iporta.gr

Βλάσης Τσίννας: “Η υπομονή είναι υπερεκτιμημένη αρετή. Η ζωή δεν περιμένει”

 

Γιατί η σπουδαιότερη επένδυση είναι τα παιδιά σας

ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

 * O Βλάσης Τσίννας, είναι καθηγητής Φυσικής. Επί σειρά ετών ήταν Διευθυντής του Λυκείου των Εκπαιδευτηρίων «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ». Σήμερα είναι Διευθύνων Σύμβουλος και Διευθυντής Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού Οργάνων και Διοίκησης στα Εκπαιδευτήρια «ΡΟΔΙΩΝ ΠΑΙΔΕΙΑ»

Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;

Ο συνδυασμός τριών πραγμάτων ιεραρχημένων: Της υγείας (ψυχικής και σωματικής), του πλούτου (αυτού της καρδιάς) και της αξιοπρέπειας (αυτής που χάνεται με τη φτώχεια).

Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;

Το βιολογικό μου ρολόι που με ειδοποιεί ότι χαράζει το γλυκό γαλάζιο φως του ευλογημένου τόπου μας. Σπανιότερα το ξυπνητήρι.

Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;

Χθες. Όταν βγήκαμε και αστειευόμασταν με … αυθεντικούς ανθρώπους, που μας συνδέει πραγματική φιλία. Γελάμε με την καρδιά μας κάθε φορά.

Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;

Χμμμμ… Δύσκολη ερώτηση. Νομίζω η αυθεντικότητα. Ωστόσο, θυμίζω ότι η αξία κάθε ανθρώπου σταθμίζεται με ένα κλάσμα που έχει αριθμητή την αντίληψη των άλλων για αυτόν και παρονομαστή την ιδέα που έχει για τον εαυτό του. Όσο ο παρονομαστής μεγαλώνει, η αξία του κλάσματος μικραίνει. Καλύτερη άποψη προφανώς έχουν οι άλλοι για εμάς.

Το βασικό ελάττωμά σας;

Έχω; Πρέπει να ρωτήσω τους γύρω μου και για αυτό. Ίσως η … εργασιομανία.

Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;

Ο χαρακτηρισμός του «λάθους» ενίοτε είναι υποκειμενικός. Ωστόσο, θα έλεγα στα ακούσια (κατά τη δική μου θεώρηση) λάθη, δείχνω επιείκεια.

Η τελευταία φορά που κλάψατε;

Στην τελευταία συναυλία του Νίκου Πορτοκάλογλου, όταν ακολουθώντας τον, ψέλλισα τους στίχους «Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα, ώσπου να βρω νερό, γιατί ανήκω εδώ… Τα παιδιά στην κερκίδα είναι η μόνη σου ελπίδα, πρωινός ουρανός…». Έκλαψα για τη Χώρα μας. Το έχω κάνει πολλές φορές για Αυτήν!

 

Με ποιά ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;

Με τον Walt Disney. Είδε τη ζωή μέσα από τα παιχνίδια. Ίσως η ζωή η ίδια είναι ένα παιχνίδι κι αυτή.

Ποιοί είναι οι ήρωές σας σήμερα;

Όλοι αυτοί που προσπαθούν να βρουν ξανά τη ζωή μέσα από τα ερείπια. Δεν το βάζουν κάτω και οραματίζονται να κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο.

Ποια αρετή προτιμάτε σ΄ έναν άντρα;

Τη δημιουργικότητα

… Και σε μια γυναίκα;

Σε όλες τις γυναίκες: τη δυνατότητα της μητρότητας. Αν την χαρακτηρίσουμε αρετή και όχι το πραγματικό δώρο της φύσης. Σε κάποιες γυναίκες: την αντοχή. Σαν αυτήν που είχαν κάποιες γιαγιάδες μας. Που πάλεψαν τον πόλεμο, τη φτώχεια, τη σκληρή ζωή, αλλά χαμογελούσαν και δοξολογούσαν το Θεό για ό,τι είχαν.

Το αγαπημένο σας χρώμα;

Το πορτοκαλί του ουρανού την ώρα που «βασιλεύει» ο ΄Ήλιος. Εμείς οι Δωδεκανήσιοι έτσι λέμε ακόμα το … sunset.

