iporta.gr

Νάσια Στουραΐτη: ένα αστέρι που πατάει στη γη, της Τζίνας Δαβιλά

 

 

Τζίνα Δαβιλά

 

 

*Η παρούσα συνέντευξη δημοσιεύθηκε από το iPorta.gr στις 12 Ιουλίου 2014 . Σήμερα η Νάσια Στουραΐτη έχει ολοκληρώσει το πρώτο έτος σπουδών της στη Νομική Αθήνας. 

 Η Νάσια Στουραΐτη είναι ένα πλάσμα αέρινο. Λεπτό στους τρόπους, ανάλαφρο στις κινήσεις, με ήρεμη σταθερή φωνή και βλέμμα διερευνητικό. Αποκλείεται όποιος την συναντήσει να μην σταθεί στο βλέμμα της. Με το ένστικτο της καλλιτεχνικής φύσης και την ευφυΐα του νου της, τοποθετείται στους συνανθρώπους της πρωτίστως με το βλέμμα της: επεξεργάζεται ό,τι βλέπει, χαμογελά άλλοτε σκωπτικά,  άλλοτε με νόημα, άλλοτε αδιάφορα, άλλοτε κουνώντας το κεφάλι. Έχει στο ενεργητικό της κάμποσες διακρίσεις στον αθλητισμό, άλλες τόσες από την αγάπη της στη φωτογραφία, όπου βραβεύτηκε και από τον Πρόεδρο του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης, γιατρό Νίκο Φρόνα στον πρόσφατο διαγωνισμό φωτογραφίας, ενώ πρωταγωνιστεί σε πολλές από τις  θεατρικές παραστάσεις της εκπαιδευτικού Θεάτρου Μυρσίνης Λενούδια για λογαρισμό του “Ροδίων Παιδεία”. Τελευταία της παρουσία που εντυπωσιάσε ήταν στο μιούζικαλ “Μερικοί το προτιμούν καυτό” του Σταμάτη Φασουλή. Η Νάσια στο ρόλο της ξανθιάς Sugar. Μια υπέροχη, ανάλαφρη, θεσπέσια, γλυκειά, Ζάχαρη με παιχνιδιάρικη διάθεση, που σε παρέπεμπε με άνεση στην Μαίρυλιν. Παρακαλώ, γνωρίστε το αέρινο αυτό κορίτσι που πατάει γερά στη γη.   

Πού και πότε γεννήθηκες;

Γεννήθηκα στις 13 Ιουνίου του 1998 στην Αθήνα.

Ποιό ήταν το αγαπημένο σου παιχνίδι;

Από παιδί αγαπούσα πολύ την ζωγραφική και το σχέδιο. Περνούσα πολλές ώρες μόνη μου στο σπίτι, γι αυτό είχα μάθει να παίζω με μόνη συντροφιά τους φανταστικούς μου φίλους. Ήμουν πάντα πολύ καλή στο να επινοώ διάφορες ιστορίες και φανταστικές καταστάσεις, και να ταξιδεύω με τις ώρες σε άλλους κόσμους της φαντασίας μου.

Πώς ήταν η Νάσια ως παιδί;

Η Νάσια ως παιδί ήταν πάντα πολύ ήσυχη, σχεδόν αθόρυβη, και ντροπαλή. Μιλούσε σπάνια και λίγο. Της άρεσε πολύ να περνά απαρατήρητη και να ακούει τις συζητήσεις των μεγάλων.

Η τύχη μας βρίσκει ή εμείς τη βρίσκουμε;

Η τύχη είναι, για μένα, μια έννοια αόριστη! Πιστεύω πως η τύχη βρίσκει όλους τους ανθρώπους, αρκεί να κάνουν τις σωστές επιλογές, ή μάλλον τις επιλογές που τους ταιριάζουν περισσότερο.

Ποιό από τα αντικείμενα που σε περιβάλλουν δεν θα ήθελες να αποχωριστείς;

“Best things in life are not things”. Δεν δένομαι με αντικείμενα. Αυτό που συνήθως αδυνατώ να αποχωριστώ είναι κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο.

