Γιώργος Κιμούλης: η μητέρα μου μ’έμαθε να σέβομαι πλήρως την θηλυκή υπόσταση”, της Τζίνας Δαβιλά

Ωραιοζήλη – Τζίνα Δαβιλά

 

Αρχείο 8/7/2014

Μ’έχει τιμήσει με ραδιοφωνικές συνομιλίες όσες φορές του το’χω ζητήσει και έχω γράψει για τον Γιώργο Κιμούλη πολλαπλάσιες φορές. Νοιώθω πως ό,τι και να πω θα είναι επαναληπτικός έπαινος. Όσο μεγαλώνει τόσο υψώνει την Τέχνη του και υψωνόμαστε μαζί του. Όπου συμπέσουν οι δρόμοι σας το καλοκαίρι με τις “Θεσμοφοριάζουσες” απολαύστε τον. Ξέρει να εκπλήσσει θετικά.   

Θεσμοφοριάζουσες: σε ποιο επίπεδο διασκευάσατε το έργο του Ευρυπίδη;

Κάναμε μία πλήρη διασκευή, η οποία βασίζεται στην έννοια του αναχρονισμού, δόκιμου όρου στον χώρο της φιλολογίας, και ως τέτοια την υπογράφουμε. Διατηρήσαμε όχι μόνον τον μύθο, αλλά και τη δομή του έργου, της κάθε σκηνής και του κάθε χορικού.

Ποιος είναι ο Πιτσιρίκος; Τι σας έκανε να του εμπιστευτείτε την σύμπραξη στην διασκευή του έργου;

Ο Πιτσιρίκος είναι ένας από τους πρώτους μπλόγκερ στο χώρο του διαδικτύου. Μου άρεσε το χιούμορ του και η γραφή του, συμφωνούμε ως επί το πλείστον πολιτικά, του έκανα πρόταση συνεργασίας και τη δέχτηκε. Θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης δεν υπήρχε από την αρχή και από τις δύο μεριές. Η εκτίμηση ήταν απεριόριστη και συνεχίζει μιας και τώρα είμαστε και φίλοι.

Πώς συνδυάζεται η κοινωνική θέση της γυναίκας με την πολιτική χροιά του συγκεκριμένου έργου;

Πολλοί θεωρούν, πως το συγκεκριμένο έργο του Αριστοφάνη είναι το λιγότερο πολιτικό του έργο. Δεν το πιστεύω. Υποστηρίζω το ακριβώς αντίθετο. Στο έργο δίδεται ένα σαφές και ξεκάθαρο μήνυμα: αν θέλετε να αποκτήσει ξανά ανθρώπινο πρόσωπο η ανθρωπότητα, πρέπει να θηλυκοποιηθούν οι κοινωνικές δομές. Δεν υπάρχει τίποτα πιο πολιτικό.

Τα τελευταία χρόνια τα έργα που επιλέγετε έχουν ως κέντρο και άξονα την γυναίκα και την δυναμική της ύπαρξής της, που θεωρείτε ως υπέρτατη αξία, που οφείλει να συνειδητοποιήσει ο πολίτης, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει ομαλά ο κόσμος. Γιατί ελπίζετε σε έναν κόσμο γυναικείο;

Γιατί είναι η βασική αντιπρόσωπος της φυσικής διαδικασίας. Η απομάκρυνση του ανθρώπου από κάθε τι το φυσικό, τον εξόρισε στην πλήρη αποφυσικοποίηση του. Πίστεψε πως η φύση, ο κόσμος, το σύμπαν κατασκευάστηκε για να τον χειριστεί αυτός. Και ο ακραίος χειρισμός των πραγμάτων γεννάει τον ανταγωνισμό, την καταπίεση τη βιαιότητα. Μ’ αυτήν την καθαρά αρσενική αντίληψη λειτουργεί ο άνθρωπος ακόμη. Κι όμως κανείς δε βρίσκεται έξω απ’ το σύμπαν, είναι πάντα μέρος του. Κι αν το αντιμετωπίζει σαν κάτι που βρίσκεται απέναντί του, έτοιμο προς χρήση, το καταστρέφει και μαζί μ’ αυτό καταστρέφει και τον ίδιο του τον εαυτό. Κανένας πολιτισμός δε μπορεί να υπάρξει έξω απ’ το φυσικό περιβάλλον που τον διαμόρφωσε. Η επιστροφή του στη φυσική του ιδιότητα είναι ευθύνη της γυναίκας. Αυτή διαμορφώνει, χαράσσει και ορίζει το συνειδησιακό πίνακα του ανθρώπου. Πάνω σ’ αυτόν έρχεται να ανδρικός λόγος να εγγράψει τα ονόματα των πραγμάτων. Αν λοιπόν ο πίνακας αυτός είναι έτσι φτιαγμένος, ώστε να μην εγγράφει τις αρσενικές ονοματοδοσίες, τότε ο ανθρώπινος λόγος – και κατ’ επέκταση και ο τρόπος της σκέψης – θ’ αλλάξει και θα γίνει ξανά φυσικός, δηλαδή ανθρώπινος.

