Πολλή κουβέντα γίνεται τα τελευταία χρόνια για την ικανότητα του μυθιστορήματος να ζωντανεύει την ατμόσφαιρα και τους χαρακτήρες άλλων εποχών.
Η αφηγηματική λοκομοτίβα του φορτώνεται με πλήθος πραγματολογικών στοιχείων τα οποία το καθιστούν συχνά απροσπέλαστο.
Το αναγνωστικό κοινό επιδοκιμάζει τέτοιου είδους προσπάθειες, θεωρώντας ότι η ενδελεχής έρευνα πρέπει να επιβραβεύεται.
Στην πραγματικότητα η λογοτεχνία δεν ταυτίζεται με την αναπαράσταση και η αφήγηση γεγονότων χωρίς στοχαστικές παύσεις δεν αρκεί για να θεμελιώσει ένα καλό μυθιστόρημα.
Ας θυμηθούμε ότι το μεγάλο ευρωπαϊκό μυθιστόρημα από την εποχή του Θερβάντες και μετά δεν ήταν παρά ένα φιλοσοφικό σχόλιο στην ανθρώπινη ύπαρξη και ας γυρίσουμε στην πηγή του παρακάμπτοντας τις φιοριτούρες και την επίδειξη γνώσεων.
Γιατί η λογοτεχνία είναι κάτι περισσότερο από παράθεση στοιχείων και από φαντασμαγορικά σκηνικά.
* Ο Δημήτρης Στεφανάκης είναι συγγραφέας.