Σήμερα πού φοιτάς και ποια είναι τα ενδιαφέροντά σου;

Φέτος τελείωσα την Ά λυκείου στα “Εκπαιδευτήρια Ροδίων Παιδεία”. Ενδιαφέροντα μου είναι η φωτογραφία, ο κινηματογράφος, το θέατρο, το σχέδιο και γενικότερα οτιδήποτε έχει σχέση με την τέχνη.

Σπουδές θα ήθελες να κάνεις στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό;

Στον τομέα της τέχνης, με τον οποίο θέλω να ασχοληθώ, υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα. Οπότε νομίζω πως το εξωτερικό είναι η καλύτερη επιλογή!

Όταν σκέφτεσαι τον εαυτό σου 20 χρόνια μετά, πώς τον βλέπεις;

Δεν έχω ιδέα πώς θα είμαι στα 36 μου, πού θα βρίσκομαι και με τι ακριβώς θα ασχολούμαι. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι απώτερος σκοπός μου είναι να ασχοληθώ με κάτι που αγαπώ! Θέλω να γνωρίσω ενδιαφέρουσες προσωπικότητες και να μάθω από αυτές, θέλω να ζήσω σε μέρη όπου οι άνθρωποι σέβονται τον συνάνθρωπο τους, το περιβάλλον και την κοινωνία. Τέλος, θέλω να ταξιδέψω. Γιατί όταν υπάρχει καλή θέληση…

Φωτογραφία, θέατρο: τι σου έδωσαν, τι τους έδωσες;

Η φωτογραφία μου έδωσε την δυνατότητα να βλέπω τον κόσμο με άλλο μάτι. Μου έμαθε να βρίσκω και να αναδεικνύω ό,τι πιο όμορφο έχει ο άλλος και να το αγαπώ. Μου έμαθε, επίσης, ότι η ομορφιά είναι κάτι τελείως υποκειμενικό και ότι έχει να κάνει, κυρίως, με τον τρόπο που εσύ βλέπεις το αντικείμενο ή το πρόσωπο ή το τοπίο. Με βοήθησε επίσης να καλλιεργήσω την καλαισθησία μου. Να σας πω την αλήθεια δεν ξέρω τι έδωσα εγώ στην τέχνη της φωτογραφίας, αλλά έχω πολύ μέλλον μπροστά μου και ξέρω ότι θα μου δοθούν πολλές ευκαιρίες να ανταποδώσω. Το θέατρο, από την άλλη, μου χάρισε κάτι μοναδικό. Την ευκαιρία να ζήσω έστω και για λίγο τη ζωή κάποιου άλλου. Μου έδωσε επίσης την δύναμη να μιλάω με άνεση μπροστά σε κοινό. Πιστέψτε με, αυτό θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό!

Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της Νάσιας είναι…

Η ειλικρίνεια, η ευθύτητα και ο αυθορμητισμός που πολλές φορές ξεπερνούν τις αντοχές του συνομιλητή της και οδηγούν σε παρεξηγήσεις. Χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι, επίσης, η παρατηρητικότητα και…τα μεγάλα πράσινα μάτια της.

Τι σ’ ενοχλεί γύρω σου σε κοινωνικό επίπεδο;

Δυστυχώς, με ενοχλούν πολλά πράγματα όπως η αδιαφορία, η αδιακρισία, η υποκρισία και φυσικά, η έλλειψη καλαισθησίας και παιδείας!

Τι θαυμάζεις;

Θαυμάζω τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό που αγαπούν και είναι ο εαυτός τους, χωρίς να επηρεάζονται από την γνώμη των άλλων.

Τι θα ήθελες να μας πεις και δεν μας το είπες;

“Αποδέξου αυτό που δεν μπορείς να αλλάξεις και άλλαξε αυτό που δεν μπορείς να αποδεχτείς…”

* Στην έκθεση εικόνων παρατίθενται και οι φωτογραφίες που απέσπασαν το Α’ Βραβείο στον Διαγωνισμό Φωτογραφίας που προκήρυξε το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, με θέμα “Τοπία της Ρόδου”, στο πλαίσιο των Πολιτιστικών ημερών, στη μνήμη της Δωρήτριας Πάολας Νεστορίδου.

Σχέδιο της Νάσιας