Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν έχουν ζήσει τη σχέση που γεννιέται ανάμεσα σε ένα κατοικίδιο και τον άνθρωπο. Σχέση όχι αστεία. Ο Πλούτο σήμερα περίπου τρεισήμισι χρόνων, μέλος του σπιτιού από δυόμισι μηνών.
Η Μάγκυ λιγότερο από δύο χρόνων, πριν από ένα χρόνο ήταν αδέσποτη, χαμένη από το σπίτι της… ποιος ξέρει. Κανείς δεν την αναζήτησε, αν και σε κάποιον πρέπει να άνηκε, δεδομένου πως είχε τρόπους. Έτρωγε μόνο κροκέτα, έμπαινε με εξαιρετική ευκολία στο αυτοκίνητο, ήταν απίθανα φιλική και χαδιάρα, αλλά χωρίς να την καλέσεις κοντά σου, δεν σε ακουμπούσε, δεν σου γινόταν ενοχλητική.
Αλλοίμονο σε εκείνους που δεν έχουν επενδύσει στις σχέσεις. Και δη με τα κατοικίδια. Θα με πεις υπερβολική: μισός άνθρωπος είναι στην πραγματικότητα. Αν δεν μπορείς να χτίσεις σχέση με ένα τετράποδο, μην ζεις με την ψευδαίσθηση ότι μπορείς να χτίσεις με άνθρωπο. Θέλεις απόδειξη για αυτό; Το ζωντανό είναι από την φύση του ανιδιοτελές πλάσμα, ο άνθρωπος από την φύση του ιδιοτελής.
Υγ: το άρθρο του ψυχολόγου Ιωάννη Χουρδά που θα δημοσιευθεί στο www.iporta.gr στις 23 Ιουνίου θα αφορά στην σχέση μας με τα τετράποδα.
επικοινωνήστε: gina.iporta@gmail.com