Ο κ.Γιώργος Γραμματικάκης είναι Πανεπιστημιακός Καθηγητής Φυσικής, πρώην Πρύτανης του Παν/μίου Κρήτης, Συγγραφέας βιβλίων για το Σύμπαν και τ.Ευρωβουλευτής με το ΠΟΤΑΜΙ.

Ανοικτή Επιστολή

ΠΡΟΣ: COVID-19
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Άγνωστη
ΤΑΧ.ΚΩΔΙΚΑΣ: Πλανήτης Γη.

Άθλιε COVID-19, Εκπρόσωπε του Κακού,

Δεν έχομε ευτυχώς συναντηθεί. Πρέπει μάλιστα να τονίσω ότι ούτε εγώ ο ταπεινός, ούτε όμως και κανένας άλλος, προύχοντας ή φτωχός, έχει την παραμικρή διάθεση να συναντηθεί μαζί σου. Τα αισθήματα μας απέναντι σου ποικίλουν από το μίσος και τον φόβο, έως τον πόθο να εκλείψεις γρήγορα• ενώ ένα μεγάλο γιατί παραμένει αναπάντητο.

Ούτε βέβαια έχομε καμιά διάθεση συνομιλίας μαζί σου. Είναι γνωστό ότι δεν διαθέτεις αισθήματα, ούτε κρίση. Είσαι απλώς μια άθλια μικρογραφία του Κακού, χωρίς καμιά υπόσταση ζωής. Με μια σατανική όμως δύναμη να ενσπείρεις παντού τον όλεθρο και την καταστροφή.

Ποιό είναι λοιπόν το νόημα αυτής της ανοικτής επιστολής, αφού ούτε ορατό αποδέκτη έχει, ούτε σε κάποιο αποτέλεσμα αποβλέπει; Είναι πολύ απλό: Με εσένα ως πρόσχημα, η επιστολή απευθύνεται σε μια άυλη οντότητα, που συνίσταται από μνήμες και δάκρυα, από γεγονότα και ανθρώπους, και είναι πολύτιμη για τους λαούς: Την Ιστορία.

Η Ιστορία λοιπόν, η ανθρώπινη Ιστορία, έχει γνωρίσει πολλές «επιδημικές» κρίσεις όπως η σημερινή. Τρομάζει και μόνον η αναφορά των ονομάτων: Πανώλης και χολέρα, AIDS και νόσος του Χάνσεν, SARS αλλά και θανατηφόρες επιδημίες γρίπης. Πάντοτε όμως -πάντοτε, να το τονίσω- ο άνθρωπος βγήκε νικηφόρος, και αργά αλλά σταθερά επούλωσε τις πληγές του. Η κυριαρχία σου είναι λοιπόν προσωρινή. Ενώ όμως αυτό είναι ένα αισιόδοξο σημείο -ότι θα ηττηθείς στο τέλος!- που αφορά ειδικά εσένα, άθλιε εκπρόσωπε του σημερινού Κακού, ένα άλλο συμπέρασμα της Ιστορίας, παγώνει τον νου και την καρδιά: Ότι πολλαπλάσια θύματα, αλλά και ανείπωτες καταστροφές είχαν οι λογής πόλεμοι, που εξαπέλυσε ο άνθρωπος – αυτό το περιούσιο δημιούργημα της εξελίξεως- απέναντι στους ίδιους τους συνανθρώπους του. Ενώ λοιπόν και η σημερινή επιδημία έχει ημερομηνία λήξεως, ένα πανανθρώπινο, αλλά και αιώνιο αίτημα, πρέπει επιτέλους να βρει την δικαίωση του: Η εξάλειψη των πολέμων, με όποιο πρόσχημα η αιτία και αν διεξάγονται.

Μια όμως που αυτή η επιστολή, με σένα ως πρόσχημα, απευθύνεται -τι θράσος!- στην Ιστορία, και έχει την ελπίδα να ανιχνεύσει τις λεωφόρους, η καμιά φορά και τα μονοπάτια, που εκείνη κινείται, θεωρώ ότι μια άλλη δύναμη αναδύεται κυρίαρχη, ειδικά τον 20ο αιώνα: Η επιστήμη. Είναι εκείνη που πλούτισε τις γνώσεις μας για το Σύμπαν αλλά και για την ίδια την φύση του ανθρώπου, ενώ άλλαξε, με σύντροφο της την τεχνολογία, ριζικά την καθημερινότητα μας. Ακόμα, τιθάσευσε ασθένειες και λοιμούς, και εκεί, στην Επιστήμη, στηρίζονται και σήμερα οι ελπίδες μας, για να αφανιστείς εσύ, άθλιε εκπρόσωπε του Κακού. Δεν πρέπει όμως να λησμονιέται ότι, ειδικά σε παλαιότερες εποχές, η Επιστήμη πολεμήθηκε, και μάλιστα με σφοδρότητα, από την Εκκλησία• και ότι ακόμα και σήμερα, που αυτή η έχθρα έχει καταλαγιάσει, μερικές από τις αντιλήψεις της Εκκλησίας, παραβιάζουν την επιστημονική αλήθεια. Άθελα της, λοιπόν, εξυπηρετούν εσένα, άθλιε εκπρόσωπε του Κακού και του Ολέθρου.

