cocktails & dining – Savva Nikolaou 2, Rhodes

Μια ιστορία θα σας πω … για ένα παιδί…

«Υπήρχε κάποτε ένα παιδί με πολλές ευαισθησίες και όνειρα στη ζωή του, ήταν πολύ ντροπαλό και ποτέ δεν θα έλεγε κάτι που θα του συνέβαινε …είχε μικρά και πολύ μεγάλα ατυχήματα, μικρές και πολύ μεγάλες στεναχώριες, αλλά μέσα του ένιωθε αετός, που είχε ως στόχο να κυνηγήσει άπιαστα πράγματα και να πετάξει όσο δεν πήγαινε άλλο, να μπορεί με τη δύναμη που θα αποκτούσε να βοηθάει ανθρώπους που θα είχαν ανάγκη. Όμως όλα αλλάξαν σε μια στιγμή, τη στιγμή ηλικιακά που θα άρχιζε το πέταγμα στα όνειρα, άρχισε να κλείνεται στον εαυτό του, να ντρέπεται ακόμα πιο πολύ, να είναι αδιάφορος και κακός μαθητής.

Ο μόνος του στόχος ήταν να τελειώσει το σχολείο για να ξεφύγει από αυτό που ζούσε στην πρώτη και τη δευτέρα Λυκείου και του έκανε τη ζωή μαρτύριο ….όλα τα όνειρα του ματαιώθηκαν ή αναβλήθηκαν από μια στιγμή που τη ζούσε συχνά σαν μαθητής …Ένας συμμαθητής του πιο «δυνατός», πιο ψηλός, πιο καλός, ίσως από αυτά τα προτερήματα απέκτησε τη δύναμη να εκφοβίζει τον συμμαθητή του και μεταξύ των άλλων να του πιάνει τον κώλο.

Το αποτέλεσμα ήταν αυτό το παιδί να μην λέει σε κανέναν τι του συνέβαινε και να μην αντιδρά γιατί δεν ήθελε να το πουν κακό παιδί και ζούσε μόνιμα με το άγχος μην του ξανακάνει χειρονομία ο συμμαθητής του… που φυσικά την έκανε. Το σχολείο το τελείωσε, φυσικά σαν μέτριος μαθητής, ενώ όλοι πίστευαν ότι είχε μεγάλες δυνατότητες. Δεν είχε καμία επιτυχία σε εξετάσεις ήταν και επιλογή του. Από αυτό που βίωνε δεν ήθελε τίποτα.

Τα χρόνια πέρασαν. Το συνάντησα τελευταία αυτό το παιδί, ήταν μεσήλικας πια . Μπορεί να μην πέτυχε αυτά που ονειρεύονταν και πιθανόν του τα στέρησε ο καλός μαθητής . Αλλά το ανώτερο όνειρό του είναι πάντα ζωντανό. Δεν τον ενδιαφέρει ούτε η ιδιοκτησία, ούτε τα αυτοκίνητα, δίπλωμα δεν απέκτησε ποτέ, δεν τον ενδιαφέρουν οι καταθέσεις, ποτέ δεν είχε…

Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι να έχει τη δυνατότητα να βοηθάει ανθρώπους που έχουν ανάγκη, όταν έχει λίγα χρήματα, πάντα μα πάντα σκέφτεται, ποιον να βοηθήσει, ποτέ δεν σκέφτεται τον εαυτό του, αυτή είναι η χαρά του και από εκεί αντλεί δύναμη, απ’ το να βλέπει τους άλλους ευτυχισμένους.

Φεύγοντας μού είπε να μεταφέρω το εξής μήνυμα γραμμένο σε ένα χαρτί για όλα τα παιδιά του κόσμου, για αυτό που δεν έκανε αυτός κάποτε και έγραφε: «Μίλα παιδί μου, μίλα δυνατά, φώναξε μέχρι να σε ακούσουν, πες τι σου συμβαίνει, μην αφήνεις να σου αφαιρούν τα όνειρα, ούρλιαξε πες για τον εκφοβισμό που ασκούν πάνω σου οι «έξυπνοι», μη ντρέπεσαι, άλλοι πρέπει να ντρέπονται, μη διστάζεις.

Αϊτέ μου γεννήθηκες για να πετάξεις πολύ ψηλά … μίλα και θα πετάξεις»!

Ο Σπύρος Ντασιώτης είναι Γλύπτης και ο Δημιουργός του Πάρκου των Ψυχών στην κορυφή της Πάρνηθας. 

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του. 

  The article expresses the views of the author  

 iPorta.gr