Βραδάκι Τετάρτης είπα να διαβάσω τις (ηλεκτρονικές) εφημερίδες και το μετάνιωσα! Μαυρίλα, ντούχνα, σκότος, μπούγιο, λιμός, λοιμός, σεισμός, καταποντισμός, πυρ, μάχαιρα, επιδρομή αλλοφύλων, αιφνίδιος θάνατος!
Ψυχοπλάκωση μ’ έπιασε, βρε παιδιά… τίποτα φωτεινό, ούτε ένα τόσο δα φωτάκι μέσα στην μαυρίλα. Μα καλά, σ’ όλη την ειδησεογραφία Ελληνική και ξένη δεν βρέθηκε ένας καλός λόγος για την Ελλαδίτσα μας που παλεύει; Δεν είπε κανείς κάτι, τίποτα; ΤΙΠΟΤΑ!
Πάει, λέω, την βάψαμε. Για μια στιγμή σκέφτηκα να σκαρφαλώσω στον Αττάβυρο και να σαλτάρω, μα έκανε τόσο κρύο που δεν τ’ αποφάσισα. Ύστερα μου πέρασε απο το μυαλό να φύγω μετανάστης και μετά πάλι σκέφτηκα, ρε μπας και μας παίζουν το ίδιο κόλπο το προεκλογικό με την κινδυνολογία και την τρομοκράτηση; Μπας κι είναι το ίδιο παιχνίδι της φθοράς της κυβέρνησης με κάθε τρόπο. Xoυμ χουμ, είπα κι έκατσα και μάζεψα έτσι στα γρήγορα μερικούς τίτλους απο τις γνωστές -ΤΟ ΒΗΜΑ, ΕΘΝΟΣ, ΤΑ ΝΕΑ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Η ΗΜΕΡΗΣΙΑ- και τους έκανα βροχή. Ο τύπος με την ομπρέλα ειμ’ εγω… εσείς… εμείς.
To blog του Βαγγέλη εδώ