Η πανδημία πάντως, που προκάλεσες, δεν έσπειρε απλώς την αγωνία και τον θάνατο σε κάθε σημείο του πλανήτη. Έδωσε παράλληλα την ευκαιρία, να αναδυθούν σπουδαίες δυνάμεις, που αντιστρατεύονται την φρικτή σου ύπαρξη. Όπως και αρετές, που φαινόταν καλά κρυμμένες στην ανθρώπινη φύση: Αλληλεγγύη και έγνοια για τον άλλο, ιατρική αυταπάρνηση και θάρρος, εθελοντική φροντίδα για τον αδύναμο. Ήρωες επώνυμοι βρέθηκαν στην μάχη εναντίον σου, αλλά και άλλοι, που δεν θα μαθευτούν ποτέ, ξεπέρασαν τις δυνάμεις και τον εαυτό τους. Ακόμα και αξίες, που είχαν παραμερίσει οι άνεμοι της εποχής, έδειξαν την βαθύτερη ισχύ τους: Δημόσια Συστήματα υγείας, υπευθυνότητα του κράτους και των θεσμών του, υπηρεσίες ταγμένες στην προστασία του πολίτη.

Όπως λοιπόν διδάσκει η Ιστορία, άθλιε COVID-19, η κακοποιός σου ύπαρξη, έχει και ημερομηνία λήξεως. Δεν φτάνει όμως αυτό. Η δική μας ελπίδα, καθώς η ανοικτή αυτή επιστολή φθάνει στο τέλος της, επεκτείνεται και σε άλλους ορίζοντες. Ψιθυρίζει, αυτή η ελπίδα, ότι από το Κακό θα αναδυθεί μια διαφορετική ανθρωπότητα, που δεν θα στηρίζεται στην ισχύ των όπλων η σε τιμές χρηματιστηρίων. Αλλά στις αξίες του ανθρωπισμού, της δημοκρατίας και της ισότητας, που ανέδειξαν, αιώνες τώρα, κορυφαίοι διανοητές και άνθρωποι της Τέχνης. Και ότι ακόμα, μέσα σε αυτήν την αναγεννημένη ανθρωπότητα, η Ελλάδα δεν θα λάμπει μόνον χάρις στις θάλασσες και τα αρχαία της κλέη. Αλλά και και για την διανοητική δύναμη, που έδειξε, και τα μαθήματα που έδωσε την εποχή που εσύ, ο άθλιος ιός, δέσποζες στην ζωή του έθνους, και όλα φαίνονταν σκοτεινά και αδιέξοδα. Η ελπίδα όμως δεν είχε λείψει, και κάποια στιγμή οι πρώτες αχτίδες φωτός φάνηκαν στον ζοφερό ορίζοντα.

Όπως ωστόσο λένε οι γραφές, η Ιστορία κτίζεται συχνά με όνειρα. Το όνειρο έλεγε λοιπόν ότι οι αχτίδες του φωτός ολοένα δυνάμωναν και πλήθαιναν, και κατεδίωξαν μέχρι τα Τάρταρα, εσένα, COVID-19,
άθλιε εκφραστή του Ολέθρου. Δεν άργησε μάλιστα η εποχή – λένε πάντα το όνειρο και οι γραφές – που το διάχυτο Ελληνικό φως, το μοναδικό για την διαύγεια και την τρυφερότητα του, κυριάρχησε και πάλι στα τοπία και τα πρόσωπα. Έτσι συνόδευε την Ελλάδα στην τιτάνια προσπάθεια, που δεν θα έχει εύκολο τέλος, να σταθεί και πάλι όρθια· και να ξεπεράσει τα οικονομικά δεινά της, ανοίγοντας νέους και τολμηρούς δρόμους -αυτός είναι ο μόνος τρόπος- στην μακραίωνη διαδρομή της.

* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.

The article expresses the views of the author

iPorta.gr