Πώς τα φέρνει η ζωή πάντως. Να διαδηλώνεις στα 32 σου στην Γένοβα κατά του καπιταλισμού και στα 40 σου χρόνια να χρειάζεται να παραστείς στην έδρα του καπιταλισμού: Στο Νταβός. Η ιστορία είναι αμείλικτη μερικές φορές και όπως γνωρίζουμε ενίοτε επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Ο Αλέξης πρέπει να συμβιβαστεί με την ιδέα του μανιακού χρηματοπιστωτισμού. Έστω και χωρίς γραβάτα θα αναγκαστεί να σφίξει το χέρι σε τραπεζίτες, κερδοσκόπους και πολιτικούς που υπηρετούν συμφέροντα.
Πρόκειται για μια γνωστή ιστορικά στιγμή στην ζωή ενός αριστερού που ανεβαίνει στην εξουσία. Αναγκάζεται να συνομιλεί με το “χρήμα” και τον μόνιμο έχθρο της Αριστεράς:τον νεοφιλελευθερισμό, που εν τω μεταξυ ως ιδεολογία δεν συμπεριλαμβάνει φόρους και προσλήψεις στο δημόσιο . Ο Αλέξης θα μιλήσει και θα ανταλλάξει απόψεις με τους πιστωτές των κοινωνιών και το Κεφάλαιο. Αυτός είναι ο αναγκαίος συμβιβασμός, η ικανή και αναγκαία συνθήκη στην εξίσωση της διακυβέρνησης ενός λαού.
Ο Αλέξης Τσίπρας εκπροσωπεί την Ελλάδα ως Σύνολο, ως Ενιαίο Σώμα. Και σε αυτό το Σώμα βρίσκεται και η μικρή και μεγάλη εργοδοσία της χώρας, η μεσαία τάξη και φυσικά οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι που παίρνουν εξευτελιστικούς μισθούς λόγω κρίσης, κεφαλαιακών ελέγχων και έλλειψης ρευστότητας(στα δυο τελευταία αποκλειστική ευθύνη φέρει η κυβέρνηση του).
Στο Νταβός λοιπόν θα δούμε πιθανώς μια επανάληψη του σκηνικού με τον Κλίντον: ο Αλέξης θα ερωτάται απο ξένους ηγέτες και θα απαντάει με αγγλικά ως αριστερός Έλληνας συμβιβασμένος με τα καλούπια στα οποία στριμώχνεται από τους υπερεθνικούς οργανισμούς .””Εάν ήταν διαφορετικές οι συνθήκες θα ασκούσαμε την δική μας αριστερή πολιτική “” .Πιθανολογώ ότι κάτι τέτοιο έχει στο μυαλό του ο πρωθυπουργός.Θεμιτό και κατανοητό.Αλλά οι συνθήκες δεν είναι αυτές που οραματίστηκε πέρσι τέτοια εποχή, λίγες μέρες πριν αναλάβει το τιμόνι της χώρας.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr