Δημήτρης Κατσούλας

Από την 10ετία του ’30, πολύ δε περισσότερο από αυτήν της του ‘50 άρχισαν να καταγράφονται τα πρώτα δείγματα χρήσης βιτριολιού – κατά βάση από γυναίκες – νομίζοντας πως με αυτήν την ‘μέθοδο’ θα εκδικούντο τους άνδρες τους όταν αυτοί παρασπονδούσαν κι αθετούσαν τον λόγο τους. 

Έκτοτε έχουν παρέλθει εννέα δεκαετίες και πλέον και εκ των ενδιαμέσων κυβερνήσεων που μεσολάβησαν ουδεμία δεν ευαισθητοποιήθηκε, από καμία δεν ελήφθη η πρόνοια ότι οι  παθόντες (τα θύματα) των επιθέσεων θα έπρεπε να τυγχάνουν της αμερίστου προστασίας και συμπαραστάσεως εκ μέρους της πολιτείας, πολύ δε περισσότερο οι παρεχόμενες νοσοκομειακές υπηρεσίες – οι οποίες σημειωθήτω είναι ειδικές, άρα απαιτούνται και εξειδικευμένες θεραπείες οι οποίες πέραν του ότι είναι μακροχρόνιες, κοστίζουν και περιουσίες – θα έπρεπε να χορηγούνται δωρεάν καλύπτοντας ακόμη και αυτές τις οποίες θα ανελάμβαναν ειδικά κέντρα αποκατάστασης και οι οποίες, δυστυχώς, υπάρχουν μόνο στο εξωτερικό. 

Στο σημείο αυτό τα θύματα όπου πέραν του αξιοπρεπούς τους αγώνα που δίνουν προκειμένου να επιζήσουν ακολουθούνται και από έναν ατελείωτο Γολγοθά, επιφορτίζονται δε ταυτοχρόνως και με έξοδα υπέρογκα χωρίς αυτά να καλύπτονται από τον κορβανά του Εθνικού Συστήματος Υγείας και συγκεκριμένα δεν καλύπτονται από τις παρεχόμενες υπηρεσίες του ΕΟΠΥΥ. Εδώ δηλαδή όπου το Κράτος θα έπρεπε να δηλώνει ‘Παρών’, λάμπει δια της προκλητικής του απουσίας. 

Αυτά τα κενά – αναρωτιέμαι – θα έπρεπε τα θύματα γονυπετούντα να ικετεύουν υπουργούς προκειμένου νομοθετήσουν τα αυτονόητα; Την κάλυψη δηλαδή των εξόδων τόσο για την μεταφορά τους σε ειδικά κέντρα αποκατάστασης του εξωτερικού όσον και τις παρεχόμενες υπηρεσίες από αυτά καλυπτόμενα από τον ασφαλιστικό τους φορέα. 

Επί του προκειμένου, πέραν της συναντήσεως της κας Ιωάννας Παλιοσπύρου – η τελευταία κραυγαλέα περίπτωση θύματος που συγκλόνισε το Πανελλήνιο – με τον υπουργό Πλεύρη τον περασμένο μήνα στην οποία συνάντηση τέθηκαν επί τάπητος όλες οι αγκυλώσεις που διέπουν το Σύστημα Υγείας καθώς και η σύσταση Μητρώου Εγκαυματιών και οι οποίες προτάσεις και από τις δυο πλευρές (Θύματος και Πολιτείας) φαίνεται πως βρήκαν πρόσφορο έδαφος και προχώρησαν την  Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2022, ώρα 14:00 σε κοινή συνέντευξη Τύπου προκειμένου αυτές να υλοποιηθούν σε Ίδρυμα με την επωνυμία We heal together (Θεραπεύουμε μαζί) και μάλιστα στο σημείο όπου η παθούσα υπέστη την επίθεση, στην Καλλιθέα Αθηνών, το οποίο όχι απλώς θα μεριμνά για τους εγκαυματίες, θα τους παρέχει δε και όλες εκείνες τις προϋποθέσεις προκειμένου να απαλύνουν τον πόνο τους, υπενθυμίζοντας ταυτόχρονα και τις υποχρεώσεις της Πολιτείας η οποία ως σήμερα παρέμενε αμέτοχη στα υψηλά νοσήλειά τους.

Τέλος, θα αναρωτηθεί τις: Όλα ιερά και όσια εξελίσσονται, μεμπτόν τι δεν ευρίσκεται; Και βέβαια υφίσταται. Αθόρυβα όσο το δυνατόν έπρεπε όλα αυτά να συνυπάρξουν, διότι προεκλογικούς μήνες διερχόμεθα και η κάθε κίνηση ίσως και να ληφθεί ως κυβερνητική παρουσία, την στιγμή μάλιστα όπου τόσα ‘περίεργα’ πράγματα διαδραματίζονται στην Ελληνική  πολιτική σκηνή, σχέσιν έχοντα(;) με ‘υποκλοπές’ και τυχούσες ‘προεκτάσεις’ τους στην ελληνική κοινωνία… 

Το κύμα συμπαράστασης στα θύματα τοιούτων αγρίων επιθέσεων όπου τα αποτύπωμά τους τα συνοδεύουν μια ζωή, δεδομένο εκ μέρους μας.