Εσείς που σέβεστε/θαυμάζετε την γυναικεία υπόσταση, πότε νοιώθετε ότι σας είναι απωθητική;

Ποτέ. Απωθητική ποτέ. Ενοχλητική, ναι. Όταν προσπαθεί, ως μητέρα, να διαιωνίσει τα ανδρικά πρότυπα και την ανδρική κυριαρχία.

Τι έχετε κρατήσει από την μητέρα σας; Κουβέντα και εικόνα.

Δεν είναι μία κουβέντα, δεν είναι μία εικόνα. Ήταν συνολικά η στάση της. Με τη συμπεριφορά της μου έμαθε να σέβομαι πλήρως την θηλυκή φύση.

 

Πότε σας είναι απεχθής η ανδρική συμπεριφορά;

Όταν καμώνεται πως φυσιολογικά κυριαρχεί.

Αν σας δινόταν η δυνατότητα να επιλέξετε το φύλο σας, ποιο θα επιλέγατε και με ποιο σκεπτικό;

Δε γίνονται αυτά τα πράγματα. Άλλωστε δεν έχω κάτι εναντίον του φύλου μου. Με τη νοοτροπία και την αντίληψη του υπάρχει πρόβλημα.

Η Τέχνη – αν εκτιμώ σωστά- μας φέρνει σε απευθείας σύνδεση με τον εαυτό μας. Ποια άγνωστα δικά σας στοιχεία ξεδίπλωσε;

Η Τέχνη – κατά τη γνώμη μου – δε μας φέρνει σε απευθείας σύνδεση με τον εαυτό μας. Η τέχνη υπάρχει για να υπενθυμίζει στους ανθρώπους αυτά που έχουν ξεχάσει. Υπομνηστικός είναι ο ρόλος της. Όχι σωτήριος, παρηγορητικός ή καθοδηγητικός.

Ποια προσωπικότητα της Αρχαίας Ελλάδας θα (θέλατε να ) ήσασταν;

Δεν μπλέκω με άμεσο τρόπο τη φαντασία μου με τη πραγματικότητά μου. Δε μπορώ να το κάνω. Προτιμώ την έμμεση λειτουργία της. Άρα, δεν ξέρω και ούτε μ’ ενδιαφέρει να σκεφτώ κάτι τέτοιο.

Γράφετε, διασκευάζετε, μεταφράζετε. Βιβλίο θα επιθυμούσατε να συγγράψετε;

Όχι. Δε μπορώ. Είμαι δευτερογενής καλλιτέχνης. Δε γνωρίζω την πρωτογενή κατασκευή.

Σαράντα χρόνια σχεδόν στο Θέατρο: τι διορθώθηκε, τι επιδεινώθηκε.

Το θέατρο, όπως και όλα τα πράγματα κάνουν κύκλους. Ούτε διορθώνεται, ούτε επιδεινώνεται. Δεν υπάρχει κάποια γραμμική εξέλιξη.

Υπάρχουν επαγγελματικά απωθημένα; Υποκριτικά, σκηνοθετικά ή σε επίπεδο συνεργασίας;

Πολλά, αλλά όχι σαν απωθημένα. Ελπίζω πως σιγά σιγά όλα τα όνειρα θα γίνουν πραγματικότητα, έστω και με έμμεσο τρόπο. Αυτή είναι άλλωστε και η δουλειά του ονείρου. Διαφορετικά γίνονται εφιάλτες.

Τι σας φοβίζει;

Η αδιαφορία.

Τι σας αλλάζει θετικά τη διάθεση;

Οι καθημερινές συζητήσεις με την κόρη μου.

Η τελευταία σκέψη που κάνετε προτού κοιμηθείτε.

Δεν είναι μία, είναι πολλές και διαφορετικές και εντελώς προσωπικές.

Τι θα θέλατε να μας πείτε και δεν το είπατε;

Πολλά, αλλά όχι σε μία συνέντευξη. Μεταξύ μας δε μου αρέσουν οι συνεντεύξεις, αν και δυστυχώς είναι μέρος της δουλειάς μου στο χώρο της προώθησής της. Ευχαριστώ.

* Η περιοδεία της παράστασης “Θεσμοφοριάζουσες” συνεχίζεται. Σήμερα Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014 θα δοθεί στη Ρόδο, στο Θέατρο “Μελίνα Μερκούρη”.