Το σχόλιο της ημέρας

Αναχρονιστική αντιπολίτευση, υποβάθμιση του Κοινοβουλίου, του Αντώνη Η.Διαματάρη

Spread the love

Ο κ. Αντώνης Διαματάρης είναι Ομογενής Έλληνας της Αμερικής, Αρθρογράφος, Επιχειρηματίας, πρώην Εκδότης, Πρόεδρος και Διευθυντής της Εφημερίδας “Εθνικός Κήρυξ” που κυκλοφορεί καθημερινά στην Αμερική, νυν Σύμβουλος του “Ε.Κ” και πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών. 

Επισκεφθείτε τη νέα ιστοσελίδα μας

visit our new web site

Απειλητικά σύννεφα, για μια ακόμα φορά, αρχίζουν να σκεπάζουν τον πολιτικό ουρανό της Αθήνας. Ενα κλίμα αυξανόμενης πολιτικής έντασης απειλεί να αποπροσανατολίσει μέρος του ελληνικού λαού και να γυρίσει την Ελλάδα σε παλιές δυσάρεστες εποχές.

Η αντιπολίτευση δημιουργεί μια πολιτική ένταση, τόσο αναχρονιστική στην αντίληψη και στην εφαρμογή, που είναι σαν να βγαίνει από το «χρονοντούλαπο της Ιστορίας».

Οχι, δεν έχω καμία εσωτερική ενημέρωση. Αλλά ούτε και χρειάζεται κάτι τέτοιο για να διαπιστώσει κανείς το ολοφάνερο.

Αρκεί μια ματιά στους τίτλους των «προοδευτικών» εφημερίδων, που κάνω από καθήκον και μόνο, και μια ματιά στα κείμενα των ομιλιών μερικών πολιτικών, για να σε ρίξουν σε βαθιά κατάθλιψη.

Βέβαια, αν ανακληθούν στην τάξη -κάτι σπάνιο, ποιος το τολμά- αν βληθούν οι αποκαλούμενοι δημοσιογράφοι για τις αθλιότητες που γράφουν -όπως αναγκάστηκε ο Πρωθυπουργός να κάνει πρόσφατα, αποκαλώντας κάποιους «υπόκοσμο»- τότε διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους επικαλούμενοι την ελευθερία του Τύπου.

Με τέτοιου όμως είδους «δημοσιογραφία» πλησιάζει η ώρα που η ίδια η κοινωνία θα απαιτήσει τον έλεγχο των ΜΜΕ. (Εδώ έφτασε ομοσπονδιακό δικαστήριο στο σημείο να επιτρέψει να ακουστεί η αγωγή που υπέβαλε η Σάρα Πέιλιν -Sarah Palin- η πρώην κυβερνήτης της Αλάσκας, η υποψήφια του Τζον Μακέιν για την αντιπροεδρία των ΗΠΑ, ενάντια στην «New York Times» για δυσφήμιση και που ενδέχεται να φτάνει τελικά μέχρι το Ανώτατο Δικαστήριο).

Επίσης, αν ρίξει κανείς μια ματιά στα έργα και τα λόγια ορισμένων πολιτικών εντός της Βουλής τότε αναρωτιέται αν σκοπεύουν συνειδητά στην απαξίωσή της. Γι’ αυτό και σωστά έπραξε ο πρόεδρός της να λάβει μέτρα.

Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί ή αδυνατούν να ζήσουν στο σήμερα, ή τους βολεύει να επιστρέψει η χώρα στο χθες.

Και να σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για νέους, ηλικιακά, ανθρώπους που θα αναμενόταν ότι θα αντιμετώπιζαν με διαφορετικό μάτι την ζωή και τα συμφέροντα μιας χώρας.

Την αποτύπωση της πραγματικότητας αυτής την έκανε με τον πιο παραστατικό τρόπο ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, την Κυριακή το βράδυ, στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας ενάντια στην κυβέρνησή του, που έθεσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Το πρωί της Πέμπτης», είπε, «ένας από τους μεγαλύτερους (τραπεζικούς) κολοσσούς -η JPMorgan Chase- ανακοίνωνε την εξαγορά μέρους ελληνικής εταιρείας προσφέροντας κεφάλαια άνω του 1 δισ. Ταυτόχρονα ο επικεφαλής, μου ανακοίνωνε τις προθέσεις να επενδύσει περισσότερο στην Ελλάδα. Μία ακόμα ψήφος εμπιστοσύνης. Την ίδια στιγμή σε απόσταση λίγων εκατοντάδων μέτρων ο κ. Τσίπρας κατέθεσε πρόταση δυσπιστίας κατά της χειρότερης κυβέρνησης από τη μεταπολίτευση και μετά. Δύο διαφορετικοί κόσμοι».

Αυτό που με ανησυχεί δεν είναι ότι κινδυνεύει η κυβέρνηση. Εξάλλου σε μια δημοκρατία είναι φυσιολογικό να αλλάζουν οι κυβερνήσεις.

Αυτό που με ανησυχεί είναι η ζημιά που μπορεί να προκληθεί από την αλόγιστη ένταση, από τις χωρίς αιδώ προσωπικές, ψευδείς επιθέσεις και επιπτώσεις που αυτά έχουν στην ενότητα του λαού την στιγμή που:

Οι Τούρκοι συνεχίζουν την πορεία τους στο Αιγαίο και στην Κύπρο.

Οι επιπτώσεις στην διεθνή σκηνή και πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα που θα έχει το Ουκρανικό, ό,τι και να συμβεί, θα είναι ουσιαστικές.

Ο κορωνοϊός που συνεχίζει να πλήττει την κοινωνία και την Οικονομία.

Και, βέβαια, οι επιπτώσεις στην Οικονομία.

Το χρέος της χώρας, υπό τις συνθήκες, συσσωρεύεται. Ο πληθωρισμός καλπάζει στην Ευρωζώνη γενικότερα -και στις ΗΠΑ- και ρημάζει τον προϋπολογισμό των πιο αδύναμων οικονομικά νοικοκυριών.

Κι αυτό βέβαια κάνει την κοινωνία να «βράζει».

Αυτό, το να «βράζει» μια κοινωνία εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας, αποτελεί βόμβα στην πολιτική και υποσκάπτει τα θεμέλια της χώρας.

Στα προβλήματα αυτά, λοιπόν, ας επικεντρωθεί η πολιτική αντιπαράθεση, αντί να γίνεται με τέτοιο τρόπο που να αποτελεί τροχοπέδη της ανάπτυξης, να εξασθενίζει την Αμυνα και να υποβαθμίζει την δημόσια ζωή της χώρας.

SHARE
RELATED POSTS
Πειράζει που γελά με την κρίση η Αρβελέρ;, του Γιάννη Σιδέρη
Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, του Πάνου Μπιτσαξή
Γιατί επιλέχθηκε η Τουρκία για τη συνάντηση Ρώσων-Ουκρανών;, του Αντώνη Η.Διαματάρη

Leave Your Reply

*
This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.