Τι νοσταλγείτε περισσότερο;

Τα παιδικά μου χρόνια. Ανδρώθηκα στην κατάφυτη τότε Νότια Ρόδο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά νομίζω ακόμα ότι από τότε έχω να δω τόσα πολλά αστέρια στον καλοκαιρινό ουρανό. Ήταν και η δροσερή αύρα του δάσους που χάιδευε τα παιδικά μας μάγουλα. Ταξίδευαν τα όνειρά μας στην απεραντοσύνη του σύμπαντος…

Ποιό είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει;

Παράτησα τα σίγουρα που δημιούργησα μετά από δουλειά πολλών χρόνων, για να κυνηγήσω τα όνειρά μου και να ξεκινήσω από την αρχή, παίρνοντας μεγάλα ρίσκα.

Τι είναι για εσάς δυστυχία;

Ο πόλεμος. Ευτυχώς η γενιά μου δεν τον έζησε. Και ελπίζω να μη τον ζήσουν και οι γενιές που έρχονται.

Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή;

Την υπομονή. Η ζωή δεν περιμένει. Κι αυτός ο χρόνος… έχει τη μοναδική ιδιότητα να τρέχει ασταμάτητα!

Ποιά είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει;

Μην απλώνεις το χέρι για να δείξεις κάποιον. Σκέψου ότι, κάθε φορά που ο δείκτης του χεριού σου στοχεύει σε αυτόν, άλλα τρία δάκτυλά σου στοχεύουν εσένα.

Ποιό ταλέντο θα θέλατε να είχατε;

Να μαθαίνω εύκολα και πολλές ξένες γλώσσες.

Ποιά θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;

Την ανατροφή παιδιών με καλλιεργημένη την ηθική νοημοσύνη.

Για ποιό πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;

Που δεν προσπάθησα τόσο όσο θα μπορούσα για να συνεισφέρω στην καλυτέρευση του τόπου που λατρεύω. Η αποχή είναι συνενοχή.

Ποιο είναι το πιο πολύτιμο περιουσιακό σας στοιχείο;

«Περιουσία» είναι τα … περί της ουσίας. Δηλαδή της ζωής! Περί της δικής μου ζωής, είναι οι καλοί φίλοι που νοιάζονται για μένα, οι πάνω από 2.000 μαθητές που είχα την τύχη και την τιμή να έχω, οι εκατοντάδες εργαζόμενοι και συνεργάτες. Υπάρχει αλληλοσεβασμός και αλληλοεκτίμηση με όλους. Αυτά θεωρώ το πολυτιμότερο περιουσιακό μου στοιχείο.

Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ΄ όλα;

Την αλαζονεία. Κάνει τους ανθρώπους να μη βλέπουν καθαρά.

Όταν δεν δουλεύετε ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;

Βγαίνω με φίλους. Και γελάμε! Πολύ όμως…

Ο μεγαλύτερος φόβος σας;

Να μην καταφέρει να βρει η Χώρα μας το βηματισμό της. Δυστυχώς είναι πολύ πιθανό, αφού εμείς δεν αλλάζουμε.

Ποιό είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;

Στο όνειρο. Είναι συναρπαστικό και … ανέξοδο!

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;

Όταν αυτά απαλύνουν τον πόνο.

Ποιο είναι το μότο σας;

Αν μπορείς να το ονειρευτείς, μπορείς και να το κάνεις. Ο Walt Disney το είπε.

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;

Όρθιος, χαμογελαστός και με την εσωτερική πληρότητα ότι η θητεία μου στη ζωή υπήρξε ωφέλιμη για κάποιους.

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε το Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;

Αν πράγματι η Ελλάδα ήταν ο υπέροχος τόπος που διάλεξε για τα γεράματά του, αλλά τελικά την έδωσε σε εμάς. Ήξερε τι έκανε ή ήταν λάθος; Ελπίζω ακούσιο…

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;

Αναδιοργάνωσης των σκέψεων και αναθεώρησης των ιδεών. Όχι όμως τον τελευταίο καιρό. Συνέχεια έτσι είμαι. Γι’ αυτό … δεν μπορώ να ησυχάσω.

Πηγή: Ροδιακή-Ροδούλα Λουλουδάκη