Σκληρή γυναίκα η κυρά Αντιγόνη, η μάννα μου. Δεν σήκωνε και ούτε σηκώνει αστειάκια. Και δουλευταρού από τα νιάτα της . Ολόκληρους κάμπους σπαρμένους με ρύζι ( κάποτε ) στην Μεσσήνη έχει θερίσει . Τόσο σκληρή που όταν οι βδέλλες κάρφωναν στα πόδια της δεν περίμενε κανενός είδους βοήθεια για να τις ξεκολλήσει παρά με το δρεπάνι τις γάζωνε κι απαλλασσόταν από τα ζωύφια εκείνα που της ρουφούσαν το αίμα .Και αγροτικές δουλειές, με τον κασμά και το ξινάρι. Κανά δυο φορές επεχείρησα να την τρομάξω σαν μικρό παιδί που ήμουν κρυμμένος πίσω από την πόρτα αλλά την τρίτη με άρπαξε από το τσουλούφι και με σήκωσε μέχρι εκεί πάνω, χωριστά από το ξυλοφόρτωμα που έφαγα . Έκτοτε κομμένες αυτές  οι πλάκες μαζί της .

Γριά γυναίκα τώρα, κάποιος της σφύριξε ότι γράφω στην iΠόρτα (αυτό της ήταν εύκολο και το αποστήθισε ) , ότι εργάζομαι στην τηλεόραση και ότι κάποιο θεατρικό ετοιμάζω με την Μάριον και τους συνεργάτες της . Μία φορά έτυχε να με δει στην τηλεόραση – κοιμάται βέβαια την ώρα που εγώ εμφανίζομαι 6-8 το πρωί συν το ρεπορτάζ μετά, συν την οργάνωση της εκπομπής . . . – αλλά κάποιο απόγευμα που πέρασα να την δω, μου τα έσουρε για καλά : “Δεν ντρέπεσαι παιδάκι μου, να κάθεσαι και να λες στην κυβέρνηση ότι πρέπει να βγάλει τα χαρτιά της και να πει στον κόσμο την αλήθεια για τους σεισμούς που ξέρει ότι θα γίνουν  και την κρύβει και για κείνο το Δήμαρχο της Αμαλιάδας που έφαγε τα λεφτά του κοσμάκη που προορίζονταν για τους δύσμοιρους  πυροπαθείς της Ηλείας  και να τσακώνεσαι με τους υποψήφιους δημάρχους . . .”. Της είπα ότι απλά ανταλλάσσουν απόψεις οι καλεσμένοι και η θέση η δική μου είναι να είμαι αντικειμενικός  και να τηρώ τους όρους του παιχνιδιού. Δεν νομίζω να την έπεισα. Αυτό πάει, πέρασε. Για να την καθησυχάσω της είπα ότι την επομένη φορά θα φορέσω και γραβάτα. Γέλασε ειρωνικά  Το μάτι της γύρισε ανάποδα. Η εμμονή της όμως είναι με τα γραφτά μου, αγνοώντας βέβαια πόσα μπουμπουνητά είναι κρυμμένα μέσα εκεί .

Τι να κάνω! Παριστάνω τον ανήξερο, αλλάζω θέμα, προσπαθώ να κυλήσω την κουβέντα αλλού. Εκείνη όμως επιμένει. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι από την πρώτη, την δεύτερη,  άντε την  τρίτη παράγραφο που θα διαβάσει, θα απαιτήσει από το προσωπικό του ιδρύματος  να την μεταφέρουν με το αμαξίδιο είτε στο σπίτι  για  να της βάλω σε φουλ μεγέθυνση τον υπολογιστή για να τα βλέπει καλά, είτε το ακόμη χειρότερο να παρουσιαστεί απρόσκλητη μπροστά στον μαζεμένο κόσμο του θεάτρου , να με βουτήξει ξανά από το τσουλούφι  και να με τουλουμιάσει στο ξύλο.

Έχω βλέπετε κι αυτή τη Μάριον που με απειλεί ότι η ίδια θα την φέρει για να παρακολουθήσει την παράσταση. Και μόνο που το σκέφτομαι, τρέμω ολόκληρος .

Δημήτρης Κατσούλας

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.  

The article expresses the views of the author

iPorta.gr