• Για να θερίσεις την τρέλλα που ενδημεί τον τελευταίο καιρό στην Ελλάδα, πρέπει να έχει προηγηθεί μακροχρόνια σπορά. Δεν έρχεται στα ξαφνικά ούτε από το πουθενά. Έτσι, η είδηση ότι 5.000 Έλληνες επιχειρούν να πληρώσουν την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία με πληρεξούσια του κ. Σώρρα και πηγή τον «αμύθητο θησαυρό» των τρισεκατομμυρίων που προέρχεται από την Τράπεζα Ανατολής, μου προκάλεσε πολύ μικρότερη εντύπωση και αιφνιδιασμό απ’ ότι θα περίμενα. Το ίδιο συνέβη όταν διάβασα ότι εκ των 5.000 αυτών πολιτών αρκετοί μετέχουν σε τελετές μυήσεως στον «άγνωστο πολεμιστή» και δίνουν αιώνιο όρκο στη «συμπαντική συνειδητότητα» και το «ρέον ύδωρ». Δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να ορκίζεται όπου νομίζει. Μια μέρα, περνώντας τα διόδια της Κορίνθου, με ανοιχτά τα παράθυρα είδα μια ομάδα κανονικών εκ πρώτης όψεως ανθρώπων να μοιράζουν φυλλάδια. Η ξανθιά κυρία, με φλογισμένα μάτια από την μέθεξη στη μεγάλη αλήθεια, πέταξε το φυλλάδιο μέσα στο αυτοκίνητό μου και μου είπε έντονα, σχεδόν θυμωμένα: «Συμπληρώστε την αίτηση, ξεχρεώσαμε». Έχουμε ζήσει παρόμοιες καταστάσεις σε άλλα θέματα. Το νερό του Καματερού που θεράπευε τον καρκίνο, την επικοινωνία της Αθανασίας στο Αιγάλεω με την Παναγία, αλλά τέτοιο φρούτο δεν έχουμε ξαναδεί.
Ηρέμησε Αλέξη, πληρώνει ο Σώρρας. Ποιο μνημόνιο; Ποια λιτότητα;
• Εκεί, όμως, που σήκωσα τα χέρια ψηλά κι ελπίζω να μην είναι έτσι όπως το διάβασα, είναι ότι βρέθηκε Εισαγγελέας ο οποίος διέταξε ποινική διερεύνηση κατά υπαλλήλων που αρνήθηκαν να δεχτούν ως μέσο πληρωμής τα πληρεξουσία του «αμυθήτου θησαυρού της Τράπεζας Ανατολής». Αν αυτό έχει συμβεί, τότε πραγματικά η χώρα και οι θεσμοί της ζουν σε περίοδο παράνοιας και το τρελοκομείο δεν επαρκεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Κυβέρνηση δεν έχει πει μια λέξη για όλο αυτό που συμβαίνει, δεν έχει αισθανθεί την ανάγκη να προστατεύσει τους αφελείς, δεν έχει ασχοληθεί με τον ίδιο τον κ. Σώρρα, παρά τα γραφόμενα για πολυποίκιλες δραστηριότητές του στο εξωτερικό εντός του πεδίου της ποινικής απάτης και την αδιευκρίνιστη επαγγελματική του ενασχόληση. Μόνο στην Ελλάδα μπορούν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα. Είμαστε χώρα γκα.
• Είναι αδιαφορία, πολιτική ιδιοτέλεια ή αίσθημα ενοχής; Πολλοί μου λένε ότι ο κ. Σώρρας έχει πυρήνες οπαδών σε όλη την χώρα και ότι αν κατέβει στις εκλογές είναι πολύ πιθανό το κόμμα του να εισέλθει στη Βουλή. Καλώς να έρθει. Να τακιμιάσει και με το κόμμα της Ζωής. Υπό μια έννοια τα ίδια λένε. Φαίνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ασχολείται γιατί λοξοκοιτάζει προς τους οπαδούς του Σώρρα. Έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, με την κατάρρευση της δημοσκοπικής του εικόνας, κάθε συνεργασία στο μέλλον μπορεί να αποβεί πολύ χρήσιμη. Ελάχιστες μέρες έχουν περάσει που παράγων του ΣΥΡΙΖΑ, με βαρύγδουπο ύφος, δήλωσε ότι το κίνημα «δεν πληρώνω δεν πληρώνω» ήταν ριζοσπαστικό κι επαναστατικό κίνημα αλλά στην εποχή του. Τώρα προσέθεσε πρέπει να πληρώνουμε τις ασφαλιστικές εισφορές.
• Τάισαν τον κόσμο κουτόχορτο επί πολλά χρόνια. Καλλιέργησαν φρούδες ελπίδες. Υποσχέθηκαν ό,τι μπορεί να διανοηθεί ο νους του ανθρώπου. Εκστόμισαν κάθε είδους ψέμα. Εξαπάτησαν συνειδητά τους πολίτες. Σμίλεψαν εν γνώσει τους την απραγματοποίητη προσδοκία ότι οι λύσεις είναι εύκολες, ότι το πρόβλημα είναι «οι άλλοι», ότι θα σκίσουν το μνημόνιο και θα νομοθετήσουν την κατάργησή του με έναν νόμο κι ένα άρθρο, ότι θα αυξηθούν οι μισθοί και οι συντάξεις, ότι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Κάποιοι τους πίστεψαν και οι περισσότεροι τους υποστήριξαν, θεωρώντας ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν. Τώρα, που δεν τα τρώμε όλοι μαζί, αλλά όλοι μαζί τα χάνουμε, η σπορά της τρέλλας, στην οποία επί έτη επιδόθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, δίνει τους καρπούς με ιστορίες με ομόλογα σε χρυσό και συμπαντικές συνειδητότητες. Δεν είναι παράξενο. Είναι δείγμα των καιρών. Άλλωστε, παρόμοιες απόψεις εξέφρασαν στην πρώτη περίοδο ΣΥΡΙΖΑ ο νάρκισσος υπουργός Οικονομικών, η πρόεδρος της Βουλής και άλλοι φωστήρες, που η μνήμη χρυσόψαρου μας κάνει να τους έχουμε ξεχάσει. Δεν είχαν το «φαίνεσθαι» της τρέλλας της Τράπεζας Ανατολής αλλά το «είναι» της τρέλλας με τη μορφή της ιδεοληψίας και της δοκησισοφίας.
• Στη φωλιά του κούκου.
* Το άρθρο απηχεί τις απόψεις του συντάκτη του.
The article expresses the views of the author
iPorta.gr