς.

Ἀθήνα, 12 Σεπτεμβρίου 2025.