Διαβάζω και ακούω τις μέρες αυτές τις διάφορες δηλώσεις αρμοδίων όλων των βαθμίδων σχετικά με την τραγωδία της Ρόδου. Τις διαβάζω στα πεταχτά και ακούω τις πρώτες είκοσι τριάντα λέξεις. Ύστερα τα παρατάω και πάω να ασχοληθώ με κάτι άλλο πιο σημαντικό. Όσα άκουσα μου είναι αρκετά και δεν αντέχω άλλα, μην μου ανέβει κι η πίεση, γέρος άνθρωπος. Δεν αντέχω τις προσπάθειες δικαιολόγησης των αδικαιολόγητων σ’ εκείνο το τυπικό πια στυλ του πολιτικάντη, του παλαιοκομματικού επαγγελματία πολιτικού. Τις αοριστολογίες και υπεκφυγές, την τεχνηέντως αλλαγή του θέματος, τις υποσχέσεις και λαϊκισμούς του τύπου “δεν κοιμήθηκα δυο μέρες, δούλεψα κι εγώ ο ίδιος”.
Έχει δημοπρατηθεί λοιπόν το έργο της γέφυρας της Κρεμαστής, μας λένε. Τώρα πια; Για όσους δεν ξέρουν, πρόκειται για την πύλη της Ρόδου λίγα χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο, εκεί απ‘ όπου υποχρεωτικά περνάνε χιλιάδες χιλιάδων επισκέπτες. Μα κι οι ντόπιοι που θέλουν να επικοινωνήσουν με το δυτικό μέρος του νησιού από κει θα περάσουν. Η γέφυρα είναι 80 χρόνων (τόσα λογαριάζω χοντρικά και μη μου πει κανείς εξυπνάκιας πως είναι 75 ή 72). Ο δρόμος που περνά μέσα από το ποτάμι είν’ εκεί τουλάχιστον 40 χρόνια. Οι πολιτικοί που μας λένε το πόσο ξαγρύπνησαν και ότι φέραν στρατά και την ΕΜΑΚ κι ελικόπτερα να μας συμπαρασταθούν και ότι τώρα θα την φτιάξουν την γέφυρα, αυτοί λοιπόν είναι στα πράγματα άλλος τριάντα πέντε, άλλος είκοσι, άλλος 15 χρόνια. Σε όλες τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης, στην Βουλή και σε κυβερνητικές ακόμα θέσεις. Έπρεπε λοιπόν να πεθάνουν άνθρωποι και να καταστραφούν περιουσίες εκατομμυρίων για να ξυπνήσουν και να λένε πόσο λυπούνται για την καταστροφή. Τι μας λέτε καλέ!
Μου φαίνεται πως είμαι αγαναχτισμένος, ε. Ναι είμαι, γιατί είμαι Ροδίτης κι αγαπάω τον τόπο και τους ανθρώπους του, μα και για έναν λόγο παραπάνω. Οι κύριοι για τους οποίους μιλάμε έχουν ήδη ξεκινήσει τις παρασκηνιακές διεργασίες και προσπάθειες προκειμένου να σταθούν μπροστά μας σε λίγους μήνες και να ζητήσουν και πάλι την ψήφο μας. Είναι οι ίδιοι αυτοί που μας κυβερνούσαν άλλος τριάντα πέντε, άλλος είκοσι, άλλος 15 χρόνια, από όλες τις βαθμίδες της τοπικής αυτοδιοίκησης, την Βουλή και κυβερνητικές ακόμα θέσεις. Και τώρα θέλουν να μας σώσουν πάλι! Πρίτς!
