Αν και είμαι πια προετοιμασμένος όταν διαβάζω κείμενα της Χρυσής Αυγής δεν παύουν να με εντυπωσιάζουν η χυδαιότητα και η φτώχεια του λεξιλογίου τους. Τι να πει κανείς όμως. Τα γαϊδούρια γκαρίζουν, οι σκύλοι γαυγίζουν, οι πίθηκοι πώς το λένε αυτό που κάνουν οι πίθηκοι… πιθηκίζουν, τέλος πάντων. “Ο καθείς και τα όπλα του”, που λέει ο ποιητής. Αυτά ξέρουν αυτά λένε.
Διάβαζα λοιπόν την επίθεσή τους στον Rodger Waters και μού΄ρθε στο μυαλό το περίφημο “Ιπτάμενο Γουρούνι”.. Το θυμάστε φαντάζομαι οι κάποιας ηλικίας… το Flying Pig, έμπνευση του Rodger Waters, που πήρε δρόμο μια φορά και το χάσαμε, ε; Και μού’ ρθε στο μυαλό κι εκείνο το τραγούδι του ίδιου, που λες και τό’ γραψε ειδικά για τους διανοούμενους Ναζί (διαβάζουν και Πλάτωνα, λένε. Χεχε! Λες να μαθαίνουν από κει την χρήση της Ελληνικής;).
Τέλος πάντων, παραθέτω το εμπνευσμένο μου δημιούργημα. Αφιερωμένο στον Rodger Waters, τους Pink Floyd και όλους τους μακρυμάλληδες και τους μουσάτους που γύρισαν και γυρίζουν τον κόσμο με όπλο μια κιθάρα και με όνειρο έναν κόσμο χωρίς μίση, πολέμους και βαρβαρότητα.
